Het lymfevatenstelsel bestaat uit met endotheel beklede vaten die beginnen als blinde buisjes of zakjes die zich in de bindweefselgebieden bevinden. Dit systeem dient als een eenrichtingsdrainageapparaat voor de verwijdering van diffusibele stoffen en plasma-eiwitten die aan de bloedhaarvaten ontsnappen. Indien deze ontsnapte bestanddelen zich zouden ophopen, zouden zij de bloedsomloop van zijn plasmacolloïden beroven en het evenwicht verstoren van de krachten die verantwoordelijk zijn voor de controle van de vloeistofbeweging en de uitwisseling van gassen en vloeistoffen over de vaatwand van het bloed. De lymfatische haarvaten zijn strategisch geplaatst en anatomisch geconstrueerd om een continue en snelle verwijdering van de voorbijgaande interstitiële vloeistoffen, plasma-eiwitten en cellen uit het interstitium mogelijk te maken. Structureel bestaan de lymfatische haarvaten uit een ononderbroken endotheel dat over het grootste deel van zijn diameter sterk verzwakt is, behalve in het perinucleaire gebied dat uitpuilt in het lumen. Deze vaten hebben geen doorlopende basale lamina en onderhouden een nauwe relatie met het aangrenzende interstitium door middel van verankerende filamenten. De aangrenzende cellen zijn sterk overlappend en hebben op vele plaatsen geen adhesiemiddelen. Wanneer elektronenopake tracers intraveneus worden ingespoten (mierikswortelperoxidase en ferritine), blijkt uit het daaropvolgende elektronenmicroscopisch onderzoek van weefsels de aanwezigheid van tracerdeeltjes in het interstitium en het lymfatische capillaire lumen. Deze deeltjes komen via twee belangrijke wegen in de lymfatische haarvaten terecht 1) de intercellulaire spleten van patent junctions en 2) plasmalemmal vesicles (pinocytotic vesicles). Een ander opvallend kenmerk van de lymfatische endotheelcel is de aanwezigheid van talrijke cytoplasmatische filamenten, die qua morfologie vergelijkbaar zijn met de actinefilamenten die in diverse celtypes worden waargenomen. De ultrastructurele kenmerken van de lymfatische haarvaten worden besproken in relatie tot hun rol bij de afvoer van interstitiële vloeistoffen en deeltjes, en bij de vorming van lymfe.