Discussie woedt over wie voor het eerst op het idee kwam om water aan bloem toe te voegen in een verhouding van ongeveer een derde op een, en dan de resulterende puinhoop te vormen tot lange magere dingen die we vandaag noedels noemen. Waren het de Chinezen? De Arabieren misschien? Of de Italianen, via Marco Polo, zoals velen geloven? Er zijn dwingende theorieën in overvloed en niemand weet 100 % zeker waar ’s werelds eerste noedelmaaltijd werd geboren; recente wetenschappers suggereren dat het in Perzië was. Maar één ding is zeker. Ze zijn er al heel lang (naar schatting 4000 jaar) en het ziet er niet naar uit dat ze snel zullen verdwijnen.
Ongetwijfeld een van de populairste Aziatische gerechten, je vindt noedels overal in de regio – vooral in China, waar ze een dagelijkse hoofdmaaltijd zijn. Ze zijn te vinden in soepen, salades, roerbakgerechten, frites, gevuld in flatbreads, loempia’s en gefrituurd gebak en verwerkt in stoofschotels. Ze worden gemaakt van rijstmeel, boekweitmeel, rijstmeel, zetmeel van wortelgewassen en mungbonen, tapiocameel en zelfs zeewier. De bereidingswijzen zijn uiteenlopend – ze kunnen worden geëxtrudeerd, met de hand worden gesneden, gesponnen, gegooid, gerold of van een blok rechtstreeks in kokend water worden geschaafd.
Textuurlijk variëren ze van mondvullend kauwbaar, tot zijdezacht-glad… en alles daartussenin. Ze zijn snel klaar, moeilijk te verknoeien en universeel geliefd. Nee echt, dat zijn ze. Heb je ooit iemand ontmoet die niet van noedels hield? Wij ook niet. Met zoveel variaties kan de wereld van noedels verwarrend zijn. Hier volgt een overzicht van de soorten die u waarschijnlijk tegenkomt in uw plaatselijke Aziatische supermarkt, of wanneer u uit eten gaat.
Tarwe noedels
Dit is de breedste – en potentieel meest verwarrende – categorie noedels. Het omvat vele gedroogde en verse iteraties in elke breedte en lengte denkbaar. De vele merken zorgen voor een inconsistente nomenclatuur, zodat het moeilijk kan zijn om alle verschillende soorten te begrijpen, vooral als het gaat om Chinese tarwenoedels. Hier zijn de meest voorkomende types.
Udon
Zeer bleke, dikke, kauwachtige tarwenoedels uit Japan. Vaak warm geserveerd in soepgerechten (hoewel ze in de zomer ook koud worden geserveerd), zijn ze ook een goede kanshebber voor roerbakgerechten. Door hun neutrale smaak passen ze uitstekend bij sterke smaken als sojasaus en gember. Je vindt ze voorgekookt in vacuümverpakkingen van 200 g per portie. Voor gebruik moeten ze worden opgefrist door 2-3 minuten te weken in een kom met veel kokend water – gebruik eetstokjes om ze te ontwarren als ze zacht worden en laat ze goed uitlekken voor gebruik.
Somen
Elegante, gedroogde Japanse tarwenoedels die heel dun worden gemaakt door het deeg uit te rekken – er wordt plantaardige olie gebruikt om dit te vergemakkelijken en oorspronkelijk gebeurde het proces met de hand. Tegenwoordig worden somen vooral machinaal gemaakt. Eenmaal gevormd, worden de noedels aan de lucht gedroogd. In de zomermaanden worden ze meestal koud geserveerd, met een lichte dipsaus op basis van katsuobushi (beter bekend als bonitovlokken) ernaast, hoewel ze ook in hete bouillon en in roerbakgerechten worden geserveerd. Ze worden verkocht in verpakkingen van individueel gebundelde porties en soms zijn er zelfs gekleurde te vinden. Bijvoorbeeld groen gekleurd met matchapoeder, geel/oranje met wortel of eigeel of roze van shiso-olie.
