Justin Timberlake

author
11 minutes, 57 seconds Read

1995-2002: ‘N SyncEdit

Main article: ‘N Sync

Timberlake en JC Chasez waren de twee leadzangers van de populaire boyband ‘N Sync uit de jaren negentig. De groep werd opgericht in 1995. Hun eerste publieke optreden vond plaats op 22 oktober 1995 in Disney World’s Pleasure Island. Ze begonnen hun carrière in 1996 in Europa, en hit it big in de Verenigde Staten in 1998 met de Amerikaanse release van hun titelloze debuutalbum *NSYNC, dat tot op heden meer dan 14,8 miljoen verkochte equivalente albumverkopen heeft.

Hun album bevatte een aantal hitsingles zoals “Tearin’ Up My Heart.” Voor de volgende twee jaar, aangemoedigd door soortgelijke ontwikkelingen met de Backstreet Boys, ‘N Sync verwikkeld in een langdurige juridische strijd met manager Lou Pearlman.

Eindelijk tekende de band bij Jive Records. ‘N Sync bracht een langverwachte album, No Strings Attached in maart 2000, dat werd de snelst verkopende album aller tijden op dat moment met 2,4 miljoen verkochte exemplaren in de eerste week en produceerde een # 1 single, “It’s Gonna Be Me”. Dat record is sindsdien alleen verbroken door Adele’s 25 uitgebracht in 2015. De release werd gevolgd door het derde album van de band, Celebrity, dat de titel draagt van het op twee na snelst verkopende album aller tijden met 1,8 miljoen exemplaren. In 2002, na de voltooiing van de Celebrity Tour en de release van “Girlfriend,” de derde single van Celebrity, besloot de groep een pauze in te lassen, waarop Timberlake begon te werken aan zijn eerste soloalbum en de groep in een hiaat ging. Tijdens zijn leven was ‘N Sync internationaal bekend en trad op bij de Academy Awards, de Olympische Spelen en de Super Bowl, en verkocht meer dan 44 miljoen equivalente albums wereldwijd.

Tegen het einde van 1999 maakte Timberlake zijn acteerdebuut in de Disney Channel originele film Model Behavior, waarin hij Jason Sharpe speelde, een model dat verliefd wordt op een serveerster nadat hij haar voor een ander model heeft aangezien. De film werd uitgebracht op 12 maart 2000.

Als lid van ‘N Sync ontwikkelde Timberlake zich tot een grote beroemdheid in zijn eigen recht naast het bereiken van respect als muzikant, aangezien hij de schrijver of coauteur was van alle drie de singles van Celebrity. De opkomst van zijn eigen sterrendom en de algemene daling in de populariteit van boy bands leidde tot een voortzetting van de hiatus van ‘N Sync, hoewel de groep nooit officieel is ontbonden.

Bandlid Lance Bass, die tijdens de hiatus van de groep de ruimte in probeerde te gaan, heeft verklaard dat hij gelooft dat het gedaan is met de groep, en is openlijk kritisch over Timberlake’s acties in zijn memoires Out of Sync. Anderzijds merkte Chris Kirkpatrick in augustus 2008 op dat de vijf vrienden bleven, en hij geloofde dat een reünie mogelijk was: hij herhaalde die mening in oktober 2009. In september 2008 maakte Bass ook verzoenende opmerkingen.

De groep zou kort weer bij elkaar komen op de 2013 MTV Video Musixc Awards toen Timberlake de Michael Jackson Video Vanguard Award ontving en op het 2019 Coachella Festival deze keer sans Timberlake die zijn 115-show Man of the Woods Tour aan het afronden was. Groepslid JC Chasez zou later onthullen tijdens een interview met Lance Bass op maart 2020 dat hij het mogelijke optreden met Timberlake via de telefoon besprak en een positief antwoord kreeg, verklarend dat Timberlake er bij de groep op aandrong om zonder hem op te treden en vertellend dat “Ariana (Grande) mijn partijen kan zingen”.

