Of je nu van plan bent een baby te krijgen of al zwanger bent, je gynaecoloog is een waardevolle bron van informatie (ook de stem van de rede om je uit dat konijnenhol van Google te halen).
Dr. Heather Johnson, een ob-gyn uit Washington, DC en auteur van What They Don’t Tell You About Having a Baby, heeft in haar 40-jarige carrière meer dan 3.500 baby’s ter wereld gebracht. Ze heeft het allemaal al gehoord en gezien. Van preconceptiezorgen tot het navigeren door de emoties van het postpartumleven, deelt ze 10 belangrijke dingen die ze zou willen dat mensen wisten voordat ze een baby krijgen, om hen te helpen zorgen te verlichten en het plannen van de toekomst een beetje soepeler te maken.
1: Raak niet in paniek over je lichaam dat niet weet hoe het moet ovuleren als je de pil of andere vormen van hormonale anticonceptie lange tijd hebt gebruikt.
Er is een veel voorkomende zorg – en misvatting – dat het gebruik van anticonceptie het ovuleren en zwanger worden moeilijker zal maken. Maar als je stopt met hormonale anticonceptie (zoals de pil, een vaginale ring of progesteroninjecties), begint je lichaam meestal vrijwel onmiddellijk te ovuleren. Dr. Johnson vraagt haar patiënten om het volgende scenario te overwegen: als een groot rotsblok in een stromende beek wordt geplaatst, zal het water er omheen stromen. Jaren later, als je het rotsblok weghaalt, stroomt het water onmiddellijk naar binnen om het gebied te bedekken. Zo is het ook met je lichaam. Het wil ovuleren, dus moet je geboortebeperking gebruiken om het actief te stoppen dat te doen.
Maar houd in gedachten: veel mensen beginnen met geboortebeperking in hun tienerjaren of begin twintig als gevolg van onregelmatige cycli. Volgens Dr. Johnson: “De pil verdoezelt die onregelmatigheid, waardoor vrouwen het gevoel krijgen dat alles normaal is. Je vergeet de onregelmatigheid misschien omdat je al jaren een regelmatige menstruatie hebt. Hoewel de meeste mensen die onregelmatigheid ontgroeien, is het onderliggende probleem soms nog niet opgelost. Praat met uw arts als uw cyclus niet regelmatig is na twee maanden van het stoppen met anticonceptie.”
2: Leeftijd 35 wordt echt beschouwd als een keerpunt voor vruchtbaarheid.
Nee, uw arts probeert u niet alleen oud te laten voelen door de woorden “gevorderde zwangerschapsleeftijd” te zeggen. Vijfendertig is numeriek de leeftijd waarop het elk jaar technisch moeilijker wordt om zwanger te worden. Het kan langer duren of er is geassisteerde voortplantingstechnologie voor nodig. “De natuur dacht niet dat holenvrouwen op hun 35e al kinderen zouden krijgen. Hoewel we de natuur voor de gek hebben gehouden, kunnen er enkele risico’s ontstaan die verband houden met leeftijd, zoals een hoger percentage chromosoomafwijkingen en medische complicaties tijdens de zwangerschap,” legt Dr. Johnson uit.
Veel vrouwen worden zonder problemen zwanger in hun midden tot late 30-er jaren en in hun 40-er jaren. Maar wees voorbereid op meer controles tijdens uw zwangerschap. Aan de andere kant betekent dat vaker echo’s maken om in het babyboek te zetten!
3: Het is normaal om in het eerste trimester erg moe te zijn.
Moe? Dat is een understatement. “Binge watching” van een Netflix show heeft je vier weken gekost. En sommige dagen voelt de wandeling van de oprit naar je voordeur als een tocht op de Mount Everest. De reden dat veel vrouwen zich overweldigend vermoeid voelen tijdens het eerste trimester is te wijten aan een piek in het humaan choriongonadotropine (HCG), of zwangerschapshormoonniveau.
