Wat is methadon en hoe werkt het?

author
3 minutes, 31 seconds Read

Methadon is een synthetische opioïde agonist waarvan de effecten volledig worden gevoeld op een manier die zeer vergelijkbaar is met morfine. Omdat het in een laboratorium wordt vervaardigd, in plaats van uit opium, wordt het niet geclassificeerd als een echt opiaat. Als onderdeel van een veelzijdig behandelingsprogramma voor opioïdenverslaving kan methadon helpen bij het verminderen van zowel het hunkeren naar als de ontwenningsverschijnselen die optreden bij deelname aan een behandelingsprogramma voor opioïdenmisbruik. Methadon heeft een lange halfwaardetijd, wat betekent dat het veel langer effectief is in het verminderen van ontwenningsverschijnselen dan veel andere opioïden, tot 24-36 uur in de meeste gevallen. Wanneer een therapeutische dosis methadon onder medisch toezicht wordt ingenomen, zijn de langwerkende effecten nuttig bij het bestrijden van de lichamelijke behoefte aan opiaten, zonder euforie of een “high” te veroorzaken.

Methadon, wanneer het wordt gebruikt voor de behandeling van opioïdeverslaving, wordt dagelijks toegediend in de behandelingsfaciliteit in het begin van het herstel van de patiënt. Na verloop van tijd kunnen patiënten het voorrecht verdienen om medicatie mee naar huis te nemen om het aantal bezoeken dat ze aan het behandelingsprogramma moeten brengen te beperken. Het mee naar huis nemen wordt verdiend door het naleven van zowel de richtlijnen van het programma als de geldende federale richtlijnen, waaronder deelname aan counselingdiensten. BAART biedt individuele en groepscounseling om patiënten te helpen omgaan met zowel de oorzaken als de gevolgen van verslaving. De structuur van een methadon-onderhoudsprogramma helpt patiënten in een vroeg stadium van hun herstel

Het methadon werd voor het eerst ontwikkeld in het midden van de vorige eeuw, als een geneesmiddel dat de zeer verslavende drug morfine kon vervangen. Het was vanaf 1947 verkrijgbaar in de Verenigde Staten en werd voornamelijk gebruikt voor pijnbestrijding. Pas in de jaren ’60 en begin jaren ’70 werd de waarde van methadon als behandeling voor verslaving aan verdovende middelen ingezien. In 2001 verbeterde de federale overheid de regelgeving voor de verstrekking van methadon op een veilige, gecontroleerde manier, waardoor methadon de gouden standaard werd in Medication Assisted Treatment (MAT) programma’s.y, en zorgt ervoor dat methadon niet wordt misbruikt tijdens de behandeling.

Hoewel beschikbaar in een verscheidenheid van formaten, zijn er momenteel twee door de FDA goedgekeurde methadonproducten die worden gebruikt voor de behandeling van opioïde afhankelijkheid:

  • Dolophine (methadonhydrochloride) tabletten
  • Methadose (methadonhydrochloride) oraal concentraat

Hoewel nuttig als onderdeel van een behandelingsregime, is methadon niet zonder mogelijke bijwerkingen, waarvan niet de minste de mogelijkheid van methadonverslaving is. Andere minder ernstige complicaties die op korte termijn kunnen optreden, zijn:

  • Nausea
  • Jeuk
  • Zweetbraken
  • Resteloosheid

Er zijn andere geneesmiddelen ontwikkeld voor de behandeling van opioïdenverslaving, zoals buprenorfine of Suboxone®, dat net als methadon het hunkeren naar opiaten vermindert. Buprenorfine is een partiële agonist die de receptoren in de hersenen niet volledig activeert zoals methadon dat doet, maar het vermindert het hunkeren naar en de ontwenningsverschijnselen zijn vergelijkbaar. In combinatie met naloxon in de merknaammedicatie Suboxone® kan het ook onmiddellijke ontwenningsverschijnselen veroorzaken als het verkeerd wordt gebruikt of geïnjecteerd, waardoor het een geweldig afschrikmiddel is.

Naast deze medicatie wordt het medicijn Naltrexone® soms gebruikt om opioïdeverslaving te behandelen. In tegenstelling tot methadon en buprenorfine, geeft naltrexon geen dopamine af of veroorzaakt het geen gevoelens van euforie, maar blokkeert het de effecten van elke ingenomen opioïde die het in gebruik heeft. Een patiënt moet volledig abstinent zijn van opioïden gedurende een periode van 7-14 dagen vóór gebruik van naltrexon.

Naarmate uw reis uit opioïdeverslaving vordert, kunt u merken dat uw verlangen naar opiaten is vervangen door een afhankelijkheid van methadon om symptoomcontrole te bieden. Vanwege de kans op verslaving is nauwe samenwerking met uw begeleiders en medische zorgverleners van cruciaal belang om uw vooruitgang en succes te bewaken. Zodra u bent ontsnapt aan de greep van opiaten, zal uw ondersteuningsteam in staat zijn om het gecontroleerde proces te beginnen van het langzaam afbouwen van de behoefte aan methadon totdat u uiteindelijk helemaal geen medicatie meer nodig hebt.

In combinatie met begeleiding en ondersteuning is methadon een veilig, effectief hulpmiddel in de strijd om opioïdeverslaving te overwinnen. Neem vandaag nog contact op met een van de faciliteiten van het BAART-programma voor hulp in uw strijd tegen verslaving.

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.