Greg Lippmann bij Deutsche Bank
Ryan Gosling speelde Deutsche Bank-handelaar Jared Vennett, gebaseerd op de werkelijk bestaande Greg Lippmann, een hypotheekhandelaar. Hij runt nu zijn eigen hedgefonds. In zijn interview met de FCIC, uit mei 2010, zet hij uiteen hoe hij de zwakte op de Amerikaanse huizenmarkt kwam onderkennen. Toen ik keek naar de verhouding tussen huizenprijzen en wanbetalingen in heel Amerika, vielen mij twee dingen op; één, het grote verschil tussen het wanbetalingspercentage in de delen van de Verenigde Staten waar de huizenprijzen met drie of vier procent per jaar stegen, en het veel, veel lagere wanbetalingspercentage op plaatsen waar de huizenprijzen met meer dan 12 of 13 procent per jaar stegen. Ik was ook verbaasd over hoeveel mensen in gebreke bleven, zelfs in die gebieden waar de huizenprijzen zo sterk stegen, waardoor ik me afvroeg of deze leningen wel levensvatbaar waren in een omgeving met bescheidener huizenprijzen. Hij rekende het uit, en kwam erachter dat terwijl het long gaan van een collateralized debt obligation in het beste geval vier tot acht punten zou kunnen opleveren, het in het slechtste geval 50 tot 90 punten zou kunnen dalen. Het omgekeerde was ook het geval, waardoor de short inzet zeer winstgevend was als de markt die kant op ging. En dus ging ik naar het management van Deutsche Bank, en ik gaf hen een synopsis gelijkaardig aan wat we net bespraken. En ik zei dat ik denk dat dit zinvol is, omdat de uitbetaling veel groter is dan het verlies, gecorrigeerd voor de waarschijnlijkheid. Ik zei dat ik dacht dat er minder dan 50% kans was dat deze transactie zou lukken. Maar ik vond dat zelfs als het minder dan 50 procent kans is om te werken, als je vijf of tien of zelfs meer dan tien tegen één betaald krijgt, je niet hoeft te denken dat het echt zal werken om het verstandig te laten zijn, vooral wanneer de instelling, als geheel, specifiek in deze producten, en dan meer in het algemeen, een instelling was zoals de meeste Wall Street-bedrijven die bevooroordeeld is in de richting van investeringen die het goed doen. En hier is wat hij te zeggen had over het boek: Het boek is, in de eerste plaats, bedoeld om te vermaken. Dus ik denk dat er veel dingen zijn die overdreven zijn. Dus waar trek je de lijn tussen onjuist en overdreven is — ieder individu trekt die lijn op zijn eigen … Dus ik denk dat de opmerking die aan mij wordt toegeschreven, dat ik zei: “Idioten in Duitsland kopen dit,” ik denk dat het uit zijn verband is gerukt. Het is zeker niet iets waar ik mee begon. Ik ben niet op mensen ingegaan en heb gezegd, “Nou je moet bescherming kopen want idioten in Duitsland verkopen bescherming.” Zo is het niet gekomen… Dus wat ik me kan herinneren uit het boek, dat is het ding waar ik het meeste problemen mee heb.