“Dit is normaal en gaat voorbij, samen met de misselijkheid, naarmate de hormoonspiegels stabiliseren en je lichaam zich aanpast,” zegt dr. Johnson.
4: Het idee van “eten voor twee” is een mythe.
In tegenstelling tot het populaire gezegde – en die onverzadigbare trek in koolhydraten – betekent zwanger zijn niet dat je daadwerkelijk voor twee moet eten. Volgens het American College of Obstetricians and Gynecologists moet je je calorie-inname met 350 tot 450 calorieën per dag verhogen als je zwanger bent, afhankelijk van je Body Mass Index (BMI) van voor de zwangerschap. Dit betekent niet dat je je niet mag overgeven (Chocoladepindakaaspastei? Kom maar bij mama!). Probeer het gewoon met mate te doen.
Extra calorieën moeten komen van voedzame voedingsmiddelen die je lichaam (en je groeiende baby!) van brandstof voorzien. Denk: een appel en kaas, Griekse yoghurt met bessen of een handvol noten. Om uw bloedsuikerspiegel onder controle te houden en u meer voldaan te voelen, eet u beter kleine maaltijden verspreid over de dag, in plaats van slechts een paar grote maaltijden.
Vrouwen met een gemiddeld gewicht moeten tegen het einde van hun zwangerschap in totaal 25 tot 35 pond aankomen. Zelfs Dr. Johnson leerde uit ervaring. “Toen ik mijn eerste kind kreeg toen ik 28 was, at ik als een leger – dingen die ik normaal nooit zou eten, in grote hoeveelheden. Ik stopte met mezelf te wegen nadat ik 40 pond was aangekomen. Tijdens mijn tweede zwangerschap at ik precies wat ik moest eten. Ik kwam 26 pond aan en voelde me zo veel beter.”
5: Vreemden zullen commentaar geven op je buik en/of je koffiegebruik.
- “Krijg je een tweeling?”
- “Is dat cafeïnevrij?”
- “Je weet wat ze zeggen over zachte kaas….”
Vaak kan een zwangere buik net zo goed een uitnodiging zijn voor vreemden om commentaar te geven op de grootte ervan en (ongewenst) advies te delen. “Het is alsof je met krukken rondloopt. Mensen zijn genoodzaakt iets te zeggen. Maar ze omarmen je ook. Ze bemoederen je, misschien op een manier waarop je niet bemoederd wilt worden, “zegt Dr. Johnson.
Voor je eigen geestelijke gezondheid en welzijn, probeer dit deel van de zwangerschap licht op te vatten en weet dat het hoogstwaarschijnlijk uit een goede plaats komt (hopelijk). Maar wees niet bang om een geestig antwoord klaar te hebben, of om iemand te vragen om hun handen van je buik te houden!
6: Het kan zijn dat je je visie op de “ideale” bevalling opzij moet zetten.
Het bespreken van een geboorteplan met je arts tijdens de zwangerschap is een geweldige manier om de bevalling in te gaan met het vertrouwen dat je voorkeuren worden gehoord. De dingen gaan echter niet altijd volgens dat plan. Dr. Johnson legt uit: “Het doel is de veilige bevalling van een gezonde baby bij een gezonde moeder.
Ondanks uw plan kan de bevalling langer duren dan verwacht. Misschien moet u om medische redenen worden opgewekt. Misschien kiest u voor een ruggenprik, ook al hebt u gezworen dat u dat niet zou doen. Je arts kan bepalen dat een keizersnede nodig is. Je hebt niet “gefaald” als de omstandigheden veranderen en de bevalling niet de ervaring was die je voor ogen had. Dr. Johnson hoopt dat mensen dit in gedachten houden bij het bepalen van hun verwachtingen.
“Of je nu natuurlijk, met een ruggenprik of met een keizersnede bevalt, maakt weinig uit wanneer je je baby in een schommel naast een moeder duwt die misschien op een andere manier is bevallen.”
: Bevallen is rommelig.
