Rockband
Voor de goede orde…
Geselecteerde discografie
Bronnen
De popmuziek van Britney Spears, Christina Aguilera, ‘N Sync en de Backstreet Boys regeerde in 2000 over de ether. Maar Godsmack, met zijn recept van “agressiviteit van rock,” verklaarde zanger Sully Erna in de Minneapolis Star-Tribune, en een “snufje industriële geluiden,” glipte onder de radar van de bubblegum popmuziek. Maar met het meedogenloze tourschema van de band, evenals controverse over de oorsprong van de bandnaam, een album met aanstootgevende teksten dat niet werd bestickerd met een ouderlijk advieslabel, en Erna’s beoefening van Wicca, heeft Godsmack snel roem gevonden en is een platina verkopende rockband geworden.
Godsmack ontstond in 1995 toen Erna, na een winterslaap van een jaar uit de Boston muziekscene toen zijn band Strip Mind uit elkaar ging, begon te jammen met zijn vriend, bassist Robbie Merrill. Drummer Tommy Stewart en gitarist Lee Richards maakten de band compleet, maar beiden stapten een paar maanden later op. Vervangen door gitarist Tony Rombola en drummer Joe D’Arko, ging de groep verder. In 1996 nam de band, na $2500 geleend te hebben van een vriend, het album All Wound Up op, met Erna als drummer. In 1997 had D’Arko de band verlaten en keerde Stewart terug.
For the Record…
Leden o.a.Joe D’Arko (verliet band 1997), drums; Sully Erna, zang; Robbie Merrill, bas; Lee Richards (verliet band 1995), gitaar; Tony Rombola, gitaar; Tommy Stewart, drums.
Groep opgericht, 1995; bracht eerste album uit, All Wound Up, op het onafhankelijke EK Records, 1997; tekenden bij Universal Records, brachten album opnieuw uit met extra nummers als Godsmack, 1998; toerden uitgebreid in 1999 en 2000 met rocklegendes als Black Sabbath op Ozzfest.
Adressen: Platenmaatschappij -Universal Records, 1755 Broadway, New York City, NY 10019, telefoon: (212) 373-0600, fax: (212) 373-0660. Website -Godsmack Officiële Website: http://www.godsmack.com.
Zonder een platencontract, verkocht Godsmack het album aan de Boston winkelketen Newbury Comics met de hoop hun opnamekosten terug te verdienen en hun vriend te kunnen terugbetalen. De band verwachtte er niet veel van en bleef live optreden in lokale zalen. Maar nadat Rocko, een radio deejay voor WAAF, de band’s nummers “Keep Away” en “Whatever” promootte, werd All Wound Up het tweede best verkochte album van Newbury Comics. Erna, zoals geciteerd op de website van de band, “was echt geschokt. Ons album begon 900 tot 1.000 exemplaren per week te verkopen!” Dit trok de aandacht van Paul Geary, voormalig drummer en manager van de Boston band Extreme, die Godsmack tekende bij zijn managementbedrijf PGE.
Tegen 1998 had Godsmack ook de aandacht getrokken van verschillende platenlabels en in juli tekende het bij Republic/Universal Records. “Het label houdt van hoe we alles op de ouderwetse manier hebben bereikt ,” vertelde Erna aan The Reader. “Ze zetten ons neer en zeiden: ‘We willen jullie niet vertellen wat jullie moeten doen, blijf gewoon doen wat jullie doen.'” Een maand later bracht Republic/Universal Godsmack uit, een re-release van hun album All Wound Up met extra nummers.
Godsmack heeft veel lof ontvangen, vooral voor de emotionele teksten en muziek. Eind jaren negentig was veel rock veranderd in “lawaai” en werd “verward met muziek”, volgens commentaren op roughedge.com, terwijl “technologie dreigde] alles wat menselijk was aan kunst te overweldigen.” Godsmack, vervolgden de commentaren, met zijn “razende gitaren, dreunende bassen, stevige rock drums en een zanger die je echt kunt verstaan, communiceert emotie door middel van krachtig geluid.” De eerste single van de band, “Whatever”, door Rolling Stone geprezen als “een kreet van berusting” en door hiponline.com als “een hymne voor de gebroken harten”, klom gestaag in de hitlijsten. Naarmate de populariteit van de single groeide, groeide ook de lof voor de band. Godsmack, schreef de Washington Post, “schrijft liedjes die hun gal spuwen met een aangename kakofonie en dan spuwen met een bewonderenswaardige efficiëntie.” Erna, zoals vermeld op de website van de groep, was het eens met deze kritieken: “Er zijn veel emotionele hoogte- en dieptepunten in mijn liedjes, maar het zijn oprechte emoties. Ik schijn het beste te kunnen schrijven als ik down ben. Voor mij is schrijven een uitlaatklep voor energie.”
In 1999 was de band op een emotioneel hoogtepunt – hun album was een succes, ze hadden gespeeld met, zoals Erna in Rolling Stone opmerkte, “levende legendes” Black Sabbath als onderdeel van Ozzfest, en ze hadden het nieuwe millennium gevierd met hun eigen Smackfest, een live concert in Boston. Drie bronnen van controverse bedreigden echter dit emotionele hoogtepunt. Ten eerste was er de naam van de band. Alom werd gemeld dat de band was vernoemd naar “God Smack,” een nummer van de rockgroep Alice in Chains. Hoewel Erna een grote fan is van die band, werd Godsmack niet genoemd naar hun nummer, maar in plaats daarvan naar een “raar toeval,” vertelde hij aan Billboard. Het “toeval” begon toen Erna Stewart genadeloos plaagde met een koortslip op zijn lip. De volgende dag kwam Erna naar de training met een koortslip op zijn lip. Rombola zei tegen Erna: “Zie je wel, God heeft je een klap op je kop gegeven voor al dat.” Erna “zag het als een teken, dus daarom noemden we de band Godsmack.”
