Kilka głównych kości tworzy czaszkę noworodka (dwie czołowe, dwie ciemieniowe i jedna potyliczna). Kości te są połączone włóknistym materiałem zwanym szwami. Ciemiączko jest takim samym włóknistym połączeniem, w którym łączą się więcej niż dwie kości czaszki. Noworodek ma sześć ciemiączek, ale najbardziej widoczne jest ciemiączko przednie, zwane również miejscem miękkim lub połączeniem dwóch kości czołowych i dwóch ciemieniowych.
Objętość mózgu u noworodków podwaja się do czasu osiągnięcia przez niemowlę wieku 6 miesięcy i potraja się do wieku 2½ lat. Szwy i ciemiączka pozwalają czaszce sprostać wymaganiom szybkiego wzrostu mózgu. U noworodka normalne ciemiączko ma 2 centymetry, ale może mieć od 0,6 centymetra do 3,6 centymetra. Normalny wiek zamknięcia to 14 miesięcy, ale może się wahać od trzech do 24 miesięcy.
Jeśli dziecko doświadcza tępego urazu lub drobnych uderzeń nad ciemiączkiem przednim, leczenie jest takie samo jak w przypadku urazu każdej innej części głowy. Urazy, które przerywają skórę nad ciemiączkiem przednim u niemowląt i małych dzieci wymagają pilnej oceny, ale są bardzo rzadkie i zwykle związane z urazem zadanym.
Wczesne zamknięcie jest identyfikowane poprzez badanie przez pediatrę; jednakże ciemiączko może być otwarte, chociaż nie jest wykrywalne przez badanie fizyczne. Wczesne zamknięcie może być normalne, ale obwód głowy musi być starannie monitorowany. Jeśli obwód głowy dziecka zaczyna spadać poniżej oczekiwanych wartości, na przykład obwód głowy był w 50. percentylu przy urodzeniu, a później jest w 10. percentylu, wymagana jest dalsza ocena w celu wykluczenia medycznych przyczyn nieprawidłowego zamknięcia.
Stan, w którym szwy zamykają się zbyt wcześnie, zwany kraniosynostozą, był związany z wczesnym zamknięciem ciemiączka. Kraniosynostoza powoduje nieprawidłowy kształt głowy i problemy z prawidłowym wzrostem mózgu i czaszki. Przedwczesne zamknięcie szwów może również powodować wzrost ciśnienia wewnątrz głowy. Stan ten może być zdiagnozowany na podstawie badania fizykalnego, ale często wymagane jest wykonanie zdjęcia rentgenowskiego lub tomografii komputerowej w celu potwierdzenia diagnozy i wykluczenia innych nieprawidłowości.
Pani pediatra może skierować dziecko do chirurga plastycznego specjalizującego się w chirurgii czaszkowo-twarzowej lub neurochirurga dziecięcego w celu oceny i leczenia nieprawidłowego wzrostu głowy.
.