Pytanie badawcze: Czy na ujemną korelację między liczbą pęcherzyków 2-5 i 6-9 mm mają wpływ parametry jajnikowe i/lub metaboliczne u młodych kobiet z grupy kontrolnej oraz u pacjentek z zespołem policystycznych jajników (PCOS)?
Odpowiedź podsumowująca: Nasze badanie potwierdziło, że ujemna korelacja pomiędzy liczbą pęcherzyków wielkości 2-5 i 6-9 mm była silniejsza u pacjentek z PCOS niż u młodych kobiet z grupy kontrolnej i nie była związana z żadnym parametrem jajnikowym ani metabolicznym.
Co już wiadomo: Wcześniejsze doniesienia opisywały bezpośrednią ujemną korelację pomiędzy liczbą małych pęcherzyków antralnych (2-5 mm) i dużych pęcherzyków antralnych (6-9 mm) podczas wczesnej fazy pęcherzykowej (Dni cyklu 2-5) u kobiet zdrowych i z PCOS. Przyczyną tego stanu rzeczy mogą być liczne czynniki, które mogą być zarówno wewnętrzne, jak i wtórne do wpływu metabolizmu i/lub regulacji gonadotropinowej jajnika.
Projekt badania, wielkość, czas trwania: Sześćset trzydzieści dziewięć pacjentek z PCOS według Kryteriów Rotterdamskich i 157 kobiet kontrolnych zostało zrekrutowanych w tym retrospektywnym badaniu przekrojowym od stycznia 2009 do stycznia 2016 roku.
Uczestnicy/materiały, ustawienie, metody: Dane uzyskano z bazy danych cech klinicznych, hormonalnych i ultrasonograficznych (U/S) rejestrowanych kolejno w jednym ośrodku medycyny reprodukcyjnej. Jednowariantowe korelacje pomiędzy poszczególnymi parametrami analizowano za pomocą testu korelacji Spearmana. Wszystkie zmienne istotnie związane z liczbą pęcherzyków 2-5 i/lub 6-9 mm włączono do analizy głównych składowych (PCA) w celu ustrukturyzowania danych i uzyskania zbiorów nieskorelowanych zmiennych, zwanych głównymi składowymi (PC), które są liniowymi kombinacjami pierwotnych zmiennych.
Główne wyniki i rola przypadku: Przez analizę jednoczynnikową, liczby pęcherzyków 2-5 i 6-9 mm były silnie, ale ujemnie skorelowane w obu populacjach. Wiele innych zmiennych było skorelowanych z liczbą pęcherzyków 2-5 i/lub 6-9 mm oraz między sobą. W wyniku PCA zależności te zostały zebrane w cztery niezależne PC w każdej populacji. W obu grupach liczba pęcherzyków 2-5 i 6-9 mm silnie i odwrotnie korelowała z określonym PCA. Spośród innych badanych zmiennych, jedynie poziom estradiolu w surowicy słabo korelował z tym PC w grupie kontrolnej. Dwa inne nieskorelowane PC zebrały zależności pomiędzy zmiennymi związanymi ze statusem metabolicznym i regulacją gonadotropin zarówno w grupie kontrolnej, jak i u kobiet z PCOS. Wreszcie, czwarty PC zawierał zależności związane ze starzeniem się jajników u kobiet z grupy kontrolnej oraz z dysregulacją pęcherzyków jajnikowych u pacjentek z PCOS.
Ograniczenia, powody do ostrożności: Nasze kontrole nie reprezentowały populacji ogólnej, ponieważ zostały zrekrutowane w ośrodku ART; zastosowaliśmy zmodyfikowaną rotterdamską klasyfikację PCOS wykorzystującą liczbę pęcherzyków i/lub poziom AMH w surowicy z wewnętrznymi progami w celu zdefiniowania nadmiaru pęcherzyków; zastosowany test AMH nie jest już dostępny komercyjnie.
Szersze implikacje wyników badań: Czynnik(i) regulujący(e) w sposób szczególny równowagę pomiędzy liczbą pęcherzyków 2-5 i 6-9 mm nadal wymaga(ją) identyfikacji. Więcej uwagi należy poświęcić oocytowi.
Finansowanie badania/interesy konkurencyjne: Brak.