Nadat de herkomst van de bandnaam eindelijk was verklaard, kwam een tweede bron van controverse in het nieuws. Een vader uit Cleveland, Ohio, klaagde, na het beluisteren van Godsmack van zijn zoon, bij Wal-Mart, de winkel waar zijn zoon het album had gekocht, dat de songteksten aanstootgevend waren. Aangezien zowel Wal-Mart als Kmart een beleid hadden ingevoerd dat de verkoop van beledigende albums verbiedt, haalden zij Godsmack uit de schappen. Normaal zou een platenmaatschappij een album met teksten vol godslastering hebben bestickerd met een ouderlijke waarschuwing; maar, zoals Rolling Stone meldde, beoordeelde Universal Records het album en vond dat “het op dat moment niet controversieel leek”. Na een tweede review besloot Universal het album te bestickeren. De band was het eens met hun beslissing. Erna verklaarde aan Rolling Stone: “Onze plaat is nu al meer dan een jaar op de markt zonder een ouderlijke adviessticker en dit is de enige klacht… Stickers en teksten zijn van nature subjectief…. We hebben besloten om een sticker op de plaat te plakken.” Dit tweede stukje controverse heeft de albumverkoop niet geschaad, maar leek, voor Erna althans, juist te helpen. “Dat soort publiciteit kun je niet kopen,” vertelde hij aan de Boston Globe. “Het is bijna uitdagen van kinderen om naar buiten te gaan en de plaat te krijgen om te zien wat we erop zeggen.”
Teksten kunnen echter verkeerd worden geïnterpreteerd, vooral wanneer de leadzanger van een band toegeeft dat hij een controversiële religie beoefent, Wicca. “Ik schrijf niet over sa-tanische thema’s,” vertelde hij de Boston Globe. Toch is het zijn relatie met Salem priesteres Laurie Cabot die de controverse heeft veroorzaakt. Erna vertelde The Reader dat hij een “herstellend katholiek” is en zei tegen Rolling Stone dat hij “zich altijd een beetje verloren heeft gevoeld met het christendom”. Hoewel hij nooit “de poster voor hekserij” heeft willen zijn,” zei Erna verder tegen Rolling Stone, heeft hij de verantwoordelijkheid op zich genomen om aan zijn fans uit te leggen wat Wicca precies is. “Het gaat gewoon over het aanbidden van de aarde … en het geloven in de kracht van de aarde,” vertelde hij aan de Boston Globe. “Het zijn gewoon verschillende methodes om tot God te bidden. Het is niet zo van, Poef, je bent een kikker.””
In 2000 had Godsmack de controverses achter zich gelaten, en in april vierden ze dat ze werden uitgeroepen tot Act of the Year, Outstanding Rock Band, Male Vocalist, en Song/Songwriter bij de Kahlua Boston Music Awards. Ze vierden ook het succes van hun tweede single, “Voodoo”, en het feit dat ze na 14 maanden touren eindelijk naar huis gingen. Erna vond echter dat hij niet kon rusten, zoals hij Billboard vertelde, “totdat dit ding klaar is.” Door niet te rusten, had Erna ook niet de tijd om na te denken over de roem of het succes dat het eerste album had gegenereerd. Erna vertelde Rolling Stone dat de band geen tijd wil om na te denken omdat “we onze creativiteit en de drive niet willen verliezen. Niemand wil op de rock-ster egotrip gaan.” Misschien is deze wijsheid voortgekomen uit leeftijd, zoals Erna opmerkte aan The Reader. “We zijn nu begin 30, we respecteren wat er gaande is…. We hebben een hoop rotzooi meegemaakt in ons leven…. We zullen nooit vergeten waar we vandaan komen. Ik denk niet dat we de persoonlijkheden hebben om rocksterren te zijn.”
Godsmack lijkt blij om roem te negeren en de bubblegum popmuzieksterren te laten schitteren op radio en televisie. De band is zelfs bijna vergeten hoe kritisch succesvol en populair ze zijn geworden. “We hebben zo hard gewerkt dat we bijna niet in de gaten hadden wat er gebeurde,” verklaarde Erna op de website van de band. “Het is pas als we terugkijken dat we ons realiseren wat we hebben bereikt. Om eerlijk te zijn, we hadden dit verhaal niet beter kunnen schrijven.”
Selected discography
All Wound Up, EK Records, 1997.
Godsmack, Republic/Universal, 1998.
Bronnen
Periodieken
Billboard, March 27, 1999; March 18, 2000.
Boston Globe, 1 april 1999; 7 juni 1999; 16 juni 1999; 9 december 1999; 17 februari 2000.
Minneapolis Star-Tribune, 26 februari 1999.
The Reader, 1 april 1999.
Washington Post, 13 augustus 1999.
Online
Hip Online, http://www.hiponline.com (7 augustus 2000).
Official Godsmack Website, http://www.godsmack.com (7 augustus 2000).
RollingStone.com, http://www.rollingstone.com (7 augustus 2000).
Rough Edge, http://www.roughedge.com (7 augustus 2000).
-Ann M. Schwalboski