Een stap-voor-stap gids voor keizersnedes

Wanneer wordt een keizersnede uitgevoerd?

Risico’s van een keizersnede

De voordelen van een geplande keizersnede

Voorbereiding op een keizersnede

Wat kunt u verwachten tijdens een keizersnede

Wat kunt u verwachten tijdens een keizersnede

Wat kunt u verwachten tijdens een keizersnede?sectie

Er zijn over het algemeen drie verschillende soorten anesthesie beschikbaar

C-sectie-operatie

Herstel na een keizersnede

Een keizersnede, ook wel keizersnede of chirurgische bevalling genoemd (1), is een chirurgische ingreep waarbij een baby wordt geboren via twee chirurgische incisies (sneetjes) die door de arts die de baby ter wereld brengt, in de buik en de baarmoeder worden gemaakt.

Voor sommige vrouwen is een keizersnede een electieve ingreep die zij met hun arts bespreken en waarvoor zij kiezen vóór de bevalling van de baby. In andere gevallen is een keizersnede ongepland en uitgevoerd als een noodprocedure wanneer een baby om de een of andere reden niet op natuurlijke wijze kan worden ter wereld gebracht.

Als zodanig, ongeacht het type geboorteplan dat u hoopt te hebben en zo nauwgezet hebt gepland, is het belangrijk dat u het idee van een mogelijke keizersnede niet verwerpt, vooral in het geval van een dergelijke noodsituatie.

Hoewel een keizersnede een ingrijpende operatie is, hoeft het niet per se een compleet negatieve ervaring te zijn, zelfs als het niet je eerste keuze was. Goed geïnformeerd zijn en voorbereid zijn op dit soort operatie, of je er nu voor kiest of niet, kan helpen om de operatie minder beangstigend te maken en zal helpen bij het herstelproces. Dit artikel geeft u inzicht in wat u kunt verwachten voor, tijdens en na deze operatie.

Wanneer wordt een keizersnede uitgevoerd?

Boorte is een natuurlijke biologische functie en natuurlijke geboorte heeft een aantal voordelen voor zowel moeder als kind, als zodanig is medisch ingrijpen over het algemeen alleen bedoeld voor wanneer het absoluut noodzakelijk is. De meeste gynaecologen en medici zullen echter het recht van de vrouw respecteren om te kiezen wat het beste is voor haar lichaam en zullen alleen aandringen op een keizersnede in situaties waarin dit medisch noodzakelijk is.

Electieve keizersnede

In sommige landen kunnen vrouwen kiezen voor een keizersnede om niet-medische redenen, waarvan de belangrijkste gemak en vermindering van de angst zijn (hoewel de vermindering van de angst van de moeder vaak als een medische reden wordt beschouwd).

Met een keizersnede kunnen de geboortedatum van de baby en het geschatte tijdstip van geboorte vóór de bevalling worden gepland. Dit kan helpen om het ‘onbekende’ en de angst voor de komst van een baby weg te nemen en te voorkomen dat de aanstaande ouders en artsen midden in de nacht naar het ziekenhuis moeten komen.

Vrouwen die de vreselijke verhalen over een natuurlijke bevalling hebben gehoord die onvermijdelijk de ronde doen onder familie, vrienden en collega’s, worden vaak angstig en kiezen voor een keizersnede om het lange, pijnlijke, traumatische geboorteproces waarover ze hebben gehoord, te vermijden.

Daarnaast zijn er mensen die zich zorgen maken over hoe een natuurlijke bevalling hun lichaam en seksleven zal beïnvloeden en als zodanig kiezen voor een keizersnede om ervoor te zorgen dat alles ‘daar beneden’ precies zo blijft als het eerder was. Hoewel men enkele verschillen kan opmerken in de manier waarop dingen aanvoelen in de eerste maanden na een natuurlijke bevalling, tonen studies op lange termijn aan dat er geen verband is tussen de bevallingstypes en de seksuele functie bij vrouwen. (2)

Medische redenen voor een keizersnede

Uw arts kan een keizersnede voorstellen in tegenstelling tot een natuurlijke bevalling als u een reeds bestaande gezondheidstoestand hebt die dit noodzakelijk maakt, of als u tijdens de zwangerschap of bij eerdere zwangerschappen enkele problemen en complicaties hebt ondervonden.

Tijdens het natuurlijke geboorteproces kan het soms duidelijk worden voor uw arts dat een keizersnede medisch noodzakelijk is om potentiële risico’s voor zowel u als de moeder en uw ongeboren baby tot een minimum te beperken.