2002-04: Justified en Super Bowl XXXVIII ControverseEdit

In augustus 2002, na maanden van het opnemen van Justified, zijn debuut soloalbum, trad Timberlake op tijdens de 2002 MTV Video Music Awards, waar hij zijn eerste single, “Like I Love You,” een spaarzame dancetrack geproduceerd door The Neptunes, in première bracht. Het nummer bereikte de elfde plaats in de Billboard Hot 100. Na de single bracht Timberlake op 5 november 2002 Justified uit. Het album debuteerde op nummer twee in de Billboard 200 albumlijst en verkocht 439.000 exemplaren in de eerste week van de release. Uiteindelijk werden er meer dan drie miljoen exemplaren van verkocht in de V.S. en meer dan zeven miljoen wereldwijd. Het album kreeg ook lovende kritieken, dankzij de zware R&B-invloeden van hip-hop producers The Neptunes en Timbaland. Het leverde eind 2002 en 2003 hits op, waaronder de top tien-singles “Cry Me a River” en “Rock Your Body”. Timberlake ondersteunde het album door samen met Christina Aguilera de Justified/Stripped Tour te doen in de zomer van 2003. Aan het eind van het jaar nam Timberlake een nummer op met de titel “I’m Lovin’ It.” Het werd gebruikt door McDonald’s als het thema voor hun “I’m Lovin’ It” campagne. De deal met McDonald’s leverde Timberlake naar schatting 6 miljoen dollar op. Een tournee getiteld Justified and Lovin’ It Live was ook bij de deal inbegrepen. Timberlake was te horen op Nelly’s nummer, “Work It”, dat werd geremixt en opgenomen op Nelly’s remix album uit 2003.

In februari 2004, tijdens de halftime show van de Super Bowl XXXVIII uitzending op het CBS televisienetwerk, trad Timberlake op met Janet Jackson voor een televisiepubliek van meer dan 140 miljoen kijkers. Aan het einde van het optreden, toen het liedje ten einde liep, scheurde Timberlake een deel van Jackson’s zwarte lederen kostuum af in een “kostuum onthulling” bedoeld om een deel van de songtekst te begeleiden. Volgens CBS “hadden zowel Jackson als Timberlake bevestigd dat ze het ‘onafhankelijk en clandestien’ hadden gepland zonder iemand in te lichten.” Een deel van het kostuum kwam los, en Jackson’s borst was even ontbloot. Timberlake verontschuldigde zich later voor het incident en verklaarde dat hij “het jammer vond dat iemand zich beledigd voelde door de garderobestoring tijdens de halftime van de Super Bowl….”. De uitdrukking “wardrobe malfunction” is sindsdien door de media gebruikt om te verwijzen naar het incident en is de popcultuur binnengedrongen. Als gevolg van de controverse werden Timberlake en Jackson bedreigd met uitsluiting van de 2004 Grammy Awards tenzij ze ermee instemden zich te verontschuldigen op het scherm tijdens het evenement. Timberlake was aanwezig en bood zijn verontschuldigingen aan bij het in ontvangst nemen van de eerste van de twee Grammy Awards die hij die avond kreeg (Best Pop Vocal Album voor Justified en Best Male Pop Vocal Performance voor “Cry Me a River”). Hij was ook genomineerd voor Album van het Jaar voor Justified, Record van het Jaar voor “Cry Me a River”, en Beste Rap / gezongen samenwerking voor “Where Is the Love?” met The Black Eyed Peas.

2004-06: Samenwerkingen en acterenEdit

Na de Super Bowl controverse, Timberlake zette zijn opname carrière in de wacht om te acteren in een aantal films, na eerder in zijn muziekcarrière al in een paar speelfilms te hebben gespeeld. De eerste rol die hij in deze periode opnam was als journalist in de thriller Edison Force, die werd opgenomen in 2004 en een direct-to-video release kreeg op 18 juli 2006. Hij verscheen ook in de films Alpha Dog, Black Snake Moan, Richard Kelly’s Southland Tales, en speelde de stem van Prins Artie Pendragon in de tekenfilm Shrek the Third, uitgebracht op 18 mei 2007. Hij verscheen ook als een jonge Elton John, in de video voor John’s lied “This Train Don’t Stop There Anymore”. Timberlake werd overwogen om de rol van Roger Davis te spelen in de filmversie van de rockmusical Rent, maar regisseur Chris Columbus had erop aangedrongen dat alleen de originele Broadway-leden de ware betekenis van Rent konden overbrengen.

