Je weet waarschijnlijk al dat in veel menselijke culturen mensen insecten, larven, en wormen eten. Het eten van kruipende en kruipende dingen is in feite de norm, niet de uitzondering.
Grasshoppers worden in vele delen van de wereld routinematig gegeten. En zelfs de nederige regenworm is een waardevolle bron van eiwitten. Maar spinnen? Het is mogelijk dat een spin per ongeluk wordt ingeslikt, maar om een spin op te eten moet je wel wanhopig zijn, toch?
In Cambodja is gefrituurde spin een delicatesse. In de stad Skuon, ongeveer 45 mijl van Phnom Penh, de hoofdstad van het land, eten ze graag een soort Aziatische tarantula genaamd ah pieng. Het is ongeveer twee centimeter groot en er wordt gezegd dat het een beetje smaakt naar knapperige gebakken garnalen.
Nadat de spinnen gefrituurd zijn met een beetje zout en knoflook, eet de lokale bevolking ze een beetje zoals het eten van een krab. Ze trekken de poten eraf en zuigen dan het vlees, of spinnenvlees, dat erbij zit, en dat is heel weinig, en pakken dan de kop en het lichaam aan. Het achterlijf, het grote vette gedeelte achteraan de spin, is niet gewenst, want dat is meestal een bruine, bittere smurrie, die organen, eitjes en poep bevat.
Je weet waarschijnlijk al dat in veel menselijke culturen mensen insecten, engerlingen en wormen eten. Het eten van kruipend ongedierte is in feite de norm, niet de uitzondering.
Grasshoppers worden in veel delen van de wereld routinematig gegeten. En zelfs de nederige regenworm is een waardevolle bron van eiwitten. Maar spinnen? Het is mogelijk dat een spin per ongeluk wordt ingeslikt, maar om een spin op te eten moet je wel wanhopig zijn, toch?
Wel, in Cambodja is gebakken spin een delicatesse. In de stad Skuon, ongeveer 45 mijl van Phnom Penh, de hoofdstad van het land, eten ze graag een soort Aziatische tarantula genaamd ah pieng. Het is ongeveer twee centimeter groot en er wordt gezegd dat het een beetje smaakt naar knapperige gebakken garnalen.
Nadat de spinnen gefrituurd zijn met een beetje zout en knoflook, eet de lokale bevolking ze een beetje zoals het eten van een krab. Ze trekken de poten eraf en zuigen dan het vlees, of spinnenvlees, dat erbij zit, en dat is heel weinig, en pakken dan de kop en het lichaam aan. Het achterlijf, het grote vette gedeelte aan de achterkant van de spin, is niet gewenst, want dat is meestal een bruine, bittere smurrie, die organen, eieren en poep bevat.
Soms worden de spinnen ingemaakt in wijn, zo zouden zwangere vrouwen ze verkiezen.
De gefrituurde spinnen worden geserveerd in restaurants en verkocht op de markt.
De lokale bevolking verzamelt de spinnen in het bos uit ondergrondse holen, waar het mogelijk is om tot vijf per dag te vinden. Ze vangen de vogelspinnen door een stok in hun holen te steken, te wachten tot de spin de stok aanvalt, en dan de stok eruit te trekken met de spin eraan vastgeklampt. Ze zorgen ervoor dat de giftanden worden verwijderd, want een beet van een van deze vogelspinnen kan een paar dagen van hevige pijn en koorts veroorzaken (hoewel sommige mensen relatief immuun zijn voor de beet), maar verder houden ze de spinnen in leven en vers, totdat ze klaar zijn om te koken.
Image by Gusjer via Flickr
Voor de bereiding worden de spinnen snel weggeslingerd en in een kruidenmengsel gegooid dat bestaat uit MSG, suiker en zout. Wat knoflook wordt in olie gebakken tot de olie wat van de knoflooksmaak overneemt, en dan worden de spinnen toegevoegd, en gebakken tot de poten mooi stijf zijn.
Het drankje bij uitstek voor een portie gebakken vogelspinnen is Angkor bier, het nationale merk van Cambodja, hoewel natuurlijk elk bier voldoet.
Volgens vele bronnen is het spinnen eten in Cambodja een relatief recent verschijnsel, en de legende wil dat het begon tijdens het Rode Khmer regime, tijdens welke de mensen uitgehongerd waren, en begonnen met het eten van de vogelspinnen, en allerlei andere wezens, verzameld uit het bos. Anderen zeggen dat het een oude gewoonte is. Hoe dan ook, ze eten ze nu niet omdat ze verhongeren, ze eten ze omdat ze ze lekker vinden, en andere mensen uit het hele land reizen zelfs speciaal naar Skuon om de spinnen te kopen en op te eten. De kosten kunnen variëren, maar als je besluit erheen te reizen en ze zelf te proberen, reken dan op ongeveer zes cent per spin.
Image by Sistak via Flickr
People Eating Spiders
De video hieronder toont mensen, voornamelijk toeristen, die reageren op en eten van vogelspinnen in Cambodja. Er zijn ook vogelspinnen te zien die op mensen kruipen, en ten minste één lokaal meisje dat een hele levende vogelspin in haar mond stopt. Kijk naar de jongen die er een eet op ongeveer 0:44. Hij lijkt weinig moeite te hebben met de poten, maar dan blijkt, uit zijn reactie, dat hij het achterlijf heeft opgegeten. Bah! Het is nog steeds niet duidelijk, op basis van mijn onderzoek, of dit deel van de spin altijd wordt vermeden, of dat sommige mensen het graag eten.
