19 juli 2019, 11:50
By Maddy Shaw Roberts
Hans Zimmer is misschien geen Disney-aficionado, maar hij weet precies wat ‘The Lion King’ voor mensen betekent. We spraken met de legendarische filmcomponist over hoe hij de score voor de ‘live-action’ remake van dit jaar aanpakte.
In 1994 hielp Hans Zimmer tekeningen van leeuwen te veranderen in levende, bewegende wezens met zijn opmerkelijke score met Afrikaanse invloeden voor de Disney-klassieker.
Dus, hoe bouwde hij voort op zijn Oscarwinnende muziek voor de 2019 remake? We vroegen de grote Duitse componist naar zijn creatieve proces voor de nieuwe film, met in de hoofdrollen de stemmen van Beyoncé en Donald Glover.
Op het moment van de film uit ’94 was het nogal ongebruikelijk voor u om een Disney-film te scoren…
“Nou, het was volkomen ongebruikelijk… eigenlijk nee, dat is niet waar. Ik had gewoon nog geen tekenfilms gedaan. Maar ik denk dat het ongebruikelijk was dat ze ineens een Afrikaanse stem over de openingstitels hadden.”
Wat heb je deze keer anders gedaan?
“Ik wilde een paar dingen uit de score van ’94 rechtzetten,” grapt Zimmer. “Er was minder ik, en meer muzikanten. Ik had al mijn favoriete muzikanten in de kamer – alle 102 van hen.
“En het was niet zo dat ik ze hoefde uit te leggen wat The Lion King was. Ik hoefde ze niet uit te leggen waarom ze die noten speelden, want iedereen kent The Lion King – dus ik kon me concentreren op het eruit krijgen van deze ongelooflijke prestaties.
“We zijn erin geslaagd om er een veel improvisatievere, lossere, menselijkere film van te maken, op een grappige manier.”
Wat trok je al die jaren geleden aan in The Lion King?
“Gedeeltelijk de verkeerde redenen… mijn dochter was zes jaar oud, en ik had haar nog nooit mee kunnen nemen naar premières, en papa wil graag opscheppen.
“Het verhaal was ook nog niet volledig uitgewerkt. Ik zag het script lang nadat de film klaar was. Rob Minkoff en Roger Allers, de twee regisseurs, zaten in een kamer met storyboards.”
Lees meer: kan Seth Rogen echt zingen in The Lion King?
“Ze begonnen me het verhaal te vertellen, zaten er vijf minuten in, kwamen bij één storyboard en ze waren het oneens over de betekenis, begonnen ruzie te maken en negeerden me volledig. Dus ik heb het verhaal nooit helemaal begrepen totdat ik eraan werkte.
“Maar toen kwam het moment dat de vader sterft. En mijn vader stierf toen ik een kind was, dus opeens werd het een stuk serieuzer.
“Het is interessant dat je begon met te zeggen dat ik nooit Disney-films heb gedaan, wat waar is, maar alles wat ik wist was dat je nooit neerbuigend tegen kinderen kunt praten.”
“Dus, dacht ik OK, als dit over de dood van een vader gaat, ga ik een serieus requiem schrijven.”
Je hebt zo veel memorabele filmmelodieën geschreven. Wanneer je een geweldige melodie of idee vindt, hoe weet je dan dat het speciaal is?
“Dat weet ik niet. Ik weet alleen wanneer het niet zo is. Voordat ik aan deze begon, keek ik door een aantal oude bestanden – een aantal oude tapes – en er waren 48 melodieën als hoofdthema’s voor The Lion King. Geen van hen was verschrikkelijk, maar geen van hen was ‘het’.
“En ik heb ze nooit gebruikt – ze staan op het punt om in de prullenbak gegooid te worden. Maar op de een of andere manier kun je niet helemaal … ze kunnen van pas komen een van deze dagen, maar ze zijn niet goed.”
Wat heb je geleerd van het opnieuw bekijken van deze score?
“Ik vond het gewoon interessant om in staat te zijn om naar deze film te kijken met een heel ander oogpunt.
“En het is veel meer de David Attenborough oogpunt – je weet wel, oh mijn god, kijk naar deze planeet, het is zo mooi, en wat doen we er aan? En hoe kunnen we wakker worden en het redden voor onze kinderen?”
The Lion King is nu in de bioscopen te zien.