Enkele medische redenen om een keizersnede uit te voeren zijn:

• Als de baby in een breukpositie ligt (d.w.z. voeten eerst in plaats van hoofd eerst) en niet gedraaid kan worden waardoor een natuurlijke bevalling onwaarschijnlijk wordt.
• Het bekken is te klein waardoor een vaginale bevalling zeer onmogelijk wordt
• Aangeboren afwijkingen bij de moeder (d.w.z.d.w.z. afwijkingen die voor de geboorte zijn ontstaan), zoals een misvormd bekken
• Eclampsie (stuiptrekkingen) en het HELLP-syndroom (hemolyse (d.w.z. het scheuren of vernietigen van bloedvaten), verhoogde leverenzymspiegels en lage bloedplaatjesspiegels) als gevolg van pre-eclampsie, een aandoening die wordt gekenmerkt door hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap. Als deze complicaties niet goed worden behandeld, kunnen ze levensbedreigend zijn.
• Placenta previa – treedt op wanneer de placenta de baarmoederhals van een vrouw geheel of gedeeltelijk bedekt.
• Foetale hypoxie – de zuurstoftoevoer naar het ongeboren kind is in gevaar.
• Prolaps van de navelstreng – Hiervan is sprake wanneer de navelstreng door de open baarmoederhals voor de baby in de vagina valt. Dit kan tot gevolg hebben dat de navelstreng tijdens de bevalling tegen het lichaam van de baby aan komt te liggen.
• Vruchtwaterinfectiesyndroom: Medisch aangeduid als Chorioamnionitis, hoewel zeldzaam, kan deze aandoening een infectie van de placenta en mogelijk de foetus veroorzaken, en leiden tot de noodzaak van een onmiddellijke bevalling.
• Baarmoederbreuk – scheuring van de baarmoeder die kan optreden in de late zwangerschap of tijdens de bevalling. Dit kan optreden langs geheelde littekenlijnen bij mensen die bij eerdere zwangerschappen via een keizersnede zijn bevallen.
• Geen vordering van de bevalling – Als de bevalling wordt uitgesteld of de bevalling stokt, kan een keizersnede nodig zijn om de foetus te beschermen tegen ongunstige bevallingsresultaten.
• Eerdere keizersnede – Algemeen wordt aangenomen dat een eerdere keizersnede een vaginale bevalling bij de daaropvolgende zwangerschappen onmogelijk maakt wegens het risico van een baarmoederbreuk. Dit is echter niet altijd het geval en sommige artsen zullen bereid zijn om de mogelijkheid van een vaginale bevalling na een keizersnede (VBAC) te bespreken op basis van het feit of u al dan niet aan bepaalde criteria voldoet (die verderop in het artikel worden besproken). (3)

Risico’s van een keizersnede:

Voor u:

Een keizersnede is een ingrijpende operatie en brengt mogelijke risico’s met zich mee waarvan u op de hoogte moet zijn, waaronder: (4)

• Ongewenste reacties op voorgeschreven medicijnen, waaronder de esthetische
• Een overmatige hoeveelheid bloedingen waardoor u een bloedtransfusie nodig kunt hebben.
• De hersteltijd is langer dan die van een vaginale bevalling
• Post-partum Infectie in de wond die kan resulteren in zwelling, toegenomen pijn, roodheid en afscheiding uit de incisie.
• Een infectie in het baarmoederslijmvlies die overmatig vaginaal bloedverlies, koorts en pijn kan veroorzaken.
• Bloedklonter(s) ook bekend als DVT (diepe veneuze trombose) in uw benen die zwelling veroorzaakt en uiterst gevaarlijk kan zijn als hij zich naar uw longen verplaatst en een longembolie veroorzaakt (wanneer slagaders in de longen verstopt raken).
• Letsels aan organen zoals uw darmen en blaas
• Mogelijke complicaties bij toekomstige zwangerschappen

Voor uw baby (5)

• In de huid van de zuigeling prikken, wat per ongeluk kan gebeuren als uw baarmoeder wordt geopend.
• Uw baby kan ademhalingsmoeilijkheden ondervinden, wat gebruikelijk is bij baby’s die voor 39 weken geboren worden. De baby zal in het ziekenhuis worden gecontroleerd en verzorgd tot dit is opgelost.

