Een van de grootste attracties in Afrika en een van de spectaculairste watervallen ter wereld, Victoria Falls is gelegen aan de Zambezi rivier, de op drie na grootste rivier in Afrika, die ook de grens tussen Zambia en Zimbabwe bepaalt.
Victoria Falls is de enige waterval ter wereld met een lengte van meer dan een kilometer en een hoogte van meer dan honderd meter. Hij wordt ook beschouwd als de grootste waterval ter wereld.
Het geluid van de Victoria Watervallen is te horen tot op een afstand van 40 kilometer, terwijl de nevel en mist van het vallende water tot een hoogte van meer dan 400 meter stijgt en van een afstand van 50 kilometer te zien is. Geen wonder dat de plaatselijke stammen de waterval Mosi-o-Tunya “De rook die dondert” noemden.
De Schotse missionaris en beroemde ontdekkingsreiziger van Afrika David Livingstone (1813-1873) noemde de waterval naar Koningin Victoria. Livingstone, die de eerste Europeaan was die Afrika van zuid naar noord doorkruiste, ontdekte deze ontzagwekkende waterval in 1855, toen hij in Afrika het christendom predikte. Livingstone was dan ook niet erg blij met zijn ontdekking: het was slechts een hindernis op zijn weg.
Ondanks de ongemakken was hij gefascineerd door de schoonheid van de watervallen. In 1857 schreef Livingstone dat niemand in Engeland zich ook maar een voorstelling kan maken van de schoonheid van dit tafereel. De religieuze Livingstone schreef ook dat waarschijnlijk engelen het landschap bewonderen terwijl ze in de buurt vliegen. Hij werd vergezeld door soldaten, maar slechts twee van hen namen het risico om met Livingstone de watervallen te naderen. Eeuwenlang hadden lokale Afrikaanse stammen een sacrale angst voor de waterval.
De waterval werd nauwelijks door mensen bezocht tot 1905, toen een spoorweg naar Bulawayo werd aangelegd. Sindsdien won Victoria Falls snel aan populariteit tot aan het einde van de Britse koloniale overheersing. Aan het eind van de jaren zestig begon het aantal toeristen af te nemen als gevolg van de guerrillastrijd in Zimbabwe. Nadat Zimbabwe onafhankelijk was geworden, heerste er in de regio relatieve rust en begon Victoria Falls een nieuwe golf van toerisme aan te trekken.
Tegen het einde van 1990 bezochten bijna 300.000 mensen de watervallen per jaar. De Victoria watervallen staan op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO, en de burgers van zowel Zambia als Zimbabwe zijn niet langer bang voor “de rook die dondert”, en ontwikkelen met succes het toerisme aan beide zijden van de rivier.
De watervallen zijn gevormd in een zone van breuken in de aardkorst. Op de top van de waterval verdelen talrijke eilanden de hoofdstroom in verschillende takken. Tijdens overstromingen bereikt het waterdebiet een half miljoen liter water per minuut.
Het waterpeil varieert gedurende het jaar; het is op zijn hoogtepunt in april, aan het eind van het regenseizoen wanneer gemiddeld 500.000.000 liter water stroomt en het is op zijn laagst in oktober en begin november.
Intrigerend is dat tijdens het droge seizoen het waterpeil in de Zambezi rivier sterk daalt en het mogelijk wordt om door sommige delen van de waterval te lopen. Gedurende de rest van het jaar is de Victoriawaterval echter een brullende machine die iedereen met zijn kracht treft.