Chicago Bulls (2007-2016)Edit
Wczesne lataEdit
The Chicago Bulls wybrany Noah jako dziewiąty ogólny pick w 2007 NBA draftu. Noah i jego koledzy z drużyny na Florydzie, Corey Brewer i Al Horford, stali się najwyżej wybranym trio z tej samej uczelni w historii NBA. Horford został wybrany jako trzeci przez Atlanta Hawks, a Brewer jako siódmy przez Minnesota Timberwolves. 6 listopada 2007 roku Noah zadebiutował w sezonie regularnym z ławki, po tym jak w pierwszych trzech meczach nie grał z powodu skręconej kostki. Zdobył 2 punkty i miał 4 zbiórki. Noah miał skalisty start z zespołem po otrzymaniu zawieszenia przez jednogłośne głosowanie kolegów z drużyny w styczniu 2008 roku.
Noah średnio 6,7 punktów i 7,6 zbiórek na mecz w sezonie regularnym 2008-09. Noah odegrał kluczową rolę w Game 6 pierwszorundowej serii playoff Konferencji Wschodniej 2009 pomiędzy Bulls a Boston Celtics. W ostatniej minucie trzeciej dogrywki, przy remisie 123-123, ukradł piłkę Paulowi Pierce’owi i dryblując w dół boiska (nietypowo jak na centra) wykonał wsad, ściągając na siebie szósty faul Pierce’a. Bulls poszedł na wygrać grę 128-127, choć stracą serię w Game 7.
Sezon 2009-10Edit
Podczas sezonu 2009-10, Noah średnio 10,7 punktów i 11,0 zbiórek na mecz. Z powodu kontuzji zagrał tylko w 64 meczach. Bulls po raz kolejny dostali się do playoffów, zapewniając sobie 8. miejsce w Konferencji Wschodniej. W playoffach Noah notował średnio 14,8 punktu na mecz i 13,0 zbiórek, ale Byki przegrały z Cleveland Cavaliers w pierwszej rundzie w pięciu meczach.
Sezon 2010-11Edit
W dniu 4 października 2010 roku Noah podpisał z Bulls przedłużenie pięcioletniego, wartego 60 milionów dolarów kontraktu. W dniu 15 grudnia 2010 roku Bulls ogłosili, że z powodu uszkodzenia więzadeł w ręce Noah, będzie miał operację i przegapi 8 do 10 tygodni. W 24 meczach przed kontuzją Noah notował średnio 14 punktów i 11.7 zbiórek. Po operacji prawego kciuka powrócił do gry 23 lutego w 55. meczu sezonu. Zdobył 7 punktów i miał 16 zbiórek w nieco ponad 24 minuty. Wrócił na nieaktywną listę na mecze 74, 75 i 76.
Sezon 2011-12Edit
Dnia 22 lutego 2012 roku, Noah zanotował swoje pierwsze w karierze triple-double z 13 punktami, 13 zbiórkami i 10 asystami w meczu przeciwko Milwaukee Bucks. To było pierwsze triple-double przez centrum Bulls od Artis Gilmore nagrał jeden w 1977.
2012-13 seasonEdit
On 7 grudnia 2012 roku, Noah nagrał swoje career highs 30 punktów i 23 zbiórek w wygranej przeciwko Detroit Pistons. 18 grudnia 2012 roku zanotował swoje drugie w karierze triple-double, zdobywając 11 punktów, zbierając 13 zbiórek i dostarczając career-high-ting 10 asyst, w zwycięstwie 100-89 nad Boston Celtics. 24 stycznia 2013 roku Noah został wybrany rezerwowym w 2013 NBA All-Star Game, reprezentując Chicago Bulls wraz z kolegą z drużyny Luolem Dengiem. Stał się pierwszym centrem All-Star w barwach Bulls od 1982 roku, czyli od czasów Artisa Gilmore’a. Zagrał 16 minut w meczu, zdobywając 8 punktów i zbierając 10 zbiórek w przegranym przez Wschód spotkaniu. 28 lutego 2013 roku, Noah zanotował swoje trzecie w karierze triple-double, zdobywając 23 punkty, zbierając 21 zbiórek i blokując 11 rzutów w wygranej Chicago 93-82 nad Philadelphią 76ers. Czyniąc to, Noah zarówno remis rekord franczyzy dla bloków w sezonie regularnym gry ustanowiony przez Artis Gilmore na 20 grudnia 1977, i dołączył Hakeem Olajuwon, Kareem Abdul-Jabbar, Shawn Bradley, Shaquille O’Neal, i Elvin Hayes jako jedyni gracze, aby nagrać triple-double 20-20-10 w punktach, zbiórkach i blokach, ponieważ bloki zaczęły być rejestrowane, a jedynym graczem wśród nich, aby to zrobić podczas strzelania 65 procent z pola.
