Knight, Bobby

Amerikaanse college-basketbalcoach

Pete Axthelm van Newsweek heeft Bobby Knight een “kokende mix van briljantheid en loyaliteit, fanatisme en temperament” genoemd. En in feite is er geen college-coach die meer debat kan uitlokken en die het bloed van de fans meer aan het koken kan krijgen (zowel zijn fans als die van de tegenpartij). Knight is een van die mensen over wie de uitdrukking “of je houdt van hem of je haat hem” waar lijkt te zijn. Maar wat je ook vindt van Knight’s acties en de manier waarop hij zijn werk doet, het valt niet te ontkennen dat het coachen dat hij nu al vier decennia lang doet, allesbehalve verbazingwekkend is. Hoewel zijn methodes soms (ja, vaak) verdacht zijn, boekt hij resultaten. Hij heeft zijn teams naar 25 NCAA toernooien geleid, drie NCAA toernooikampioenschappen en vijf Final Four optredens. Hij was ook een van de slechts drie coaches die goud won op de Pan American Games en een gouden medaille op de Olympische Spelen.

Opgroeien

Robert Montgomery Knight werd geboren op 25 oktober 1940, in het kleine Ohio stadje Orrville. Zijn vader was een spoorwegbeambte (die overleed toen Bobby 29 was) en zijn moeder gaf les op de lagere school aan de overkant van de straat waar zijn ouderlijk huis stond. Het was een klein spoorwegstadje, maar niet geïsoleerd, met iets meer dan 5.000 mensen. Knight groeide het dichtst bij zijn grootmoeder van moederskant op, die bij de familie inwoonde. Zij besteedde aandacht aan hem en aangezien zijn ouders niets om basketbal gaven, was zijn grootmoeder degene die luisterde en voor wie hij een grote voorliefde ontwikkelde.

Op de middelbare school was Knight geen uitblinker op het veld of op het veld, maar desondanks deed hij nog steeds mee aan basketbal, voetbal en honkbal. Er is gezegd dat hij nooit de winnende coach zou zijn geworden die hij werd als hij een uitmuntende atleet was geweest; hij zou zich hebben geconcentreerd op zijn techniek in plaats van zich te richten op het verbeteren van het basketbalspel van anderen.

Knight had altijd al willen coachen. Volgens Frank DeFord van Sports Illustrated (en DeFord is overigens al jaren een bewonderaar van Bobby Knight), uitte Knight “officieel” zijn wens om te coachen “in een autobiografie die hij schreef toen hij nog op de middelbare school zat.” Hij ontwikkelde al snel een hechte band met zijn basketbalcoach op de middelbare school, Bill Shunkwiler. “Wanneer andere kinderen achter de meisjes aanzaten,” schrijft DeFord, “kwam Bobby bij Shunkwiler thuis en dan zaten ze samen met melk en koekjes te praten over coachen.”

Knight studeerde af aan de middelbare school en besloot naar de Ohio State University te gaan, waar hij deelnam aan de overwinning van het team op het nationale kampioenschap van 1960. Knight was echter de 6e man in het team, en begon slechts twee wedstrijden in zijn drie jaar in het team. “Als speler stelde hij geen reet voor,” schrijft De-Ford. Maar ondanks Knight’s onvermogen om op het veld te presteren, bleef hij coach Fred Taylor lastig vallen om speeltijd. Taylor op zijn beurt bestempelde Knight als “the Brat from Orrville.”

Youngest College Coach

Nadat Knight in 1962 afstudeerde aan Ohio State, kreeg hij meteen te maken met twee aanbiedingen voor high school coaching. Hoewel hij op de ene school meer geld had kunnen verdienen met het coachen van zowel football als basketbal, koos Knight ervoor om de minste van de twee posities aan te nemen, omdat hij zijn energie wilde richten op het basketbalprogramma. Hij vertelde later aan Sports Illustrated: “Ik dacht, als ik basketbalcoach word, kan ik niet afgeleid worden. Ik wilde verticale concentratie.” Al snel werd hem een positie als assistent-coach aangeboden op de United States Military Academy, en tegen de tijd dat hij 24 was, was Knight de hoofdcoach op de Academy, en werd daarmee de jongste hoofdcoach in de geschiedenis van de major college.

Knight bleef zes jaar op de Military Academy (hij moest zich aanmelden bij het leger om de positie te krijgen). Hij verzamelde al winnende cijfers die hem, voor het grootste deel, de rest van zijn carrière zouden volgen. Army was nooit een basketbal school, maar in zijn zes seizoenen daar, Coach Knight nam het team naar vier NIT play-offs, en eindigde zijn carrière op de school met een record van 102-50.

