Laparoscopie is een procedure waarbij een klein, telescoopachtig instrument, een laparoscoop genaamd, wordt gebruikt om de binnenkant van de buik en/of het bekken te bekijken.
Laparoscopie kan worden uitgevoerd als een onderzoek om te zien wat de oorzaak zou kunnen zijn van bepaalde problemen, zoals bekkenpijn of onvruchtbaarheid. Laparoscopische chirurgie wordt in Australië ook vaak gebruikt om bepaalde aandoeningen te behandelen.
Wat gebeurt er tijdens een laparoscopie?
Tijdens een laparoscopie wordt een laparoscoop (een dun instrument met een camera aan het uiteinde) voorzichtig ingebracht via een kleine snede in de buik. Met de laparoscoop kan de arts in uw buik en bekken kijken.
Laparoscopie wordt meestal onder algehele narcose uitgevoerd, zodat u tijdens de ingreep niet bij bewustzijn bent.
Er wordt een kleine snede gemaakt in of bij uw navel (navel), waarna een smalle buis wordt ingebracht. Via dit buisje wordt koolzuurgas in de buikholte gebracht, waardoor deze iets wordt “opgeblazen” en het gemakkelijker wordt om naar binnen te kijken. Vervolgens wordt de laparoscoop in de buikholte ingebracht. De laparoscoop heeft een videocamera aan het uiteinde, die videobeelden maakt die op een televisiescherm worden geprojecteerd, zodat uw arts de binnenkant van uw buik kan zien.
Waarom wordt een laparoscopie gedaan?
Laparoscopie kan worden aanbevolen als een test om te helpen bij de diagnose van een verscheidenheid aan symptomen en aandoeningen, waaronder:
- endometriose (een aandoening die vrouwen treft, waarbij baarmoederslijmvliesweefsel buiten de baarmoeder groeit);
- onverklaarbare ernstige bekken- of buikpijn;
- onvruchtbaarheid bij vrouwen; of
- kankers in de buik of het bekken.
Tijdens de ingreep kan uw arts enkele kleine weefselmonsters – biopten – nemen om te helpen een diagnose te stellen.
Soms kan een behandeling tegelijk met een laparoscopisch onderzoek worden uitgevoerd.
Laparoscopische chirurgie
Laparoscopie kan ook worden gebruikt om bepaalde aandoeningen te behandelen, vaak met behulp van extra instrumenten die worden ingebracht via verdere kleine sneden die in de wand van de buik zijn gemaakt. Laparoscopische chirurgie (of minimaal-invasieve chirurgie) wordt ook vaak kijkoperatie genoemd.
Een toenemend aantal problemen waarvoor vroeger een grote operatie nodig was, kan nu met laparoscopische chirurgie worden behandeld.
Laparoscopische chirurgie wordt vaak gebruikt door gynaecologen (specialisten in aandoeningen van het vrouwelijk voortplantingssysteem) om ingrepen uit te voeren zoals:
- vrouwensterilisatie (het laten ‘afbinden’ of afknippen van je eileiders als een permanente vorm van anticonceptie);
- hysterectomie (verwijdering van de baarmoeder);
- verwijdering van cysten in de eierstokken; en
- behandeling van buitenbaarmoederlijke zwangerschap (waarbij een zwangerschap zich buiten de baarmoeder implanteert – meestal komen buitenbaarmoederlijke zwangerschappen voor in een eileider).
Gemeenschappelijke niet-gynaecologische laparoscopische operaties zijn onder meer de volgende.
- Verwijdering van de galblaas (laparoscopische cholecystectomie genoemd), wat een zeer gebruikelijke ingreep is en meestal wordt gedaan om mensen te behandelen met galstenen die problemen veroorzaken.
- Verwijdering van de appendix (appendicectomie) om appendicitis te behandelen.
- Een operatie voor gewichtsverlies (ook bekend als bariatrische chirurgie) zoals laparoscopische verstelbare maagband (LAGB) of laparoscopische sleeve gastrectomie.
- Hernia-reparaties.
Het is ook mogelijk om sommige vormen van kanker uit de buik of het bekken laparoscopisch te verwijderen. Soms wordt daarbij het hele orgaan dat door de kanker is aangetast verwijderd.
Herstel na laparoscopie en laparoscopische operatie
Een laparoscopie wordt meestal als dagprocedure gedaan, wat betekent dat u dezelfde dag nog naar huis kunt. Als u een laparoscopie had als een diagnostische procedure (waarbij geen operatie werd uitgevoerd), kunt u meestal binnen ongeveer 5 dagen terugkeren naar uw gebruikelijke activiteiten.
Mensen die een laparoscopische operatie hebben ondergaan, hebben meer hersteltijd nodig, en de hoeveelheid tijd zal afhangen van de uitgevoerde procedure. De hersteltijd is echter veel korter dan nodig zou zijn voor een open operatie.
Omdat bij laparoscopische chirurgie slechts kleine sneetjes nodig zijn, is er veel minder pijn na de operatie in vergelijking met open chirurgie (waar een veel grotere incisie nodig is). Dit betekent dat een laparoscopie de duur van uw verblijf in het ziekenhuis verkort. Afhankelijk van het soort operatie dat u ondergaat, kunt u het ziekenhuis op dezelfde dag als uw operatie verlaten. Het kan enkele weken duren voordat u aan al uw gebruikelijke activiteiten kunt deelnemen – neem contact op met uw arts.
Omdat er slechts kleine incisies worden gemaakt, zult u ook kleinere, minder opvallende littekens hebben. Uw chirurg zal u een week of wat na de operatie willen zien om te controleren of de wonden goed genezen.
Bijwerkingen en complicaties van laparoscopie
Na een laparoscopie is er meestal een klein beetje ongemak op de plaats waar het instrument is ingebracht. Het is normaal dat u zich een paar dagen na de ingreep moe en pijnlijk voelt.
Sommige mensen hebben na een laparoscopie een opgeblazen gevoel en pijn aan de toppen van de schouders. Dit is te wijten aan de kleine hoeveelheid gas die in de buik wordt gepompt om het zicht te vergemakkelijken. Deze bijwerkingen verdwijnen over het algemeen binnen een paar dagen, maar een opgeblazen gevoel kan bij sommige mensen enkele weken duren.
Zoals bij elke operatie is er meestal enige pijn na een laparoscopische operatie. Omdat de sneden bij laparoscopische chirurgie echter veel kleiner zijn dan bij open chirurgie, is er meestal minder pijn na laparoscopische chirurgie.
Er is een zeer klein risico op ernstigere complicaties. Deze omvatten bloedingen, infectie, of schade aan een orgaan (zoals uw blaas of darm).
Wanneer moet u contact opnemen met uw arts na een laparoscopie
U moet contact opnemen met uw arts als een van de volgende symptomen optreedt na het ondergaan van een laparoscopie:
- aanhoudende of verergerende pijn na een paar dagen;
- nieuwe buikpijn;
- misselijkheid of braken;
- koorts;
- flauwvallen of zich licht in het hoofd voelen;
- roodheid, zwelling, afscheiding of bloeding op de plaats(en) van de wond;of
- moeilijkheden met plassen.