De risico’s van een keizersnede versus een vaginale bevalling (6)

De volgende risico’s worden verminderd door c-sectio

• Buik- en perineale pijn (pijn in het buikvlies – het vlezige gebied tussen de anus en de vagina) bij de geboorte
• Buik- en perineale pijn drie dagen na de geboorte
• letsel aan de vagina
• Bijwerkingen van de anesthesie zoals bloedingen en shock

De volgende risico’s waren kleiner na een vaginale bevalling

• De duur van het verblijf in het ziekenhuis
• Het laten uitvoeren van een hysterectomie wegens een bloeding postpartum
• Hartaanval (ook bekend als hartstilstand)

De voordelen van een geplande keizersnede

De belangrijkste voordelen van een geplande keizersnede hebbensectio hebben vooral te maken met het wegnemen van het onbekende en de angst en bezorgdheid die daarmee gepaard gaan. Toch moet een evenwichtige visie worden overwogen, omdat een keizersnede een grote operatie is en niet het ‘gemakkelijke’ alternatief voor een natuurlijke bevalling. Het is ook niet zonder risico’s.

Enkele voordelen zijn:

• Jij als ouder weet de exacte datum waarop je baby ter wereld komt. Dit maakt het plannen een stuk eenvoudiger in termen van het afronden van eventuele werkvereisten en het regelen van hulp thuis voor wanneer u uw baby thuisbrengt.
• Het minimaliseert enkele van de mogelijke gezondheidsrisico’s voor zowel u als uw kind in bepaalde omstandigheden.
• Het risico van zwangerschap na de bevalling (wanneer de natuurlijke uitgerekende datum wordt overschreden) kan worden vermeden.
• Uw verloskundige wordt van tevoren geboekt en is op die dag direct beschikbaar, dit kan de ongerustheid sterk verminderen.
• Er zijn nauwelijks onbekenden zoals hoe lang u mogelijk moet bevallen, dit vermindert voor veel vrouwen de ongerustheid.
• Vermindering van het risico op letsel aan de bekkenspieren en -weefsels, en de anale sluitspier (spier onderaan het rectum die de anus omsluit en helpt bij de afscheiding en het vasthouden van ontlasting) (7)

Voorbereiding op een keizersnede

Voorbereiding op een keizersnede als u of uw arts er een plant, of op de kans dat je er een nodig hebt, zelfs als je een natuurlijke bevalling plant, kan helpen om de angst en bezorgdheid voor de hele procedure weg te nemen. Hier zijn een paar tips over het inpakken voor uw ziekenhuisverblijf hoe dan ook.

Pakken voor uw ziekenhuisverblijf

Voor uw gemoedsrust is het over het algemeen een goed idee om uw eigen ziekenhuistas en die van uw baby ingepakt en klaar om te gaan tijdens uw derde trimester te hebben.

Hier is een lijst van aanbevolen items:

Aanstaande moeders:

• Uw ID / rijbewijs voor uw ziekenhuisopname
• Alle medische gegevens / geschiedenis waarvan het ziekenhuis op de hoogte moet zijn
• Uw portemonnee met wat geld (in het geval dat u zin heeft in een late night snack uit het café)
• Een paar loszittende donkergekleurde pyjama’s (om eventuele vlekken te verbergen), bij voorkeur met een topje met knoopjes als u borstvoeding geeft.
• Moederschapsmaandverband – u zult bloeden na uw keizersnede (dit maandverband is veel dikker dan normaal maandverband en zal ten minste een paar dagen na de operatie nodig zijn en daarna kunt u misschien overschakelen op uw normale merk). U zult geen tampons kunnen gebruiken, want naast het ongemak dat u ervaart, is er een verhoogd risico op het ontwikkelen van een infectie.
• Extra paar ondergoed (tip – zorg ervoor dat de elastische tailleband niet te strak zit, want dat kan uiteindelijk pijn doen in uw wondgebied)
• Toiletartikelen zoals uw tandenborstel, tandpasta, haarborstel en dassen, deodorant, shampoo en conditioner, lippenbalsem en handcrème. Handdoeken voor onder de douche
• Comfortabel schoeisel met grip zodat je niet uitglijdt
• Een paar borstvoedingsbeha’s.
• Zoogkompressen om eventueel doorlekken op te vangen
• Een omslagdoek of borstvoedingshoes, voor het geval je je kind in het bijzijn van mensen moet voeden.
• Tepelcrème – als je borstvoeding geeft, kan het zijn dat je tepels gaan barsten en behoorlijk pijnlijk worden. Het aanbrengen van borst- en tepelcrème kan het ongemak verlichten.
• Een borstkolf – uw melkvoorraad kan dezelfde dag nog op gang komen, maar als er problemen zijn met de voeding, moet u misschien afkolven. Het ziekenhuis kan deze bij de hand hebben, maar het is raadzaam om er een mee te nemen voor het geval dat.
• Een comfortabele outfit voor de dag dat u ontslagen wordt en klaar bent om uw baby mee naar huis te nemen