Gebruik somen in deze Koreaanse pikante wulksalade
Somyeon
Dunne, lange, gedroogde Koreaanse tarwenoedels die ook mak guksu worden genoemd. Ze worden gebruikt in zowel warme als koude gerechten, met name soepen. Ze koken snel, ongeveer 3 minuten in kokende bouillon of water. Net als in China associëren Koreanen lange noedels als deze met een lang leven en het wordt beschouwd als ongeluk om ze te snijden.
Somyeon vormen het hart van Pittige Koreaanse noedels met komkommer en ei (bibim guksu)
Shanghai noedels
Een dikke, crèmekleurige, kauwachtige noedel die een goede allrounder is voor Chinese recepten, waar een stevige noedel nodig is. Ze zijn vooral lekker in roerbakgerechten en stevige soepen. Ze zijn gemakkelijk verkrijgbaar, vers of gedroogd, in Aziatische voedingswinkels.
Gebruik shanghai noedels om gekruide varkensvlees noedels te maken (Beijing zha jiang mian)
La mian
Deze verse Chinese noedels, ook wel “getrokken” noedels genoemd, worden gemaakt door het deeg vakkundig in strengen te draaien, uit te rekken en te vouwen, waarbij het gewicht van het deeg wordt gebruikt om de noedels te vormen. De dikte van de noedels varieert en hangt af van het aantal keren dat het deeg wordt gevouwen. Het is onwaarschijnlijk dat u op deze manier zelf noedels zult maken, want het is geen eenvoudige techniek om te leren (maar u kunt ons recept voor een met een mes gesneden versie proberen), maar ze zijn een veelgebruikte optie in Noord-Chinese noedelrestaurants. Ze hebben een kauwerige textuur dankzij de toevoeging van loogwater of zuiveringszout, dat een alkaliserend effect heeft. Merk op dat “mian”, of “noedel” in het Chinees, ook kan worden getranslitereerd als “mein” of “mien”.
Mesgesneden la mian maken en gebruiken in dit gerecht van handgemaakte noedels met mosterdgroenten, azijn en chilipeper
Mesgesneden noedels
Soms ook wel ‘lint’noedels genoemd, dit zijn brede, platte gedroogde Chinese noedels. en, afhankelijk van het merk, kunnen ze licht geribbelde randen hebben. Gemakkelijk te vinden in Chinese levensmiddelenwinkels, zijn ze een commerciële nabootsing van Noord-Chinese messnede noedels, of dao xioa mian, met de hand gemaakt in China en vers gebruikt. U kunt verse noedels met een mes vinden in restaurants die Noord-Chinese gerechten serveren.
Jjolmyeon
Een Koreaanse noedel die bekend staat om zijn extreme kauwbaarheid. Deze noedels worden gemaakt van tarwemeel en maïszetmeel en zijn het hoofdingrediënt van een koud gerecht dat dezelfde naam heeft. De noedels worden koud geserveerd met fijngesneden rauwe groenten, gekookt ei en een zoet-pikante saus met veel gochujang. Je vindt jjolmyeon bevroren in Koreaanse levensmiddelenwinkels. Ontdooi ze op kamertemperatuur, of laat ze een nacht in de koelkast staan. Onmiddellijk na het koken moeten ze grondig worden afgespoeld, om snel af te koelen en overtollig zetmeel te verwijderen.