In 1971, Knight nam een positie bij Indiana University, de vervulling van zijn jeugd droom van het coachen op een Big Ten school. Ze namen hun basketbal zeer serieus in Indiana (zie de film Hoosiers ), en in Coach Knight kregen ze een man die de definitie van serieus naar een heel ander rijk bracht.

The Hoosier Era

Onder Knight nam het Indiana-programma een hoge vlucht, en binnen tien jaar hadden de Hoosiers zes Big Ten titels gewonnen, evenals een NIT en twee NCAA-kampioenschappen. Hij nam zijn team mee naar nog een overwinning in de NCAA kampioenschappen in 1987, in zijn handelsmerk Bobby Knight rode trui en witte kraag – en hij bracht ook zijn verbale tirades en technische overtredingen mee.

Chronologie

Tijdens zijn ambtstermijn bij Indiana, die eindigde na het basketbalseizoen van 2000, had Knight een van de meest indrukwekkende coachcarrières, op papier, in de recordboeken. Hij leidde de Hoosiers naar 24 NCAA toernooien en, hoewel ze drie keer kampioen werden, stonden ze vijf keer in de Final Four. In bijna dertig jaar won Knight elf Big Ten kampioenschappen, coachte hij elf Big Ten Meest Waardevolle Spelers, dertien All-Americans en werd hij vier keer uitgeroepen tot Coach van het Jaar (in 1975, 1976, 1987 en 1989).

Knight, die het Amerikaanse Olympische team van 1984 naar een gouden medaille coachte, was de eerste coach van de Hoosiers.S. Olympic team naar een gouden medaille coachte, werd geëerd door zijn benoeming in de National Basketball Hall of Fame in 1991, ondanks zijn verzoek om zijn naam op het stembiljet te negeren (hij was geïrriteerd dat hij in 1987 was gepasseerd). Bovendien was Knight een van slechts twee coaches die NCAA-kampioenschappen wonnen als speler en als coach. Toen hij in september 2000 bij Indiana werd ontslagen, had Bobby Knight een palmares van 763 overwinningen en 290 nederlagen. En hij doet er nog steeds een schepje bovenop door overwinningen te boeken bij Texas Tech, waar hij momenteel hoofdcoach is.

Knight the Enigma

Knight’s reputatie was nogal onverschillig aan het begin van zijn carrière. Terwijl hij coach was voor de Militaire Academie, was de grootste druk op hem die welke hij zichzelf oplegde. Toen hij echter in 1971 naar Indiana kwam, was hij in alle opzichten waar hij wilde zijn – in het broeinest van het college basketball. Het was waar hij van plan was om een tijdje te blijven. Maar met de verantwoordelijkheid van een Big Ten team en de verwachtingen van de Indiana fans, gecombineerd met Knight’s perfectionisme en zijn neiging om te spreken en te handelen voordat hij nadacht over de gevolgen van zijn acties, werd Knight’s roem – of schande – al snel legendarisch.

Beginnend in 1976, trok Knight de ogen van Amerika toen hij guard Jim Wisman van het veld trok aan zijn trui, zoals een boze vader een zich misdragende zoon aan de kant zou trekken. Terwijl de natie toekeek, kreeg Knight (ook bekend als “The General”) steeds meer aandacht. De meeste ouders, die erop vertrouwden dat hun kinderen na schooltijd in goede handen waren bij hun verschillende sporten, vroegen zich af hoe deze man hiermee wegkwam. Knight, in zijn verdediging, vertelde aan Sport Magazine: “Toen ik Jimmy op de nationale televisie bij zijn shirt greep, was de eerste die er iets van zei de moeder van Jimmy Wisman. Ze zei: ‘Als ik erbij was geweest, had ik hem ook vastgepakt.’

Pan Am Mishap

Ondanks de grote academische successen die hij bij Indiana boekte (en bijna al zijn spelers slaagden, ver boven het landelijk gemiddelde) gaf de pers er de voorkeur aan de dramatische – en soms gewelddadige – interacties tussen Knight aan de ene kant en alle anderen aan de andere kant in de schijnwerpers te zetten. In 1979 tijdens de Pan-Amerikaanse Spelen sloeg Knight, in een confrontatie met een Puerto Ricaanse politieagent, de agent nadat Knight uit een wedstrijd was gezet wegens een technische overtreding. De Puerto Ricaanse regering vaardigde daarop een arrestatiebevel uit tegen Knight, maar hij kon niet worden uitgeleverd door de VS. Eind jaren tachtig riep Puerto Rico het arrestatiebevel weer in. Knight, destijds geciteerd in Sports Illustrated, zei over de Puerto Ricanen: “F-‘em, f-‘em all…. The only thing they know how to do is grow bananas.”