Het kan er behoorlijk rommelig aan toe gaan in de verloskamer. Behalve bloed, zweet en tranen, is er ook vruchtwater, plas, poep en braaksel om mee te kampen. Misschien wil je niet kijken. Je partner wil misschien niet kijken. Maar je dokter heeft het allemaal gezien en is totaal niet geschrokken van je lichaamsfuncties. Houd gewoon je ogen op de prijs gericht en voor je het weet maak je een dierbare (schoongemaakte!) foto na de bevalling met je knusse pasgeborene.
8: Wees voorbereid op gemengde emoties als dit niet je eerste kind is.
Als je al een kind hebt, ben je er misschien van overtuigd dat het onmogelijk is om net zo veel van iemand anders te houden. Misschien voel je je zelfs schuldig dat je een broertje of zusje in de kleine wereld van je eerste kind brengt. Op de drempel staan van deze grote overgang brengt allerlei gemengde gevoelens met zich mee. (Wees dus niet verbaasd als je je peuter knuffelt terwijl je snikkend door een wasmiddelreclame kijkt.)
Spendeer wat één-op-één tijd met je oudere kind(eren) alleen als je eenmaal thuis bent uit het ziekenhuis. “Iedereen kan een zuigeling vasthouden of zien slapen. Alleen jij kunt die speciale tijd met je eerste of tweede kind doorbrengen. Je zult je beter voelen en zij ook,” zegt Dr. Johnson.
9: Onthoud deze twee woorden: goed genoeg.
Het is onvermijdelijk: er zullen dingen door de kieren glippen wanneer je nieuwe rond-de-klok rol is om voor een klein mensje te zorgen. Het is nu niet de tijd om een vlekkeloos huis te hebben, elke maaltijd vanaf nul te koken of tot laat op te blijven om de was op te vouwen.
“Het vergt wat afstand en vergeving van jezelf om dingen gewoon goed te laten zijn. Dat is wanneer het nuttig is om ouders of vrienden te hebben die rustig doen wat je gedaan moet hebben,” zegt Dr. Johnson.
Hand je baby aan je schoonmoeder terwijl je een warme douche neemt. Laat vrienden het avondeten afzetten. Slaap als de baby slaapt in plaats van de vaatwasser uit te ruimen. Ze zeggen dat er een dorp voor nodig is, dus sta je dorp toe om je te helpen in de swing van je nieuwe normaal.
10: Laat los wat je denkt dat je “hoort” te voelen na het krijgen van een baby.
Het aanpassen aan het leven met een pasgeborene is niet zo picture perfect als je Instagram-feed. Het is uitputtend (vandaar dat je je autosleutels in de koelkast hebt gevonden), overweldigend (zo.veel.luiers.) en angstwekkend (WAAR IS DE BINKY??).
Dr. Johnson benadrukt dat het volkomen normaal is om je niet altijd opgetogen te voelen tijdens deze levensfase. Wees niet hard voor jezelf voor je gevoelens, vooral als je merkt dat je huilt zonder bijzondere reden. Deze “baby blues” verdwijnen meestal na een paar weken. Als je echter aanhoudend, intens verdriet ervaart, kan dat een teken zijn van een postpartum depressie (PPD).
Volgens Dr. Johnson: “Als je de hormonale veranderingen, het slaaptekort, de fysieke ongemakken en de realiteit van de eerste paar weken combineert, is de postpartumperiode een perfecte set-up voor deze stoornis.”
Voor vrouwen die al een bestaande aanleg hebben voor angst en / of depressie, adviseert Dr. Johnson hen om een ontmoeting met hun therapeut te hebben voordat ze hun baby krijgen, zodat er een plan op zijn plaats is. Elke vrouw die worstelt met een postnatale depressie moet onmiddellijk hun ob-gyn bellen over hun symptomen. Ze voegt eraan toe: “Misschien moet je naar een therapeut gaan of medicijnen nemen. Het grootste ding is om je niet te schamen.”