Ei- en alkalische noedels
Deze noedels zijn allemaal op tarwebasis en bevatten ei (of ei kleurstof) of zien eruit alsof ze ei bevatten, dankzij de toevoeging van een middel dat de pH-waarde verhoogt, zoals loogwater. Het hogere alkalische niveau bevordert een grotere waterabsorptie in het meel en versterkt de eiwitten van het meel, wat resulteert in een stevigere beet wanneer de noedels worden gekookt. Hoe hoger het meelgehalte van de bloem, hoe kauwer de gekookte noedel. Een hogere pH laat ook gele pigmenten in de bloem vrijkomen, die kleurloos zijn wanneer de pH neutraal is. De resulterende gouden tint is bij dit soort noedels dus niet het gevolg van de toevoeging van ei, hoewel ze vaak worden verward met, en over één kam worden geschoren met, eiernoedels.
Hokkien noedels
Een verse, kauwbare noedel met een bijzonder stevige textuur en een diepgele kleur dankzij de aanwezigheid van alkalische stoffen, lijken ze op dikke, gele spaghetti. Populair in Singapore en Maleisië, waar ze de basis vormen van beroemde hawker-gerechten zoals Hokkien mee, curry mee en loh mee. Koop ze los verpakt in plaats van vacuümverpakt, want die zijn altijd verser. Ze hoeven alleen maar even in kokend water te worden geblancheerd (ongeveer 1 minuut) voordat ze aan roerbakgerechten of soepgerechten worden toegevoegd.
Gebruik Hokkien noedels in deze garnalen noedelsoep (Penang Hokkien mee)
Ramen
Een Japanse tarwenoedel die in China is ontstaan. Verse ramen zijn dun en erg lang, met een uitgesproken kauwgevoel en een gele kleur. Hun zachte textuur is te danken aan de toevoeging van alkalische zouten. Het oorspronkelijke alkaliserende middel was kansui, water dat rijk is aan de mineralen natriumcarbonaat en kaliumcarbonaat; tegenwoordig worden vaak middelen zoals loogwater gebruikt, die verse ramen een licht funky geur kunnen geven. Ramen is vergelijkbaar met saang mian, een zachte, kauwbare noedel met een licht zeepachtige smaak die in Hong Kong wordt aangetroffen en vaak puur of met een beetje sesamolie wordt gegeten. Koop ramen vers (in zakjes in de koelafdeling van een Aziatische levensmiddelenwinkel) of gedroogd, in plastic of cellofaanverpakkingen. Ze zijn er in verschillende maten, hoewel de meeste neigen naar dun.
Gebruik voor deze op miso gebaseerde ramen bowl uit Sapporo, de hoofdstad van het meest noordelijke eiland van Japan.
You mian
Met een naam die letterlijk ‘dunne’ noedels betekent, zijn deze spaghetti-achtige noedels er in feite in verschillende vormen en diktes. Misschien wel de meest voorkomende zijn de “olie”-noedels, die je, compleet met een olieachtige glans, vers en voorgekookt in de koelafdeling van Aziatische levensmiddelenwinkels vindt. Deze noedels zijn middelmatig dik en zijn behandeld met loogwater of alkalische zouten, waardoor ze een kenmerkende textuur hebben (die het best kan worden omschreven als “kauwbaar” en “veerkrachtig”) en een uitgesproken gele kleur. Ze kunnen worden gebruikt in soepen, roerbakgerechten en zelfs, wanneer ze geblancheerd en opgefrist zijn, in salades zoals Sichuan liang mian, waarbij de gekookte noedels in een zinnenprikkelende saus van sesampasta zijn gehuld. Dan zijn er de fijnere, plattere soort You Mian, die in de volksmond bekend staan als “wonton” of “Hong Kong” noedels. Deze verse eiernoedels zien er enigszins bloemig uit door een lichte coating van maïzena en moeten voor gebruik even worden geblancheerd in kokend water. Door hun stevige textuur zijn ze geschikt voor roerbakgerechten (zoals chow mein), soepen en gebakken in losse koeken. Er bestaat ook een bredere soort wontonnoedels die goed is voor stevige soepen en als begeleiding bij vlezige, gestoofde gerechten. De kleur varieert van licht tot helder geel – de laatste is waarschijnlijk kunstmatig gekleurd, dus controleer de etiketten.