Hij bleef platen opnemen met andere artiesten. Na “Where Is the Love?”, werkte hij opnieuw samen met de Black Eyed Peas op het nummer “My Style” uit 2005 van hun album Monkey Business. Tijdens de opname van de single “Signs” met Snoop Dogg in 2005, ontdekte Timberlake een keelaandoening. Tijdens een operatie op 5 mei 2005 werden er knobbeltjes uit zijn keel verwijderd. Hij kreeg het advies om minstens een paar maanden niet hardop te zingen of te spreken. In de zomer van 2005 begon Timberlake zijn eigen platenmaatschappij, JayTee Records.

Timberlake maakte een cameo in de video voor Nelly Furtado en Timbaland’s single “Promiscuous”, uitgebracht op 3 mei 2006.

2006-07: FutureSex/LoveSoundsEdit

Timberlake tijdens een concert in St. Paul, Minnesota (2007)

Timberlake bracht zijn tweede soloalbum, FutureSex/LoveSounds, uit op 12 september 2006. Het album, dat Timberlake in 2005 maakte, debuteerde op nummer één in de Billboard 200 albumcharts en verkocht in de eerste week 684.000 exemplaren. Het is het grootste album voor pre-orders op iTunes, en versloeg Coldplay’s record voor de grootste verkoop van een digitaal album in een week. Het album werd geproduceerd door Timbaland en Danja (die een groot deel van het album produceerde), will.i.am, Rick Rubin en Timberlake zelf, en bevat gastvocalen van Snoop Dogg, Three 6 Mafia, T.I. en will.i.am. Een vertegenwoordiger van de studio omschreef het als een album dat “volledig draait om sexiness” en streeft naar “een volwassen gevoel”.

De leadsingle van het album, SexyBack, werd door Timberlake uitgevoerd bij de opening van de 2006 MTV Video Music Awards en bereikte nummer één in de Billboard Hot 100, waar het zeven weken op rij bleef staan. My Love, de tweede single van het album, ook geproduceerd door Timbaland en met rapper T.I., bereikte nummer één in de Hot 100, net als de derde single What Goes Around…/…Comes Around Interlude. Het nummer zou geïnspireerd zijn door de breuk van zijn jeugdvriend en zakenpartner, Trace Ayala, met actrice Elisha Cuthbert. In oktober 2006 zei Timberlake dat hij zich zou concentreren op zijn muziekcarrière in plaats van op zijn filmrollen, waarbij hij aangaf dat het verlaten van de muziekindustrie een “dom ding zou zijn om te doen op dit moment”. Hij was de speciale gastartiest op de Victoria’s Secret Fashion Show van 2006 voor zijn waar hij SexyBack zong.

In januari 2007 begon Timberlake aan de FutureSex/LoveShow-tournee. “Summer Love/Set the Mood Prelude” was de vierde Amerikaanse single van het album, en de volgende single in het Verenigd Koninkrijk was “LoveStoned/I Think She Knows Interlude”. Het nummer “Give It to Me”, een Timbaland single waarop Timberlake samen met Nelly Furtado te gast was, bereikte de Hot 100 nummer één plaats.

In februari 2008 werd Timberlake onderscheiden met twee Grammy Awards. Op de 50e Grammy Awards Ceremony won Timberlake de Male Pop Performance Award voor “What Goes Around…Comes Around”, en de Dance Recording Award voor “LoveStoned/I Think She Knows”.

2007-12: Samenwerkingen en acterenEdit

Timberlake & Andrew Garfield zaten samen in de film The Social Network

In april 2007 werd Timberlake gezien toen hij samen met Madonna een studio in Londen binnenstapte, waarmee hij de geruchten bevestigde dat hij met haar zou samenwerken. Het nummer “4 Minutes”, werd voor het eerst gespeeld door Timbaland tijdens Philadelphia’s Jingle Ball op 17 december 2007. Toen het op 17 maart 2008 werd uitgebracht, bleek “4 Minutes” een duet te zijn tussen Timberlake en Madonna, met achtergrondzang van Timbaland. Het was de lead single van Madonna’s elfde studio album Hard Candy, waarop nog vier andere samenwerkingen met Timberlake te horen waren. De single werd een internationale hit, en haalde de hitlijsten in Australië, België, Canada, Denemarken, Finland, Duitsland, Italië, Nederland, Noorwegen, Zweden, Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk, en bereikte de Top 5 in Oostenrijk, Frankrijk, Ierland, Japan, Nieuw-Zeeland en de Verenigde Staten. Timberlake is ook te zien in de videoclip, die werd geregisseerd door Jonas & François. Op 30 maart 2008 bracht Timberlake het nummer ten gehore tijdens Madonna’s Hard Candy Promo Show in Roseland Ballroom in New York City. Op 6 november 2008, Timberlake voerde het nummer met Madonna op de Los Angeles stop van haar Sticky & Sweet Tour.