Voor uw baby

• Een paar rompertjes met ingebouwde sokjes aan de onderkant
• Newborn
• Babymutsjes
• New born luiers
• Babyzalf om luieruitslag te voorkomen
• Talcumpoeder (als u dat wilt gebruiken) om uw baby mee in te smeren als hij/zij helemaal droog is.
• U zult uw nieuwe baby moeten inbakeren, dus neem een paar dekens mee die uw kleintje behaaglijk warm houden.
• Voldoende slabbetjes en washandjes
• Een fopspeen om uw kleintje te kalmeren als dat nodig is
• Een outfit voor de dag dat hij/zij naar huis mag
• Zorg er ook voor dat u een baby-autostoeltje hebt, dat al in het voertuig moet zijn geïnstalleerd waarin u beiden naar huis wordt vervoerd en klaar voor gebruik

Wat u kunt verwachten tijdens een keizersnede

Wat kunt u verwachten tijdens een keizersnede ?sectie

Toelating en voorafgaande afspraken

Als uw keizersnede is gepland, moet u alle formulieren voor ziekenhuisopname en doktersverklaring invullen. Dit kan van tevoren worden geregeld of op de dag van opname worden gedaan. Probeer zoveel mogelijk op voorhand te doen, zodat uw opnamedag zo rustig mogelijk verloopt.

Zorg ervoor dat u op de hoogte bent van alle kosten en/of borgsommen die vereist zijn (zoals van toepassing in het land waar u verblijft), zodat u regelingen kunt treffen om deze op voorhand te betalen om verrassingen te voorkomen.

Daarnaast kunt u, afhankelijk van de arts en/of het ziekenhuis waar u naar toe gaat, medicijnen krijgen (vaak anti-zuur- en anti-misselijkheidstabletten) die u de avond voor en de ochtend van de ingreep moet innemen.

Thuis

Uw arts kan u verzoeken om u de avond voor en de ochtend van de ingreep met antiseptische zeep te wassen. Het verwijderen van schaamhaar moet meer dan 24 uur voor de ingreep gebeuren om de kans op infectie te verkleinen.

Zo’n verzorging kan in de latere stadia van de zwangerschap lastig zijn, maar als u het liever zelf doet, kunt u voor uw ziekenhuisopname een vergrootspiegel gebruiken om het werk af te krijgen. U kunt ook de hulp van uw partner inroepen of vooraf een wassalon boeken.

Vóór de operatie

Als u bent opgenomen, wordt u naar uw kamer gebracht en krijgt u een ziekenhuisjasje om u om te kleden.

Terwijl u wacht, zal een verpleegster een infuus aanleggen zodat u intraveneuze vloeistoffen krijgt toegediend. Zo kunnen de arts en de verpleegkundigen u de nodige anesthesie en medicijnen toedienen.

U wordt gevraagd of u uw schaamhaar heeft geschoren/geschoren of dat u hulp van een verpleegkundige nodig heeft. Een geschoren/geschoren schaamstreek zorgt ervoor dat uw gynaecoloog/arts gemakkelijk en zonder hindernissen de betreffende incisie in de schaamstreek kan maken.

Uw anesthesist komt meestal langs om u een paar vragen te stellen over uw gezondheid, gewicht en anesthesiegeschiedenis, en om de ingreep te bespreken en hoe de epidurale verdoving (een vorm van verdoving die de pijn tegengaat) zal worden toegediend.

In de wachtkamer en operatiekamer

U wordt naar de operatiekamer gereden of, in sommige ziekenhuizen, naar een wachtkamer aan de zijkant terwijl uw partner een set scrubs en een gezichtsmasker krijgt om zich om te kleden terwijl ze wachten. Dit is een standaard vereiste en om het risico van infectie te minimaliseren.