Lo mian
Gelijk aan Hong Kong noedels, maar dikker, kan deze lange noedel zowel vers als gedroogd worden gekocht. De gele kleur komt van alkalisatie, niet van ei, en de noedels hebben een dichte, kauwbare textuur die goed bestand is tegen langdurig koken en het absorberen van krachtige smaken.
Yi mian
Deze Cantonese noedels van tarwemeel, ook wel E-fu noedels genoemd, zijn bleekgoud door het gebruik van sodawater (of een ander alkaliserend middel) bij de bereiding. Gedroogd gekocht, in grote, gebakken kluwen, zijn ze rond, zeer lang en van gemiddelde dikte. Als ze gekookt zijn, hebben ze een kauw-sponzige textuur. Ze worden ook wel “langlevende” noedels genoemd en worden vaak geserveerd op verjaardagen. Ze worden eerst gekookt voordat ze aan roerbakgerechten, soepen of salades worden toegevoegd.
Noedels van boekweitmeel
Voedermeel van boekweit is voedzaam en bevat veel vezels, eiwitten en een hoog gehalte aan mangaan. Het heeft een aantrekkelijke nootachtige en aardse smaak. Noedels gemaakt van boekweitmeel zijn populair in Korea en Japan. Veel commerciële varianten bevatten naast boekweitmeel ook tarwemeel, omdat boekweitmeel geen gluten bevat en gluten belangrijk zijn voor de sterkte van de noedel. De verhouding van het meel kan variëren en hoe hoger het percentage boekweit, hoe beter de kwaliteit; controleer de etiketten voor informatie over de ingrediënten.
Soba
De lichtbruine sobanoedels, die hun naam ontlenen aan de Japanse naam voor boekweit, zijn dun en worden, zoals veel Japanse noedels, koud geserveerd in de zomermaanden en vormen een geweldig ingrediënt voor salades. Ze worden ook warm geserveerd, in bouillon, of uitgelekt en met een dipsaus ernaast. Gedroogde sobanoedels zijn te koop in Aziatische, Japanse of natuurvoedingswinkels.
Naengmyeon
Deze gedroogde Koreaanse noedels zijn lichter bruin dan soba en worden gemaakt van een combinatie van boekweitmeel en zoet aardappelzetmeel (arrowroot, aardappel- of erwtenzetmeel worden ook gebruikt). Hun naam betekent “koude noedels”, wat wijst op hun populaire gebruik in koude soepen – hoewel ze ook in warme gerechten worden gebruikt. Ze hebben een glans, niet zoals plastic en worden vaak gesneden in hanteerbare lengtes voor het opdienen (ze zijn erg lang); in textuur, ze zijn kauwbaar en een beetje geleiachtig.
Probeer deze Koreaanse noedels in deze Pittige koude boekweit noedelsalade (bibim naengmyeon)
Dotori guksu
Een Koreaanse gedroogde noedel gemaakt van variëteiten van eikelmeel en een combinatie van granen meelsoorten, waaronder boekweit. Ze hebben de dikte van spaghetti en worden gebruikt in zowel warme als koude gerechten; ze zijn lekker in elk recept waar je soba zou gebruiken. Er is ook een Japanse versie, donguru-men, die minder eikelmeel bevat dan zijn Koreaanse tegenhanger. Eikels worden in Korea als gezond voedsel beschouwd en de beste dotori goksu zijn die met het hoogste percentage eikelmeel – meer dan 30 procent is goed. Het duurt niet lang om deze noedels te koken (3-4 minuten) en ze hebben een nootachtige, zoetige smaak.
