Waarom u nooit aandelen moet kopen op basis van de aandelenprijs

author
4 minutes, 21 seconds Read

Tijd voor een popquiz over beleggen: Als u $1.000 te investeren had en moest kiezen tussen het kopen van 100 aandelen van bedrijf ABC tegen $10 per aandeel, of 10 aandelen van bedrijf XYZ tegen $100 per aandeel, welke zou u dan kiezen?

Vele beleggers zouden voor 100 aandelen ABC gaan omdat de aandelenprijs lager is. “Het aandeel van $ 10 ziet er goedkoop uit,” zouden ze argumenteren. “De prijs van $ 125 per aandeel voor het andere aandeel is te riskant en rijk naar mijn smaak.”

Als u het eens bent met deze redenering, kan u een schok te wachten staan. De waarheid is dat u niet genoeg informatie hebt om te bepalen welk aandeel moet worden gekocht op basis van de aandelenprijs alleen. Misschien vindt u, na zorgvuldige analyse, dat het aandeel van $100 goedkoper is dan het aandeel van $10.

Is het de moeite waard om 10 aandelen van een aandeel te kopen?

Hoewel er redenen zijn om ronde loten te kopen – d.w.z. 100 aandelen per keer – hoeft u er niet voor terug te schrikken om kleinere hoeveelheden te kopen als dat alles is wat u zich kunt veroorloven. Naarmate meer effectenmakelaars overgaan op transacties tegen lage of zelfs geen kosten, is het minder dringend (maar nog steeds belangrijk) om rekening te houden met de kosten van provisies en commissies wanneer u uw transacties plant.

U kunt ook fracties van een aandeel kopen via sommige effectenmakelaars zoals Charles Schwab. Deze worden fractionele aandelen genoemd en zijn een manier voor beleggers met gematigde middelen om zich in te kopen in bedrijven die mogelijk buiten hun prijsklasse liggen.

Naast het aantal aandelen dat u overweegt te kopen, moet u ook evalueren of de aandelen die u overweegt te kopen, correct zijn geprijsd.

Hoe de aandelenprijs te evalueren

Elk aandeel in uw portefeuille vertegenwoordigt een fractie van het eigendom in een bedrijf. Om een voorbeeld te gebruiken, overweeg de Coca-Cola Company.

In 2019 verdiende Coca-Cola $ 8,9 miljard winst. De frisdrankgigant had ongeveer 4,3 miljard uitstaande aandelen.

Dat betekent dat elk van die aandelen eigendom vertegenwoordigt van 1/4.300.000.000 van het bedrijf (of 0.0000000002%) en geeft recht op ongeveer $2,11 van de winst ($8,9 miljard winst gedeeld door 4,3 miljard aandelen = $2,11 per aandeel).

Veronderstel dat het aandeel van de onderneming wordt verhandeld tegen $50 per aandeel en dat de raad van bestuur van Coca-Cola vindt dat dit een beetje te prijzig is voor de gemiddelde belegger. Als gevolg daarvan kondigen zij een aandelensplitsing aan. Een aandelensplitsing maakt aandelen betaalbaarder zonder de eigendom te verwateren voor mensen die al aandelen bezitten.

Bedrijven kunnen ook een zogenaamde “omgekeerde aandelensplitsing” doorvoeren, wat betekent dat als je 10 aandelen bezit van een bedrijf dat een 10-voor-een omgekeerde aandelensplitsing doorvoert, je daarna één aandeel zou bezitten.

Als Coke een 2-1 aandelensplitsing zou aankondigen, zou het bedrijf het aantal uitstaande aandelen verdubbelen (in dit geval zou het aantal aandelen toenemen tot 8.

De onderneming zou een aandeel uitgeven voor elk aandeel dat een belegger al bezat, waardoor de aandelenprijs wordt gehalveerd (als u bijvoorbeeld eerst 100 aandelen tegen $50 in uw portefeuille had, zou u na de splitsing 200 aandelen tegen $25 elk hebben).

Elk aandeel is nu nog maar 1/8.300.000.000 van de onderneming waard, of 00,0000000001%. Omdat elk aandeel nu de helft van de eigendom vertegenwoordigt die het vóór de splitsing had, heeft het slechts recht op de helft van de winst, of $1,055.

De belegger moet zich afvragen wat beter is: $50 betalen voor $2,11 aan winst, of $25 betalen voor $1,055 aan winst? Het antwoord is geen van beide, want uiteindelijk komt de belegger op hetzelfde uit, omdat de splitsing altijd evenredig is.

De transactie is te vergelijken met een man met een biljet van $100 die om twee biljetten van $50 vraagt. Hoewel het nu lijkt alsof hij meer geld heeft, is zijn economische werkelijkheid niet veranderd.

Een voorbeeld ter illustratie van de aandelenprijs in verhouding tot de waarde

Dit alles dient om een zeer belangrijk punt te maken: De aandelenprijs op zichzelf betekent niets. Het is de aandelenprijs in verhouding tot de winst en de netto activa die bepalen of een aandeel over- of ondergewaardeerd is.

Terugkomend op ons eerste voorbeeld, met bedrijven ABC en XYZ, overweeg het volgende:

  • Bedrijf ABC wordt verhandeld tegen $10 per aandeel en heeft een winst per aandeel (EPS) van $0.15.
  • Bedrijf XYZ wordt verhandeld tegen $100 per aandeel en heeft een EPS van $35.

Dus welk aandeel is de betere waarde? Kijk naar de winst in verhouding tot de prijs, ook wel bekend als de koers-winstverhouding (p/e ratio).

Het aandeel ABC wordt verhandeld tegen een p/e ratio van 67 ($10 per aandeel gedeeld door $0,15 EPS = 66,67). Het aandeel XYZ, aan de andere kant, wordt verhandeld tegen een p/e-verhouding van 2,86 ($ 100 per aandeel gedeeld door $ 35 WPA = 2,86).

Met andere woorden, u betaalt $ 66,67 voor elke $ 1 in winst van bedrijf ABC, terwijl bedrijf XYZ u dezelfde $ 1 in winst biedt voor slechts $ 2,86. Als al het andere gelijk is, is de hogere multiple niet gerechtvaardigd, tenzij bedrijf ABC snel groeit.

Sommige bedrijven hebben een beleid om hun aandelen nooit te splitsen, waardoor de aandelenprijs de schijn wekt van bruto overwaardering voor minder geïnformeerde beleggers. In januari 2020 werd Berkshire Hathaway verhandeld tegen meer dan $ 339.000 per aandeel met een EPS van $ 16.408 en een p/e-verhouding van 20,66. Op hetzelfde moment werd de Coca-Cola Company verhandeld tegen $ 58 per aandeel met een EPS van $ 1,81 en een p/e-verhouding van 32,49. De aandelenkoers is volledig relatief.

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.