Awards and Accomplishments

Indeed, Knight’s lijst van opmerkelijke ongelukken leek langer en langer te worden, en naarmate zijn team eerder leek te vertrekken, groeide de ernst van de acties in correlatie met het falen van zijn team om te winnen in het NCAA-toernooi. Hij stopte een fan van de tegenpartij (LSU) in een prullenbak. Hij zei tegen Connie Chung tijdens een interview: “Ik denk dat als verkrachting onvermijdelijk is, ontspan en geniet ervan,” hoewel hij later zei dat Chung het citaat volledig uit zijn verband rukte. Hij heeft in het algemeen tegen vrouwen gezegd: “Er zijn maar twee dingen waar jullie goed voor zijn: baby’s krijgen en spek bakken.” Hij deed alsof hij zijn sterspeler, die toevallig zwart was, een pak slaag gaf. Hij gooide een stoel over het veld tijdens een wedstrijd, schopte zijn eigen zoon (destijds een speler van hem) in het been en gaf een speler een kopstoot aan de zijlijn tijdens een wedstrijd, waarbij hij later beweerde dat hij uitgleed toen hij de bank naderde.

In 1986 gaf Knight, in een poging om het land te laten zien dat hij niet zo slecht was als hij werd afgeschilderd, verslaggever John Feinstein volledige toegang tot de kleedkamer en trainingen van de Hoosiers. Dit was ongekend voor Knight, die zijn trainingen gewoonlijk voor de pers en het publiek afsloot. Toen het boek van John Feinstein, A Season on the Brink, in 1987 uitkwam, beweerde Knight dat Fienstein de feiten verdraaide.

Toen de jaren negentig ten einde liepen, werd de positie van Knight bij Indiana steeds wankeler, ondanks zijn bijna drie decennia durende successen op de school. Hoewel velen elke turbulentie zouden hebben doorstaan met De Generaal aan het roer (en veel Indiana-fans nog steeds trouw blijven aan Bobby Knight, ongeacht het feit dat hij duizend mijl verderop in Texas coacht), leken zijn dubieuze acties in intensiteit toe te nemen. In 1999 werd hij ervan beschuldigd Indiana basketballer Neil Ried te hebben gewurgd tijdens een training in 1997 (de daad stond op videoband). De school stelde een onderzoek in en gaf Knight een waarschuwing, schorste hem voor drie wedstrijden en legde hem een boete op van 30.000 dollar.

Hij kreeg ook wat de universiteit haar “zero-tolerance” beleid noemde in het voorjaar van 2000. In de mediastorm die in de herfst van dat jaar losbarstte, leek het erop dat er een einde zou komen aan het bewind van Coach Knight. Maar hoe het precies zou aflopen, wist niemand.

Op 7 september 2000 zou Knight de eerstejaarsstudent van Indiana, Kent Harvey, hebben vastgepakt en godslastering naar hem hebben geschreeuwd. Harvey beweerde dat hij alleen “Hé, hoe gaat het, Knight?” had gezegd en Knight begon hem uit te schelden omdat hij geen respect had voor zijn ouders. Het beeld wordt echter wazig en het ware verhaal van wat er gebeurde – of Knight geweld gebruikte of dat hij Harvey alleen maar bij de arm vasthield toen hij hem uitscheldend toesprak – is niet bekend. Knight wilde zich echter niet verontschuldigen.

Indiana University beweerde dat dit het soort incident was dat hun zero-tolerance beleid moest voorkomen. Universiteitsfunctionarissen verklaarden het gedrag van Knight onaanvaardbaar, en ontsloegen hun coach op 10 september 2000. De president van Indiana University, Miles Brand, zei dat geen enkel incident het beleid had overtreden; in plaats daarvan was Knight’s voortdurende vertoning van slecht gedrag de oorzaak van zijn ontslag.

In 2001, na zes maanden weg te zijn geweest van college coaching (de eerste keer dat hij weg was geweest van coaching in bijna vier decennia), aanvaardde Knight de positie van hoofdcoach bij de Texas Tech Red Raiders, leden van de Big 12 conferentie. In slechts twee seizoenen begon hij een programma om te turnen dat aan het wegzakken was en zette hij de Knight-stamboom op het Texaanse basketbal. Gevestigd in Lubbock – op ruime afstand van Indiana – draagt Knight nog steeds rood (de kleuren van de Raiders), en zijn kantoor ligt toevallig aan Indiana lane. Het lijkt erop dat hij zijn verleden niet kan ontlopen.