Rijstnoedels
Een andere grote categorie noedels, rijstnoedels zijn er in verschillende vormen en maten, zowel vers als gedroogd. Ze worden gemaakt van rijstmeel en water en hun zachte textuur en milde smaak maken ze de perfecte drager voor zowat elke reeks van smaken, of ze nu sterk of subtiel zijn. Culinair gezien worden ze overal voor gebruikt – in salades, soepen, roerbakgerechten, curry’s en grillgerechten. Ze zijn ongelooflijk snel gaar en sommige varianten hoeven alleen maar te weken, niet te koken. Noedels gemaakt van 100% rijstmeel zijn glutenvrij.
Rijstvermicelli
Bee hoon voor de Maleisiërs, mie fen in het Chinees, sen mee in het Thais en bahn hoi voor de Vietnamezen, deze populaire dunne, gedroogde rijstnoedel moet niet verward worden met bonendraadnoedels, waar ze op lijken (d.w.z. ze zijn fijn, broos en verpakt in bundels). Net als bonen- of cellofaannoedels hebben ze een bijzonder neutrale smaak. Je vindt ze in elke Aziatische winkel en je kunt ze gebruiken in soepen, salades en roerbakgerechten, als basis voor curry’s en andere sausachtige gerechten en bij gegrild vlees zoals Vietnamese bun cha. Week ze 6-7 minuten in kokend water en kook ze vervolgens kort (een minuut is genoeg), alvorens ze te gebruiken. Ze kunnen ook rauw worden gefrituurd, voor gebruik als knapperige garnering of om knapperige nestjes te vormen.
Rijstvermicelli is het hoofdingrediënt van Pad mee (roergebakken vermicelli met taugé)
Rijststoknoedels
Een gedroogde rijstnoedel die wellicht het meest bekend is als de noedel die wordt gebruikt in Pad Thai. Hoewel aan de dunne kant, zijn er een paar verschillende breedtes, de breedste is vergelijkbaar met fettuccine. Als ze gekookt zijn, zijn rijstnoedels elastisch en sterk, waardoor ze goed geschikt zijn om mee te roerbakken, omdat ze niet uit elkaar vallen. Om ze te gebruiken, moeten ze eerst in heet water weken om zacht te worden, de tijd varieert van merk tot merk. Als je ze direct in kokende soep serveert of ze in een roerbakschotel gooit om verder te koken, gebruik ze dan direct na het weken. Als u zachtere noedels wilt, kook ze dan 2-3 minuten na het weken.
Gebruik in deze Beef pad thai
Chow fun
Ook wel he fen genoemd, dit is een verse, platte, brede noedel die populair is in de Kantonese keuken. Ze zijn geweldig om te roerbakken, maar worden ook gebruikt in soepgerechten. Ze worden verkocht in plastic zakjes en probeer er een paar te kopen die niet in de koelkast zijn bewaard, want dan wordt hun textuur hard en breken ze tijdens het koken. Ze hoeven niet voorgekookt te worden, maar het is beter om ze even af te spoelen in kokend water, zodat alle slierten gescheiden zijn, voordat je ze in een wok of soeppan doet. In Maleisië worden ze kway teow genoemd en zijn ze ongeveer 1 cm breed. Daar, en in Singapore, hebben ze hun naam geleend aan het beroemde roerbakgerecht char kway teow. Een afgeronde versie wordt gebruikt in laksa lemak (kokoslaksa).
Gebruik verse platte rijstnoedels in deze Char kway teow
Noedels op basis van zetmeel
Deze familie van (voornamelijk) gedroogde noedels is doorschijnend, met een gepolijste glans waardoor ze in rauwe staat op plastic lijken. Ze worden gemaakt van plantaardig zetmeel, niet van meel, en de groenten variëren van mungboon, cassave, aardappel, zoete aardappel en tapioca tot yams. Ze zijn gemakkelijk te gebruiken, maar moeten eerst in heet water weken om ze zacht te maken. Merk op dat deze noedels glutenvrij zijn.