U zult merken dat deze kamers uitzonderlijk koud zijn.(8) Dit is om problemen met temperaturen te vermijden die de anesthesie-apparatuur zouden kunnen beïnvloeden waardoor deze oververhit zou kunnen raken, en ook om het verplegend personeel en de dokters die in lange steriele gewaden en voor hete lampen werken comfortabel te houden.

Narcose bij een keizersnede

De volgende stap is dat de anesthesist de verdoving toedient die zal worden gebruikt om pijn tijdens de operatie te voorkomen.

Er zijn over het algemeen drie verschillende soorten anesthesie die beschikbaar zijn: (9)

Epidurale / spinale epidurale

Deze vorm van plaatselijke verdoving wordt vaak gebruikt bij keizersneden en vaginale bevallingen. Epidurale verdovingen voorkomen pijn tijdens deze ingrepen door zenuwimpulsen te blokkeren.

Wat kunt u verwachten bij een ruggenprik

Als u een ruggenprik krijgt, wordt er een anti-septische oplossing op uw rug aangebracht om de kans op infectie te verkleinen, dit is vaak vrij koud dus zet u schrap! Daarna wordt u gevraagd op de rand van het bed te gaan zitten of op uw linkerzij te gaan liggen en uw rug te buigen om de ruimte tussen de botten van de wervelkolom te openen en volledig stil te blijven liggen.

Een plaatselijk verdovingsmiddel om het gebied te verdoven zal dan in de huid van de rug worden geïnjecteerd, dit kan een beetje prikken. Vervolgens wordt een naald in de ruggengraat van de onderrug ingebracht. Dit mag niet pijnlijk zijn, maar kan een drukkend of pijnlijk gevoel geven. Een klein buisje (katheter) wordt dan ingebracht en in de rug achtergelaten. Via dit slangetje worden tijdens de ingreep anesthesie en medicijnen toegediend.

Als u dat nog niet bent, wordt u gevraagd te gaan liggen. U kunt wat warmte, tintelingen of pinnen en naalden in uw billen en benen voelen. Uw benen zullen zwaar aanvoelen en moeilijk te bewegen zijn. Geen paniek, dit is normaal.
Bijwerkingen zijn zeldzaam, daarom is dit een veel gebruikte vorm van verdoving.

Spinal block

Een spinaal blok, ook wel ‘ruggenprik’ genoemd, verschilt van een ruggenprik doordat het ingespoten verdovende en/of verdovende middel eenmalig met een naald in het ruggenmergvocht wordt geïnjecteerd, terwijl bij een ruggenprik een katheter wordt ingebracht voor continue infusie.

Spinal blocks geven over het algemeen gedurende 2 uur pijnstilling. Ze worden op vrijwel dezelfde wijze toegediend als een ruggenprik, met dien verstande dat de katheter (slangetje) niet wordt ingebracht.

Algemene anesthesie

Algemene anesthesie was vroeger de enige mogelijkheid voor keizersnedes, vóór de ontwikkeling van ruggenprikblokken en epidurale behandelingen. Tegenwoordig wordt deze vorm van anesthesie vaak gereserveerd voor situaties die zich voordoen tijdens een standaard keizersnede en die een spoedingreep vereisen, waarbij de patiënt in kwestie volledig in een diepe slaap moet worden gebracht waarbij geen pijn wordt gevoeld en de ingreep achteraf niet wordt herinnerd.

Catheterisatie

Nadat de juiste verdoving is toegediend, zal een urinekatheter worden ingebracht. Dit is bedoeld om uw blaas te legen en ervoor te zorgen dat u tijdens de operatie niet plast.

Voorbereiding van de operatiekamer

Als u in een zijkamer lag voor de toediening van de anesthesie, wordt u naar de operatiekamer gereden. Als de narcose in de operatiekamer werd toegediend, blijft u liggen terwijl een steriele doek over het midden van uw buik wordt gespannen om te voorkomen dat u de fysieke operatie kunt zien. Sommige ziekenhuizen (of artsen) kunnen u echter op verzoek toestaan dat de doek wordt neergelaten zodat u de laatste stappen van de bevalling kunt zien en uw baby die ter wereld wordt gebracht terwijl hij/zij zijn/haar eerste adem uitblaast.

Als alles in orde is, wordt uw partner binnengebracht om bij u te zijn en mag hij/zij, met toestemming, foto’s nemen.