In november 2002 spande Knight een rechtszaak aan tegen Indiana, waarin hij beweerde dat de universiteit hem meer dan $2 miljoen aan gederfde inkomsten verschuldigd was sinds ze hem ontsloegen. Hij houdt nog steeds vol dat hij zonder gegronde reden is ontslagen en dat hij nooit de kans heeft gekregen om zich naar behoren te verdedigen.

CONTACTINFORMATIE

Adres: Coach Bob Knight, Texas Tech University, United Spirit Arena, Men’s Basketball Office, 1701 Indiana Avenue, Lubbock, Texas 79409.

A Season on the Brink

Bobby Knight’s 1985-86 NCAA seizoen bij Indiana wordt gedramatiseerd in deze twee uur durende made-for-ESPN film die in het voorjaar van 2002 voor het eerst werd uitgezonden. De film werd uitgezonden op de avond van de “Selection Sunday” van het mannen college basketbal (wanneer de teams weten wie er in het toernooi zullen spelen). Gebaseerd op het diepgaande en goed geschreven boek van John Feinstein met dezelfde naam, is A Season on the Brink een bewerking die veel te wensen overlaat. Brian Dennehy speelt de hoofdrol als de rood aangelopen Knight – en hoewel Dennehy een steunpilaar is op het toneel en het scherm, en hoewel zijn vertolking als Knight woedend op zijn spelers, of de media (of wie dan ook die zijn pad kruist) verre van afgezaagd is – het materiaal waarmee cast en crew moesten werken maakte van Feinstien’s boek een farce. “Het is cartoonesk, meer geschreeuw dan Shrek, meer lawine dan Sneeuwwitje,” schrijft Stan Hochman in zijn recensie voor Knight-Ridder Newspapers.

SELECTED WRITINGS BY KNIGHT:

(Met Bob Hammel) Knight: Mijn Verhaal. Thomas Dunne Books, 2002.

VERDERE INFORMATIE

Boeken

Alford, Steve and John Garrity. Spelen voor Knight: Mijn zes seizoenen met coach Knight. New York: Simon & Schuster, 1991.

Berger, Phil. Knight Fall: Bobby Knight, De waarheid achter Amerika’s Meest Controversiële Coach. Kensington Publishing Corporation, 2000.

“Bobby Knight.” Hedendaagse Nieuwsmakers 1985, (Issue Cumulation). Detroit, MI: Gale Research, 1986.

Carpenter, Monte and Mike Towle. Citeerbaar Algemeen. Towlehouse Uitgevers, 2001.

Feinstein, John. Een seizoen op het randje: Een jaar met Bobby Knight en de Indiana Hoosiers. New York: Pocket Books, 1987.

Hammel, Bob. Voorbij de Brink met Indiana: 1987 NCAA Champions. Bloomington, IN: Indiana University Press, 1987.

Isenhour, Jack. Dezelfde ridder, ander kanaal: Basketballlegende Bob Knight op West Point en vandaag. Brassey’s, 2003.

Knight, Bobby and Bob Hammel. Knight: Mijn Verhaal. Thomas Dunne Books, 2002.

Mellon, Joan. Bob Knight: Zijn eigen man. Donald I. Fine, 1988.

Sulek, Robert Paul. Hoosier Honor: Bob Knight and Academic Success at Indiana University. Praeger Publishers, 1990.

Periodieken

Deitsch, Richard. “TV Talk.” Sports Illustrated (18 maart 2002).

Hewitt, B. “Bobby Knight: Interview.” Sport (februari 1982).

Knight Ridder/Tribune News Service (5 maart 2002).

“The Rabbit Hunter.” Sports Illustrated (10 januari 1994).

Other

“Bobby Knight Sues Indiana University.” CNN. http://www.cnn.com/2002/US/Midwest/11/12/knigh.lawsuit.ap (23 januari 2003).

Boehlert, Eric. “Why Bob Knight Should Bag It.” Salon. http://www.salon.com (23 januari 2003).

Knight, Bobby. “Bobby Knight Basketball Clinic #1.” Video. Katz Sports, 1983.

Shields, David. “Bob Knight, c’est moi.” Salon. http://www.salon.com (23 januari 2003).

Sketch by Eric Lagergren