Banendraadnoedels
Ook wel cellofaan- of glasnoedels genoemd, deze uiterst fijne, taaie noedels worden gemaakt van water en bonenzetmeel en worden verkocht in draderige, gedroogde bundels. Zij moeten in water worden geweekt tot zij zacht zijn alvorens te worden gekookt; koken of roerbakken zijn de gebruikelijke methoden, hoewel zij soms ook worden gefrituurd. Ze worden in heel Azië in talloze gerechten gebruikt, van loempiavullingen tot roerbakgerechten en van soepen tot salades. Ze absorberen smaken en vocht goed en hebben veel saus/dressing nodig om echt te schitteren. U kunt ze na het weken het beste in stukken snijden, want ze zijn erg lang en kunnen onhandelbaar zijn bij het koken en eten.
Gebruik in dit recept voor Hanoi knapperige pakketjes met vermicellisalade (bun nem ran)
Dangmyeon
Deze Koreaanse noedels lijken op een dikkere versie van doorzichtige vermicelli van bonendraad, hoewel ze een andere kleur hebben (tan-achtig) en dikker, taaier en langer zijn. Ze worden gemaakt van zoet aardappelzetmeel en zijn de noedels die je vindt in japchae (een roerbakschotel van sesamolie, rundvlees, groenten, soja en suiker). Voor gebruik moeten ze eerst in water worden geweekt (kijk op de verpakking, want de tijd kan per merk verschillen) en daarna onder koud water worden afgespoeld. Je vindt ze in elke Koreaanse levensmiddelenwinkel. Er zijn ook Chinese versies die in de Sichuan keuken worden gebruikt, maar die zijn veel breder en lijken op bruinachtige, heldere fettucine.
Gebruik in deze snelle Japchae, klaar in minder dan 30 minuten
Harusame
In het Japans betekent de naam van deze doorschijnende noedels “lenteregen”. Qua uiterlijk lijken ze op vermicelli met bonendraad, maar ze zijn dikker en oorspronkelijk gemaakt van bonenzetmeel, maar tegenwoordig meestal van aardappel- of zoete-aardappelzetmeel. In Japan worden ze ook wel “salade noedels” genoemd, wat aangeeft dat ze veel gebruikt worden in koude gerechten. Ze zijn ook geliefd bij warme potten, omdat ze tijdens het koken niet veel vocht opnemen, in tegenstelling tot andere noedels. Om ze te gebruiken, moeten ze eerst 5 minuten in heet water weken en daarna kort koken (1-2 minuten) in kokend water of bouillon.
Harusame wordt gebruikt om textuur toe te voegen aan Miso Barramundi sla cups
Andere noedels
Tapioca noedels
Gebruikt in sommige Vietnamese gerechten, deze kauwerige, doorschijnende noedels worden gemaakt met behulp van tapiocameel, of een mengsel van tapioca en rijstmeel. Je vindt ze vers in plastic zakjes in de koelafdeling van Aziatische supermarkten. Dikke noedels worden aangeduid met bánh canh, dunnere met hu tieu, naar het Vietnamees/Cambodjaanse soepgerecht waarin ze worden gebruikt. Je vindt ze ook gedroogd, met de vermelding ’tapioca stick noodle’. Verse noedels moeten voor gebruik in kokend water worden afgespoeld om de strengen te scheiden. Gedroogde noedels moeten kort worden gekookt. Er is een vergelijkbare noedel, oorspronkelijk Kantonees en lai fun genaamd; deze korte en dikke gedroogde noedels zijn gemaakt van rijstmeel en/of tapiocameel en je vindt ze gedroogd of vers en soms geëtiketteerd als “bun bo Hue” noedels.
