Volgens de legende, kwam een groep beroemde mensen begin jaren vijftig bijeen in een 5-sterrenhotel in New York City om te genieten van een exotische maaltijd met als hoofdgerecht een stuk vlees van de wolharige mammoet. Is het echt gebeurd?
Het verhaal dat leden van de Explorers Club een mammoet aten tijdens een diner in 1951 is zo wijd verspreid dat bijna elk schoolkind het verhaal nu wel gehoord heeft. Het idee is dat mammoetvlees zo goed bewaard is gebleven onder de permafrost van Siberië en Alaska dat het niet alleen eetbaar was, het werd ook geserveerd tijdens een zeer dure maaltijd in het Roosevelt Hotel op 17 januari 1951. Het oorspronkelijke artikel verscheen in de Christian Science Monitor met het volgende citaat:
De grote balzaal van het Roosevelt Hotel zal dit jaar niet meer zulk eten serveren.
The Christian Science Monitor
In dit specifieke geval werd het mammoetvlees verondersteld afkomstig te zijn van mijnmammoeten (ja, dat was en is letterlijk een ding) uit de permafrost van de Yukon-vallei. Het diner bestond uit vele andere exotische gerechten, waaronder pacifische spinkrabben, amerikaanse buffels en filets van een 250.000 jaar oud mammoetkarkas.
Volgens de deelnemers aan het diner was het vlees pas op het laatste moment beschikbaar toen dominee Bernard Hubbard, die ook bekend stond als de Glacier Priest, toegang aanbood tot zijn eigen privé-collectie mammoetvlees van Akutan Island, dat in de buurt ligt van St. Paul Island en Wrangel Island, waar de laatst bekende mammoeten 1000 jaar nadat de Oude Egyptenaren de piramides bouwden, overleefden.
Interessant genoeg dachten sommige aanwezigen dat het vlees niet van een mammoet afkomstig was, maar van een ander uitgestorven dier, de grondluiaard (ook bekend als Megatherium), een gigantische luiaard die deel uitmaakte van de megafauna die uitstierf als gevolg van de jacht van de mens en de inslag van een grote asteroïde aan het einde van de laatste ijstijd.
De hoofdpromotor van het evenement heeft niet gespecificeerd dat het vlees van een mammoet afkomstig was. De promotor in kwestie, commandant Wendell Phillips Dodge, was een agent geweest van de beroemde filmster Mae West, die tevens het belangrijkste sekssymbool van die tijd was, en zijn charisma werd door velen opgemerkt. Hij promootte het evenement als het serveren van “prehistorisch vlees”, wat leidde tot verwarring over de vraag of het vlees afkomstig was van een Woolly Mammoth of van een Megatherium.
De promotor van het Mammoth Meat diner was niemand minder dan de agent van de beroemde filmster Mae West.
Was het een Mammoet?
Het is belangrijk te beseffen dat geen van de aanwezigen bij het diner de komst en verspreiding van de DNA-technologie had kunnen voorzien. In feite werd DNA pas later ontdekt. Een stuk van het vlees werd echter bewaard, zodat wetenschappers van de Yale Universiteit het vlees konden testen.
Het vlees bleek niet van een mammoet of een aardluiaard te zijn. Het vlees was in werkelijkheid afkomstig van een Groene Zeeschildpad, die waarschijnlijk apart was gezet in de schildpadsoep. Om het vlees te testen, baseerden zij zich op een overgebleven exemplaar van het diner dat was gelabeld als “reuzenluiaardvlees”. Volgens Yale-onderzoekers:
“Ik ben er zeker van dat de mensen het wilden geloven. Ze hadden er geen idee van dat vele jaren later een promovendus langs zou komen en dit zou uitzoeken met DNA-sequencing technieken,” zei Jessica Glass, een afgestudeerde Yale student in ecologie en evolutionaire biologie, en co-hoofdauteur van een studie gepubliceerd op 3 februari in het tijdschrift PLOS ONE.
“Voor mij was dit een grap die niemand snapte,” zei Matt Davis, een afgestudeerde Yale student in geologie en geofysica, die de andere co-hoofdauteur van de studie is. “Het is als een Halloweenfeestje waar je je hand in spaghetti steekt, maar ze je vertellen dat het hersenen zijn. In dit geval geloofde iedereen het.”
Yale News
Zouden we nu Mammoetvlees kunnen eten?
Natuurlijk hebben veel mensen beweerd mammoetvlees te hebben gegeten, waaronder een Siberische zoöloog die er in 2001 een boek over schreef met de titel Mammoth. Volgens hem heeft hij het vlees wel gegeten, maar smaakte het afschuwelijk en rook het bedorven. Wetende wat we nu weten over vriesbrand, weten we allemaal diep van binnen dat het zeker niet zal zijn als een goede steak.
Echter, er is een ander prikkelend verslag dat is opgetekend in het boek Frozen Fauna of the Mammoth Steppe door een zoölogie professor uit Alaska genaamd Dale Guthrie. Volgens Guthrie heeft zijn team inderdaad een 36.000 jaar oude steppebizon gegeten die bekend stond als “Blue Babe” en die in 1979 werd gevonden in de buurt van Fairbanks, Alaska, door de nek te roosteren met groenten. Volgens Guthrie was het vlees niet erg mals, maar wel eetbaar.
Voor meer over wolharige mammoeten en vreemde interacties met de mens, lees ons andere artikel: