Napa kool kan worden geteeld in veel verschillende gebieden van de wereld, het belangrijkste gebied van diversificatie vertegenwoordigt Azië.
BodemvereistenEdit
Napa kool vereist diep losgemaakte middelzware grond. Er mag geen verdichting zijn als gevolg van ploegen. De oogst is bijzonder hoog op zandige leemgrond. Extreem zandige of kleiachtige bodems zijn niet geschikt. Het gewas geeft de voorkeur aan een pH tussen 6,0 en 6,2, een hoog gehalte aan organische stof en een goed vochthoudend vermogen van de bodem. Een lagere pH of droogte in de grond kan leiden tot calcium- of magnesiumgebrek en inwendige kwaliteitsgebreken.
KlimaateisenEdit
Napa kool heeft gedurende de gehele groeiperiode veel water nodig. Vaak is een irrigatiesysteem nodig, vooral voor augustus en september. De vereiste hoeveelheid water hangt af van het groeistadium van het gewas, de weersomstandigheden en de grondsoort. De meest kritieke fase na de oprichting is wanneer de krop wordt gevormd. Onvoldoende water in deze periode zal leiden tot een verminderde opname van calcium. Deze toestand veroorzaakt dode bladpunten in de krop, waardoor deze onverkoopbaar wordt. Tijdens de kropvorming is 25 tot 40 mm water per week nodig om de groei op peil te houden.
De temperatuurbehoefte is laag. Temperaturen onder 0 °C worden gedurende korte perioden getolereerd; aanhoudende vorst onder -5 °C wordt niet verdragen. Te lage temperaturen kunnen leiden tot voortijdig uitlopen. De planten presteren het best bij temperaturen tussen 13 en 21 °C (55 en 70 °F), maar afhankelijk van de cultivar.
Zaaibedden & zaaienEdit
Napa kool heeft zeer kleine zaden met een duizendkorrelgewicht van ongeveer 2,5-2,8 g. Voor de professionele teelt is het aan te bevelen om ontsmette zaden te gebruiken om beginnende ziekten te voorkomen. Bij de eenkorrelige zaaitechniek is ongeveer 400-500 g zaad per hectare nodig; bij de normale zaaitechniek ongeveer 1 kg per hectare. Als de normale zaaitechniek wordt gebruikt, moeten de zaailingen na 2-4 weken worden uitgedund. De zaden moeten 1-2 cm diep worden gestoken, met een rijbreedte van 40-45 cm en 25-30 cm afstand tussen de zaden.
De zaailingen kunnen in de kas worden opgekweekt en dan na 2-3 weken op het veld worden uitgeplant. Met deze methode kan een snellere oogst worden bereikt. Er zijn 70.000 tot 80.000 zaailingen per hectare nodig. De transplantatiemethode wordt gewoonlijk gebruikt voor de voorjaarsoogst en de zaaitechniek voor de najaarsoogst.
Bemesting, veldbeheerEdit
De nutriëntenverwijdering van napa kool is hoog:
- 150-200 kg N per hectare
- 80-120 kg P2O5 per hectare
- 180-250 kg K2O per hectare
- 110-150 kg Ca per hectare
- 20-40 kg Mg per hectare
De aanbevelingen voor bemesting liggen in het bereik van de nutriëntenverwijdering. Organische meststoffen moeten vóór het zaaien worden toegediend wegens de korte teeltduur van napa-kool en de trage beschikbaarheid van organische meststoffen. Synthetische N-meststof moet in 3 gelijke doses worden toegediend. De laatste dosis moet vóór 2/3 van de teelttijd worden toegediend om kwaliteitsverlies tijdens de opslag te voorkomen.
Het onkruid moet mechanisch of chemisch worden bestreden.
Oogst, opslag en opbrengstEdit
Napa-kool kan 8-12 weken na het zaaien worden geoogst. Het oogstwerk wordt meestal met de hand gedaan. De plant wordt 2,5 cm boven de grond afgesneden. Het is gebruikelijk om meerdere keren per veld te oogsten om een constante koolkwaliteit te verkrijgen. De kool is 3-4 maanden houdbaar in koele opslagruimten bij 0-1 °C (32-34 °F) en 85-90 procent relatieve luchtvochtigheid. Napa kool heeft een opbrengst van 4-5 kg/m2.