Kelp noedels
Gemaakt van eetbaar zeewier en inheems in Japan, krijgen deze dunne, heldere ‘noedels’ veel aandacht van de gezondheidsbewuste mens. Ze zijn rijk aan voedingsstoffen (vooral aan jodium), zijn vet- en glutenvrij, bevatten vrijwel geen koolhydraten en weinig calorieën. Omdat ze zelf geen echte smaak hebben, nemen ze de smaak over van datgene waar ze aan worden toegevoegd en zijn ze populair in soep, salade en roerbakgerechten. Ze hoeven niet gekookt te worden, maar moeten wel goed worden afgespoeld voordat ze aan een recept worden toegevoegd. U vindt ze in de natuurvoedingsafdeling van supermarkten of in natuurvoedingswinkels.
Shirataki
Dit zijn geen noedels in de traditionele zin – ze zijn meer een geëxtrudeerde ‘pasta’ in kronkelende vorm. Ze zijn dun en geleiachtig en worden gemaakt van de knol van de konnyaku-plant, ook wel duivelstong yam genoemd. Shiratiki’ betekent ‘witte waterval’, naar het etherische uiterlijk van de noedels. Ze bestaan uit water en een in water oplosbare vezel, glucomannaan genaamd, zijn koolhydraatarm, bevatten geen calorieën en zijn glutenvrij. Ze worden meestal in natte vorm gevonden, verpakt in water in worstachtige plastic buisjes. Eenmaal geopend moeten ze grondig worden afgespoeld omdat ze een kenmerkende geur hebben die op de grens van onaangenaam kan zijn als je er niet aan gewend bent. Ze worden het meest geassocieerd met sukiyaki, een eenpansgerecht dat gezamenlijk aan tafel wordt opgediend. Ito konnyaku zijn een dikkere versie van shirataki.
Tofu shirataki
Noedels gemaakt door wat tofu met shirataki te mengen, wat resulteert in een bouncier, meer glibberige noedel dan echte shirataki. Favoriet bij mensen die een koolhydraatarm dieet volgen. Ze zijn verkrijgbaar in allerlei vormen die lijken op traditionele pasta zoals spaghetti, engelenhaar en fettuccine. Je vindt ze in de koelafdeling van natuurvoedingswinkels. Ze zijn veelzijdig en werken goed in alle Aziatische noedelrecepten, inclusief soepen, salades en roerbakgerechten. Ze moeten worden afgespoeld en grondig gedroogd voordat ze lang genoeg worden gekookt om ze net door te warmen.
Oodles of Noodles bevat 31 heerlijke nieuwe recepten – vind ze allemaal op onze interactieve kaart – verhalen en tips voor het kopen, koken en bewaren van noedels. Ontdek hier meer.
Zeerzoete oestersaus, heldere heilige basilicum, een vleugje chili – probeer maar eens een middelmatige versie van deze Bangkok-in-een-bowl streetfoodklassieker te maken. Gepekelde taugé tilt deze noedels naar een hoger niveau.
Strict genomen moet voor dit gerecht een hele kip worden gebruikt, die door het bot heen in kleine stukjes is gesneden. Zo eten ze hun kip graag in Xinjiang, in het ruige noordwesten van China, waar de textuur en de smaak gedurfd en recht voor z’n raap zijn. Maar door te beginnen met de marinade wordt het snijden van het vlees makkelijker. Deze rustieke zelfgemaakte noedels zijn uber simpel om te maken; je kunt het eigenlijk niet fout doen. Als de jouwe een beetje onregelmatig uitvallen, is dat een deel van hun charme. U kunt altijd een dikke, platte, gedroogde tarwenoedel vervangen die u in een Chinese kruidenier vindt.
Er zijn veel versies van dit Mynamar-gerecht dat in de kern eigenlijk heel eenvoudig is en een intrigerende combinatie van tomaten, kip, aromaten, vissaus en pinda’s bevat. Als u wilt, kunt u een hele kip in kippenbouillon pocheren, het vlees versnipperen en dat aan het eind van de kooktijd aan de saus toevoegen om door te warmen, in plaats van dijffilets te gebruiken. Op die manier heb je een heerlijke kippenbouillon, die je bij de noedelschotel kunt serveren. Win Win!