Keizersnede-operatie

De chirurg begint met het maken van een insnede in uw onderbuik. Door de verdoving zult u dit niet kunnen voelen. De operatie verloopt als volgt:

• Er wordt een incisie in de buik gemaakt

Uw huid is zo dun, en de scalpel is zo scherp dat de vetlaag onder uw huid vrijwel direct bloot komt te liggen. Vervolgens wordt een kleiner deel van deze vetlaag weggesneden totdat de fascia (taai bindweefsel dat voornamelijk uit collageen bestaat en uw spieren en diverse andere inwendige organen van elkaar scheidt, omsluit en stabiliseert) eronder ligt. Er wordt een kleine incisie gemaakt in de fascia om uw rectus buikspieren bloot te leggen, ook wel uw “buikspieren” genoemd. Deze specifieke spieren lopen van boven naar beneden vanuit uw buik naar uw schaambeengebied. Deze spieren zijn op de middellijn met elkaar verbonden en kunnen gemakkelijk worden gezien wanneer de arts aan weerszijden in de fascia snijdt. Uw arts zal deze spieren dan voorzichtig uit elkaar duwen op de plaats waar ze samenkomen, om ze te scheiden. Hierdoor komt het buikvlies (de bekleding van de buikholte) bloot te liggen. Het buikvlies is zo dun en kwetsbaar dat de arts het voorzichtig opensnijdt, het ziet er filmachtig uit en uw darmen kunnen eronder worden gezien.

Een retractor wordt dan gebruikt om het onderste deel van het buikvlies naar beneden richting uw voeten te trekken, zodat uw lichaam klaar is voor de volgende stap.

• Daarna wordt een incisie in de baarmoeder gemaakt

Over uw baarmoeder (uterus) ligt nog een filmachtige laag en er wordt een kleine incisie gemaakt om die aan weerszijden (horizontaal) te spreiden. Uw baarmoeder wordt nu blootgelegd en er wordt een snede gemaakt in het onderste deel van uw baarmoeder (of elders, afhankelijk van de positie van de baby). Het hoofdje van uw baby zal dan zichtbaar zijn voor uw arts.

Tijdens de ingreep kunt u druk voelen, trekken, duwen en een gevoel dat kan worden vergeleken met iemand die in uw buik rommelt. Dit kan vreemd lijken maar is niet pijnlijk. Uw anesthesist zal u tijdens de hele operatie goed in de gaten houden en van tijd tot tijd een praatje met u maken. Voel u vrij om het hem/haar te vertellen als iets ongewoon aanvoelt, als u zich duizelig of misselijk voelt of als u iets anders ongewoons ervaart. Duizelig of misselijk voelen komt vaak door een daling van de bloeddruk als gevolg van de ruggenprik en er zijn medicijnen die gegeven kunnen worden om dit tegen te gaan.

• Bevalling

Als de laatste incisie is gemaakt, is het tijd om uw baby te plaatsen. U voelt waarschijnlijk een hoop pijnloos getrek, getrek en gepor. Dit is het werk van uw arts en het verplegend personeel om de baby zo uit te lijnen dat het hoofdje van de baby kan worden vastgepakt om de baby te wiegen en naar buiten te trekken. Omdat u in principe geïmmobiliseerd bent en niet kunt persen, zal de arts op het bovenste gedeelte van uw baarmoeder duwen en het hoofdje van uw baby uit het bekken optillen, waarna de schouders en de rest van het lichaam zullen volgen.

De arts zal vocht uit de neus en de mond van uw baby verwijderen, de navelstreng afklemmen en doorknippen. Meestal krijgt u even de tijd om uw kleintje te zien voordat hij/zij wordt schoongemaakt, gewogen en beoordeeld. Bij de beoordeling wordt een APGAR-test uitgevoerd. APGAR (10) staat voor:

• Uiterlijk (controle van de huidskleur)
• Polsslag (controle van de hartslag)
• Grimas (controle van de reflexen)
• Activiteit (controle van de spierspanning)
• Ademhaling (controle van de ademhalingssnelheid en de inspanning)

Eindstappen

De placenta zal uit uw baarmoeder worden verwijderd en de gemaakte sneetjes zullen met hechtingen (hechtingen) worden gesloten. Als alles goed is met uw baby, kan hij/zij aan u worden gegeven om te genieten van wat huid-op-huid tijd terwijl dit wordt gedaan.

Afhankelijk van uw bijzondere omstandigheden, het hele proces van begin tot eind duurt ongeveer 30 minuten.