Sezon 2013-14Edit
Od 28 grudnia 2013 roku do 1 lutego 2014 roku Noah miał 18-gamową passę 10 lub więcej zbiórek, średnio 13,9 zbiórek podczas tego odcinka. Taka passa została zakończona 4 lutego 2014 roku w meczu przeciwko Sacramento Kings, gdy Joakim został wyrzucony z gry po tym, jak skarżył się z powodu kontrowersyjnego faulu przeciwko niemu. Noah wybuchł i werbalnie znęcał się nad sędziami, co poskutkowało karą 15 tysięcy dolarów od NBA. 30 stycznia 2014 roku Joakim Noah po raz drugi w swojej karierze został uznany rezerwowym w 2014 NBA All-Star Game. Zagrał 21 minut w meczu (w tym całą czwartą kwartę) i zdobył 8 punktów, zebrał 5 zbiórek i miał 5 asyst, pomagając Wschodowi wygrać 163-155. 11 lutego 2014 roku Noah zanotował swoje czwarte w karierze triple-double w wygranym 100-85 meczu z Atlanta Hawks, kończąc spotkanie z 19 punktami, 16 zbiórkami i 11 asystami. 19 lutego 2014 roku, Joakim zaliczył 13 asyst w wygranym 94-92 meczu z Toronto Raptors. W ten sposób stał się pierwszym centrem NBA z 3 meczami 10+ asyst w sezonie od czasu Brada Millera z Sacramento Kings w sezonie 2005-06 i jedynym centrem z 13 asystami w meczu od Vlade Divaca w kwietniu 1996 r.
Dnia 2 marca 2014 r., Noah zanotował swoje piąte w karierze triple-double z 13 punktami, 12 zbiórkami i 14 asystami w wygranej 109-90 nad New York Knicks. 14 asyst Noaha było największą liczbą w historii centra Bulls, a także największą liczbą asyst centra w NBA od 1986 roku. Trzy dni później, w wygranej 105-94 nad Detroit Pistons, Noah zanotował kolejne triple-double, kończąc mecz z 10 punktami, 11 zbiórkami i 11 asystami. Joakim zakończył miesiąc marzec ze 120 asystami, najwięcej przez centra NBA od czasu, gdy Wilt Chamberlain miał ich 155 w marcu 1968 roku. 9 kwietnia 2014 roku, Noah miał 15 punktów, 13 zbiórek i 10 asyst w wygranym 102-87 meczu z Minnesotą Timberwolves, co było jego czwartym triple-double w sezonie. 21 kwietnia 2014 roku Noah otrzymał nagrodę NBA Defensive Player of the Year po raz pierwszy w swojej karierze. Jest drugim Chicago Bull, który zdobył tę nagrodę, po Michaelu Jordanie, który wygrał ją w sezonie 1987-88.
W dniu 4 czerwca 2014 roku Noah został nazwany do pierwszej drużyny 2014 All-NBA.
Sezon 2014-15Edit
W dniu 27 stycznia 2015 roku Noah miał season-best game z 18 punktami i 15 zbiórkami w 113-111 dogrywce wygranej nad Golden State Warriors. Zakończył sezon średnio 7,2 punktu i 9,6 zbiórki, jego najniższe średnie od sezonu 2009-10.
