D-List Performer: You’ll Always Have More Fun with Twins
Snel al leek de Amerikaanse markt altijd tekort te worden gedaan als het aankwam op raceauto’s uit Japan. Op enkele uitzonderingen na hadden USDM-auto’s altijd een mindere krachtbron, waardoor ze bij liefhebbers te wensen overlieten. Toen Amerika voor het eerst hoorde van Honda’s VTEC-technologie, was het moeilijk om de opwinding en anticipatie van wat er zou komen te bevatten. Toen kwamen de 1992 Civic EX en Si, met VTEC zoals verwacht, maar met een enkele bovenliggende nokkenas cilinderkop. Het vermogen van 125 pk was zeker beter dan dat van de niet-VTEC broers en zussen in de DX en LX uitrustingspakketten. Maar dit was nog steeds meer dan 21 procent onder de prestaties die de JDM 1989 Civic SiR produceerde. Desalniettemin waren de verkoopcijfers van de Civic hoog, waardoor de aftermarket voor het platform werd ontwikkeld. Wat veel enthousiastelingen te laat ontdekten was dat de D-serie een sukkel was om te bouwen. Zwakke drijfstangen, kleine boringen, en slechts een nokkenas om de kleppen aan te drijven maakten onmiddellijke upgrades noodzakelijk als men aanzienlijke pk’s wilde bereiken door middel van nitro injectie of geforceerde inductie. De hoeveelheid geld geïnvesteerd om pk’s te verbeteren met de D-serie zou hebben betaald voor een JDM B-serie motor swap die zou hebben gevormd een betere prestaties basis voor toekomstige prestaties groei.
OPINIEWAT’S HOT:- Decent aftermarket ondersteuning- VTEC versie beschikbaar- Hoge beschikbaarheid- Gratis of tegen lage kosten aan te schaffen- LichtgewichtWAT’S NOT:- Enkele nokkenas staat niet toe kwab scheiding hoek verandering- Lage fabrieksuitgang- Lage cilinderinhoud- Dit is de Sucker’s Build – het is duurder om macht te maken dan de B-serie- Zwakke drijfstangen – kan omgaan met slechts kleine pk verbeteringen- Kleine boringen- Moet worden sleeved om vermogen niveaus hoger dan voorraad
SPEC SHEET
te ondersteunen