Dnia 24 kwietnia 1967 r. radziecki kosmonauta Władimir Komarow zginął, gdy nie udało się rozłożyć spadochronu podczas lądowania jego statku kosmicznego.
Komarow testował statek kosmiczny Sojuz I w samym środku wyścigu kosmicznego między Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Radzieckim. Wcześniej, w 1967 roku, amerykański program kosmiczny doświadczył własnej tragedii. Gus Grissom, Edward White i Roger Chafee, astronauci NASA w programie Apollo, zginęli w pożarze podczas testów na ziemi.
Komarow, pilot myśliwca i inżynier lotniczy, odbył swoją pierwszą podróż kosmiczną w 1964 roku, trzy lata przed tragiczną podróżą w 1967 roku. Po 24 godzinach i 16 orbitach wokół Ziemi, Komarow miał wrócić do atmosfery, ale napotkał trudności w obsłudze statku i nie był w stanie uruchomić hamulców rakietowych. Trzeba było jeszcze dwóch podróży wokół Ziemi, zanim kosmonauta mógł zarządzać ponownym wejściem.
Gdy Sojuz I osiągnął wysokość 23 000 stóp, spadochron miał się rozwinąć, sprowadzając Komarowa bezpiecznie na Ziemię. Jednak linki spadochronu zaplątały się podczas problemów z wejściem statku w atmosferę i nie było zapasowego spadochronu. Komarow runął na ziemię i zginął.
W Moskwie odbyła się wielka publiczna żałoba po Komarowie, a jego prochy zostały pochowane w murze Kremla. Niestety, żona Komarowa nie została poinformowana o starcie Sojuza I do czasu, gdy Komarow był już na orbicie i nie zdążyła pożegnać się z mężem.
Pomimo niebezpieczeństw, zarówno Związek Radziecki, jak i Stany Zjednoczone kontynuowały swoje programy eksploracji kosmosu. Stany Zjednoczone wylądowały na Księżycu zaledwie dwa lata później.