Omstreeks juni 2007 Timberlake mede-geschreven, geproduceerd en verzorgd vocalen voor de nummers “Nite Runner” en “Falling Down” voor Duran Duran’s album Red Carpet Massacre, uitgebracht op 13 november 2007. “Falling Down” was de dag ervoor als single uitgebracht in het Verenigd Koninkrijk.

Ook in 2007 maakte Timberlake zijn opwachting op 50 Cent’s derde album, Curtis. Timberlake, samen met Timbaland, is te horen op een track genaamd “Ayo Technology”, dat de vierde single van het album was. Ook zou er een mogelijke samenwerking komen met Lil Wayne voor zijn album Tha Carter III met Nelly Furtado en Timbaland.

Met het afronden van de FutureSex/LoveSounds tour door Australazië en het Midden-Oosten in november 2007, hervatte Timberlake zijn filmcarrière. Projecten in het begin van 2008 waren hoofdrollen in Mike Myers komedie The Love Guru (uitgebracht op 20 juni 2008) en Mike Meredith’s drama The Open Road (uitgebracht op 28 augustus 2009). In maart 2008 werd aangekondigd dat hij uitvoerend producent zou zijn in een Amerikaanse bewerking van de Peruaanse hitkomedie My Problem with Women voor NBC.

Op 20 november 2008 meldde TV Guide dat Timberlake’s volgende single, “Follow My Lead”, waarop ook zang te horen was van Timberlake’s protégée, voormalig YouTube-ster Esmee Denters, exclusief te downloaden zou zijn via MySpace. Alle opbrengsten zouden gaan naar Shriners Hospitals for Children, een liefdadigheidsinstelling gewijd aan het verbeteren van de pediatrische zorg voor zieke kinderen.

In 2008, een samenwerking tussen Timberlake en T.I., “Dead and Gone” stond op T.I.’s zesde studioalbum, Paper Trail, en werd uitgebracht als de vierde single laat in 2009. In november 2008 werd bevestigd dat Timberlake een gastrol zou spelen en enkele tracks zou produceren op R6852>B/popzangeres Ciara’s komende album Fantasy Ride dat op 5 mei 2009 zou uitkomen. Timberlake speelde mee op Ciara’s tweede single “Love Sex Magic”, de video werd opgenomen op 20 februari 2009. De single werd een wereldwijde hit, bereikte de top tien in tal van landen en piekte op nummer een in verschillende landen, waaronder Taiwan, India en Turkije. De single is nu genomineerd voor Best Pop Collaboration with Vocals bij de 52e Grammy Awards.

Timberlake en zijn productieteam The Y’s, samen met Mike Elizondo, produceerden en schreven mee aan het nummer “Don’t Let Me Down” voor Leona Lewis’s tweede studioalbum, Echo, uitgebracht (in de VS) op 17 november 2009.

Timberlake schreef ook mee aan en speelde mee op “Carry Out,” de derde single van Timbaland’s album Shock Value II, uitgebracht op 1 december 2009.

2013-heden: The 20/20 Experience – The Complete Experience en TrollsEdit

In juni 2012 begon Timberlake te werken aan een nieuw album, The 20/20 Experience. Het werd uitgebracht op 19 maart 2013. Het album kwam in de eerste week bovenaan de Ierse hitlijsten. De single “Mirrors” werd genomineerd voor Best Pop Solo Performance bij de 2014 Grammy Awards. Het album bevatte ook de succesvolle single “Suit & Tie” met rapper Jay Z.

Timberlake bracht later de albums The 20/20 Experience en The 20/20 Experience – 2 of 2 samen uit in de boxset, The 20/20 Experience – The Complete Experience.

Hij nam het nummer “Can’t Stop the Feeling!”voor de aankomende DreamWorks tekenfilm, Trolls. Het nummer kwam binnen in de U.S. Billboard Hot 100 op nummer één.

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.