Deep Fried Spiders and More
In The Eat-a-Bug Cookbook, dat eigenlijk een heel kookboek is gewijd aan insectenrecepten, staat een recept voor gefrituurde tarantula-spin. Auteur David George Gordon beveelt ofwel een Texas bruin, een Chileense roos, of “vergelijkbare grootte tarantulas.” Als dit lijkt te suggereren dat elke tarantula die groot genoeg is om de moeite waard te zijn om te frituren en te eten, eerlijk spel is en veilig om te eten, dat is precies wat het suggereert.
In feite legt Gordon eigenlijk uit waarom een tarantula beter zou kunnen zijn om te eten dan een sprinkhaan, kever, of andere op het land levende geleedpotige. Al deze hebben een buitenste laag van chitine. Deze chitine is hetzelfde type materiaal dat kreeften, garnalen en krabben dragen. Overigens is het ook een bestanddeel van het celmembraan van paddestoelen en andere schimmels, wat een van de redenen kan zijn waarom het koken van paddestoelen ze gemakkelijker verteerbaar maakt (er is enig beperkt bewijs voor het bestaan van een menselijke “chitinase” of chitine-enzym).
Tarantula’s hebben echter, in vergelijking met sprinkhanen of kevers, een chitine-bedekking die relatief dik en buigzaam is. Dit maakt het eten eerder kauwbaar dan knapperig, en maakt het makkelijker om bij het spinnenvlees te komen. Ja, spinnen hebben spieren.
Gordons recept voor gebakken tarantula’s is eigenlijk een tempura-spin (met behulp van bevroren tarantula’s), en hij verwijdert gewoon de oneetbare buikspieren. De vacht van de tarantula schroeit hij eraf met een creme brulee brander of een aansteker. Hij doopt de spinnen in tempurabeslag en frituurt ze zoals je bijna alles zou frituren. Hoewel de instructies het niet vermelden, wordt er in de ingrediënten om gerookt paprikapoeder gevraagd, dus ik neem aan dat de gefrituurde spinnen bestrooid worden. Met dit eenvoudige recept won hij goud bij de eerste Big Bug Cook-Off, die in mei 2011 werd gehouden in het Natural History Museum of Los Angeles County.
Hij heeft ook een recept voor wolfspin spanokopita, Spin-akopita genaamd, een vulling van spin, spinazie en fetakaas in fyllodeeg.
In haar boek, Edible: And Adventure into the World of Eating Insects and the Last Great Hope to Save the Planet, vertelt Daniella Martin over haar ervaring in Japan op een vreemd feestje waar ze spinnenlikeur en Hornet wodka uitdeelden, en waar ze, tussen de insecten en meelwormen, grote gefrituurde kleurrijke weverspinnen at, die haar in de mond prikten.
Diep gefrituurde spinnen worden ook in Thailand gegeten. In feite kun je in Thailand spinnen vinden om te eten, net als veel insecten en larven. Men eet er sprinkhanen, krekels, mieren, waterwantsen, bamboewormen (eigenlijk de larven van een mot), zijde larven, en zelfs schorpioenen. Als u een markt in Bangkok bezoekt, zult u de gefrituurde spinnen misschien niet eens opmerken, omdat u naar zoveel ander griezelig-kruipend voedsel kijkt. In feite, omdat zo weinig bezoekers ze eigenlijk willen eten, maar iedereen wil er een foto van nemen, zijn de verkopers begonnen toeristen te laten betalen, wat ze waarschijnlijk betalen, want het is ongeveer 28 cent U.S.
Ze doen hetzelfde soort ding in China. U ziet de gefrituurde spinnen op een stokje, samen met larven en andere (voor mij) ondefinieerbare lekkernijen. De spinnen zitten met 5 op een stokje en worden verkocht op de Donghuamen nachtmarkt in Beijing. U kunt dezelfde man die de foto hieronder nam zien genieten van een van de spinnen, die volgens hem zijn gekruid met een chilizout.
Image by Yun Huang Yong via Flickr
Dit zijn maar een paar voorbeelden van eetbare spinnen over de hele wereld. Hoewel dit voor de westerse geest weerzinwekkend lijkt, moet je bedenken dat zowel spinnen als insecten tot het phylum Arthropoda behoren. Weet je wat nog meer tot dit phylum behoort? Garnalen, kreeften en krabben! Ik zeg vaak tegen mijn vrouw dat kreeften, die ik niet graag eet, niet meer zijn dan reusachtige zeekakkerlakken. Garnalen, daarentegen, geef ik een vrijgeleide. Ongeacht mijn persoonlijke voorkeuren is er helemaal niets vreemds aan dat mensen spinnen en insecten eten. Het maakt deel uit van ons primatenerfgoed en deze voedselbronnen negeren zou neerkomen op het negeren van, misschien wel, de meest overvloedige bron van eiwitrijk voedsel dat de wereld te bieden heeft.
Het eten van spinnen is niet zo ongewoon, maar is het waar dat mensen per ongeluk acht spinnen per jaar inslikken?
Dit artikel bevat een of meer Amazon affiliate links. Zie volledige openbaarmaking.