Sezon 2015-16Edit
Noah stracił swoje miejsce startowe na rzecz Nikoli Miroticia podczas preseason 2015, wchodząc z ławki w swoich pierwszych 23 kolejnych meczach sezonu 2015-16. Po poczwórnej dogrywce przegranej z Detroit Pistons 18 grudnia, startowy center Pau Gasol nie pojechał do Nowego Jorku na mecz Bulls z Knicks 19 grudnia. Pod jego nieobecność Noah rozpoczął swój pierwszy mecz w tym sezonie i zdobył w nim 21 punktów. Zaliczył także 10 zbiórek, w tym sześć ofensywnych, stając się tym samym liderem Bulls w karierze w ilości ofensywnych desek, wyprzedzając Horace’a Granta (1,888). 23 grudnia został wykluczony z gry na okres od dwóch do czterech tygodni z powodu lekkiego naderwania lewego barku, którego doznał w meczu z Brooklyn Nets 21 grudnia. Po dziewięciu meczach z rzędu z powodu kontuzji, wrócił do gry 11 stycznia, notując 9 zbiórek i 4 asysty z ławki w przegranym spotkaniu z Washington Wizards. 14 stycznia rozpoczął dopiero swój drugi mecz w tym sezonie, zastępując kontuzjowanego Pau Gasola. W 38 minut gry zanotował 6 punktów, 16 zbiórek, 8 asyst, 2 kradzieże i 1 blok w wygranej 115-111 nad Philadelphią 76ers. W kolejnym meczu, przeciwko Dallas Mavericks, Noah ponownie doznał kontuzji lewego barku. Następnie został wykluczony na cztery do sześciu miesięcy po tym, jak ustalono, że wymaga operacji w celu ustabilizowania lewego barku.
New York Knicks (2016-2018)Edit
8 lipca 2016 roku Noah podpisał czteroletni, wart 72 miliony dolarów kontrakt ze swoją rodzinną drużyną, New York Knicks. Wątpliwy kontrakt w tamtym czasie, został później oznaczony jako „katastrofalny” i „najgorszy podpis w historii franczyzy”. W dniu 27 lutego 2017 r. przeszedł artroskopię lewego kolana w celu usunięcia luźnego ciała, a następnie został wykluczony na co najmniej trzy do czterech tygodni. 25 marca 2017 roku Noah został zawieszony na 20 meczów bez wynagrodzenia za naruszenie ligowej polityki antynarkotykowej. Noah, nie grając od 4 lutego, prawdopodobnie i tak opuścił ostatnie 10 meczów sezonu w wykonaniu Knicks z powodu kontuzji lewego kolana. Zawieszenie przeniosło się na pierwsze 10 spotkań sezonu 2017-18. Noah, nieświadomy swojego naruszenia, nie odwołał się od swojego zawieszenia. 12 kwietnia 2017 roku uznano, że Noah wymaga operacji na rozdarty lewy mankiet rotatora i będzie potrzebował od czterech do sześciu miesięcy na rehabilitację.
27 listopada 2017 roku Knicks aktywowali Noaha i dali mu pierwszy czas gry od lutego. Noah wszedł do konkursu Knicks przeciwko Portland Trail Blazers w drugiej kwarcie i miał trzyminutowy stint, wykonując swoją jedyną próbę strzału i chwytając zbiórkę. Dwa dni później został przydzielony do Westchester Knicks z NBA G League na jednodniowy stint, grając dla Westchester tej nocy w przegranym meczu przeciwko Maine Red Claws. W styczniu 2018 roku Noah udał się na wygnanie z Knicks po ostrej słownej utarczce z trenerem Jeffem Hornackiem. Noah pojawił się w zaledwie siedmiu meczach podczas sezonu 2017-18, średnio 5,7 minut z ławki.
W dniu 13 października 2018 roku Knicks zwolnili Noaha poprzez stretch-provision waiver. Wykorzystanie stretch provision pozwoli Knicks zaoszczędzić 12,6 miliona dolarów w cap space w 2019 roku. Noah, któremu w kontrakcie pozostało 38 milionów dolarów, niechętnie oddawał jakiekolwiek pieniądze na pozostałe dwa lata swojej umowy. Opóźnienie w odstąpieniu od niego było próbą Knicks nakłonienia Noah do oddania większej ilości pieniędzy w ramach buyoutu.
Memphis Grizzlies (2018-2019)Edit
4 grudnia 2018 roku Noah podpisał kontrakt z Memphis Grizzlies na resztę sezonu. W dniu 9 lutego 2019 roku miał season highs 19 punktów i 14 zbiórek w wygranej 99-90 nad New Orleans Pelicans. W dniu 22 lutego 2019 roku zanotował 22 punkty (z 12 rzutami wolnymi) i 11 zbiórek w przegranej z Los Angeles Clippers.
Los Angeles Clippers (2020)Edit
W dniu 9 marca 2020 roku Noah podpisał 10-dniowy kontrakt z Los Angeles Clippers. Na początku grudnia 2020 roku, Noah został zwolniony przez Clippers.
Noah ogłosił przejście na emeryturę w marcu 2021 roku.
.