U wordt dan naar de uitslaapkamer gebracht om uw vitale functies te laten controleren. Aan het eind van de operatie kunt u een zetpil tegen de pijn krijgen of daarna worden pijnstillers toegediend (dit kan gebeuren via de epidurale poort die vaak een paar uur blijft zitten).

U herstelt van een keizersnede

In het algemeen blijft u na de operatie 3 nachten en 4 dagen in het ziekenhuis. U wordt overgebracht naar uw postpartum kamer en krijgt eerst pijnmedicatie via het infuus. Daarna wordt overgeschakeld op orale medicatie. Meestal is de verdoving binnen drie uur na de operatie uitgewerkt en de verpleegkundigen zullen u aanmoedigen om binnen de eerste 6 uur na de operatie te gaan lopen en bewegen. Dit is om mogelijke bloedstolsels en de opbouw van gas in uw buik te helpen voorkomen. Dit kan een uitdaging zijn omdat uw lichaam veel heeft doorgemaakt. Wees voorbereid en doe het rustig aan.

Het maken van een wandeling om te douchen zal ook worden aangemoedigd door de verpleegkundigen. Schrob uw buik en incisiegebied niet, laat het zeepwater er gewoon over lopen en betaal droog als u klaar bent. Het kan zijn dat het ziekenhuispersoneel u moet helpen met aankleden, omdat u nu nog niet kunt bukken. U zult heviger bloedverlies ervaren dan tijdens uw maandelijkse periode. Dit vereist een kraamverband (een langer, dikker maandverband dat speciaal is ontworpen voor heviger bloedverlies) en gaasondergoed om het op zijn plaats te houden.

Als het hevige bloedverlies in de loop van de volgende week geleidelijk afneemt, kunt u overschakelen op normaal maandverband dat comfortabeler en minder omvangrijk is. Schrik niet van de hoeveelheid bloed die u ziet, het is volkomen normaal om heviger bloedverlies te ervaren dan uw menstruatie. Het zal er ook anders uitzien en wordt medisch lochia genoemd (vaginale afscheiding met slijm, bloed en baarmoederweefsel). Dit komt ook voor bij vaginale bevallingen.

Zodra u zich daartoe in staat voelt, mag u iets lichts eten en drinken. Uw verpleegkundigen kunnen u een stoelgang verzachter geven om u te helpen, omdat u misschien niet direct na uw operatie een regelmatige stoelgang zult hebben. Veel water drinken en vezelrijk voedsel eten kan ook helpen om uw darmen te reguleren.

Het vermogen om te lachen, hoesten, niezen of zelfs op te staan en van het toilet te komen zal in het begin een enorme opgave zijn, maar u zult uw mogelijkheden aanpassen en u aanpassen. Als u de behoefte voelt om te niezen of zelfs te hoesten, is het raadzaam om een kussen te gebruiken om over uw buik / incisie te houden of te investeren in een zwangerschapsgordel om u die extra steun te geven. Elke vrouw zal de symptomen en de mate van pijn of ongemak anders ervaren en naarmate de dagen verstrijken, zouden deze moeten verbeteren. Het wordt ten zeerste aanbevolen dat u de komende weken na de operatie rust neemt en het rustig aan doet.

Als er nietjes zijn ingebracht om de buitenste incisie te sluiten, worden deze meestal binnen drie en zeven dagen na de bevalling verwijderd. Als er echter oplosbare hechtingen zijn gebruikt, worden deze door het lichaam geabsorbeerd en opgelost en is het niet nodig om ze te laten verwijderen.

Tijdens uw herstelproces kunt u lichte tot matige krampen, licht bloedverlies en zelfs vaginale afscheiding blijven ervaren. U kunt een maandverband of een inlegkruisje gebruiken om het ongemak te verlichten.

Bedenk ook dat zelfs nadat de nietjes of hechtingen zijn verwijderd/opgelost, het volkomen normaal is dat uw incisie gevoelig en pijnlijk is of dat u rond dat gebied enige gevoelloosheid ervaart.

Voordat u uit het ziekenhuis wordt ontslagen, zal uw arts u enkele postoperatieve adviezen geven die het volgende kunnen omvatten: (11)

• Zich onthouden van grote lichamelijke activiteiten en veeleisende oefeningen.
• Zware voorwerpen niet tillen
• Niets in uw vagina plaatsen, zoals tampons, tot 4-6 weken na de operatie.
• Seks moet worden vermeden tot u 4-6 weken na de bevalling het groene sein van uw arts heeft gekregen.
• Rust zoveel mogelijk
• Gehydrateerd blijven
• Neem uw pijnstillers zoals voorgeschreven
• Draag een zwangerschapsgordel of gebruik een kussen als steun voor uw buikgebied
• Het wordt aanbevolen om 4-6 weken na de operatie geen auto te rijden

Uw incisie heeft ongeveer zes weken nodig om te genezen. U houdt er een litteken aan over, maar na verloop van tijd en met de juiste verzorging zal dit geleidelijk vervagen. Het gebied rond het litteken kan gevoelloos zijn, maar na verloop van tijd komt het gevoel terug.