VeredelingEdit
Brassica rapa soorten zijn diploïd en hebben 10 chromosomen. Een uitdaging voor de veredeling van napa kool is de variabele zelfincompatibiliteit. Er werd gemeld dat de zelfincompatibiliteit verandert naargelang van de temperatuur en de vochtigheid. In vitro bestuiving met 98% relatieve vochtigheid bleek het meest betrouwbaar in vergelijking met bestuiving in een kas.
Er is al veel werk verricht op het gebied van de veredeling van napa-kool. In de 21e eeuw werden 880 variëteiten van napa-kool geregistreerd door de Korea Seed and Variety Service.
De veredeling van napa-kool werd in 1906 gestart door het Koreaanse overheidsonderzoeksstation voor tuinbouwdemonstratie om de hongersnood te overwinnen. Aangezien napa kool en radijs de belangrijkste groenten voor “Kimchi” zijn, was het onderzoek gericht op het verhogen van de opbrengst. De belangrijkste persoon in dit proces was Dr. Woo Jang-choon die hybride cultivars met zelfincompatibiliteit kweekte en bijdroeg tot de commerciële veredeling door waardevol materiaal te ontwikkelen en studenten op te leiden. Het belangrijkste doel van de hybride cultivar was een hoge opbrengst en het hele jaar door productie van napa kool na 1960.
Om het hele jaar door productie van napa kool mogelijk te maken, moet de kool worden aangepast om hoge en lage temperaturen te kunnen verdragen. Normaal gesproken kan met zaaien in de nazomer en oogsten in de late herfst groente van hoge kwaliteit worden geproduceerd. Zo is in 1973 door een commercieel zaadbedrijf een zomercultivar ontwikkeld die “Nae-Seo-beak-ro” wordt genoemd. Hij verdraagt hoge temperaturen, is bestand tegen een hoge vochtigheidsgraad tijdens de moesson en is resistent tegen virale ziekten, zachtrot en valse meeldauw. De lage temperatuur in het vroege voorjaar vermindert de kwaliteit van de groente en hij kan niet voor “Kimchi” worden gebruikt. In de jaren zeventig begon men met de ontwikkeling van wintercultivars. De meeste nieuwe cultivars konden de koude winteromstandigheden niet doorstaan en verdwenen. De cultivar “Dong-Pung” (wat “oostenwind” betekent) werd in 1992 ontwikkeld en toonde een hoge weerstand tegen koude temperaturen. Hij wordt vooral gebruikt in Korea, waar tegenwoordig het hele jaar door verse napa-kool wordt geteeld.
In de jaren 70 ontwikkelde één zaadbedrijf de variëteit met een roosvormige koptros, terwijl andere zaadbedrijven zich toelegden op het halfgevouwen koptype. Dankzij de voortdurende veredeling in de commerciële zaadbedrijven en de onderzoeksstations van de overheid, konden de landbouwers nu kiezen uit verschillende hoogwaardige hybriden van Chinese kool. De najaarscultivar “Yuki”, met witte ribben en dichte bladvouw, heeft in 2003 de “RHS’s Award of Garden Merit (AGM)” gewonnen.
In 1988 werd de eerste cultivar met geel binnenblad geïntroduceerd. Deze eigenschap is tot op heden overgebleven.
Een zeer belangrijk veredelingsdoel is het verkrijgen van rassen met resistentie tegen plagen en ziekten. Er bestaan rassen die resistent zijn tegen het raapmozaïekvirus, maar zoals hierboven vermeld, bestaan er nog talrijke andere ziekten. Er zijn pogingen gedaan om variëteiten te kweken die resistent zijn tegen knolwortel of echte meeldauw, maar de variëteiten zijn mislukt vanwege slechte bladtextuureigenschappen of gebroken resistenties.