Vaginale bevalling na keizersnede (VBAC) (12)

Het kan zijn dat de geboorte van uw kind, of het nu uw eerste, tweede of zelfs derde is, niet volgens plan is verlopen. Je had een natuurlijke vaginale bevalling gepland, maar uiteindelijk moest je een keizersnede ondergaan om jou en je ongeboren kind te beschermen. Dit kan voor de meeste moeders nogal schokkend zijn. Als u een keizersnede hebt gehad, betekent dat niet dat u bij volgende zwangerschappen geen vaginale bevalling kunt hebben.

Komt u in aanmerking voor een VBAC?

De volgende criteria worden in aanmerking genomen bij het bepalen of een vrouw een natuurlijke bevalling kan hebben na een eerdere keizersnede-bevalling:

• Algemene gezondheid: U mag geen belangrijke gezondheidsproblemen hebben, zoals diabetes, problemen met de bloeddruk of hartaandoeningen.
• Gezondheid tijdens de zwangerschap: U moet gezond zijn en een ongecompliceerde zwangerschap hebben gehad.
• Foetale positie: Uw baby mag niet in een stuitligging liggen en moet in de hoofdligging liggen.
• Geen lichamelijke afwijkingen of risico’s: Er mogen geen nieuwe littekens op uw baarmoeder zitten, alleen het onderste dwarse keizersnede litteken. Als u een verticaal keizersnede litteken heeft, zal een VBAC niet mogelijk zijn. De mogelijkheid bestaat dat het litteken barst (scheurt), wat zowel voor de moeder als voor het kind buitengewoon gevaarlijk kan zijn.
• Inductie mag niet nodig zijn: De bevalling mag niet worden geïnduceerd en moet op natuurlijke wijze plaatsvinden. Als u uw natuurlijke uitgerekende datum overschrijdt zonder weeën te krijgen, zal een keizersnede nodig zijn.

Hoewel een VBAC voor sommige vrouwen mogelijk is, is het belangrijk om dit uitvoerig met uw arts te bespreken om er zeker van te zijn dat u zich volledig bewust bent van de risico’s.

1. US National Library of Medicine National Institutes of Health. 01 december 2013. Keizersnede bevallingen door Pfannestiel versus Joel-Cohen incisie: Een gerandomiseerde gecontroleerde trial: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3935539/

2. US National Library of Medicine National Institutes of Health. 25 maart 2017. Lange termijn effect van vaginale bevalling en keizersnede op vrouwelijke seksuele functie bij primipara moeders: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5407233/

3. American Pregnancy Association. Augustus 2015. VBAX: Vaginale geboorte na keizersnede: https://americanpregnancy.org/labor-and-birth/vbac/

4. US National Library of Medicine National Institutes of Health. 25 juli 2015. Indicaties voor en risico’s van Electieve keizersnede: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4555060/

5. NHS. 01 juli 2016. Risico’s – keizersnede: https://www.nhs.uk/conditions/caesarean-section/risks/

6. US National Library of Medicine National Institutes of Health. 20 juli 2015. Indications for and Risks of Elective cesarean Section: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4555060/

7. US National Library of Medicine National Institutes of Health. 23 December 1993. Anaal-sphincter disription during vaginal delivery: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8247054

8. US National Library of Medicine National Institutes of Health. 20 oktober 1963. De controle van de temperatuur in de operatiekamer: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1038380/

9. US National Library of Medicine National Institutes of Health. September – oktober 2010. Anesthesie voor keizersnede onder het segment: Veranderende perspectieven: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2991650/

10. US National Library of Medicine National Institutes of Health. 2000. Apgar scores: Examining the long-term signidicance: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1595023/

11. US National Library of Medicine National Institutes of Health. 2004. Recovery following caesarean section: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK115312/

12. US National Library of Medicine National Institutes of Health. 5 februari 2013. Vaginale bevalling na keizersnede: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3624716/