Public Knowledge

PostByLindsay Stern januari 29, 2019FCC, Net Neutrality, Open Internet, Title II

Tune in op de #NetNeutrality oral arguments here at 9:30am on Friday, February 1.

In december 2017 stemde de Federal Communications Commission onder voorzitter Ajit Pai voor intrekking van de netneutraliteitsregels die twee jaar eerder waren vastgesteld. Terwijl 83 procent van de Amerikanen netneutraliteit steunt en tegen de terugdraaiing was, steunden breedbandproviders het onverrassend genoeg. Velen zeiden dat ze de intrekking niet zouden gebruiken als een kans om te discrimineren tussen internetinhoud – maar nu zijn er geen regels die hen ervan weerhouden precies dat te doen.

De intrekking van de FCC is een radicale breuk met een bijna 20 jaar durende tweepartijdige FCC-traditie van het beschermen van een open internet. Sommige voorstanders van de intrekking stellen dat een jaar na het besluit het internet nog steeds functioneert – maar dat betekent niet dat het internet niet aan het veranderen is. Consumenten hebben misschien niet gemerkt dat breedbandproviders netwerkbeheeraanpassingen doorvoeren, omdat ze doelbewust klein en geleidelijk zijn, maar het zijn cruciale stappen in het voorkomen van een open internet.

Er zijn verschillende potentiële netneutraliteitsschendingen geweest sinds de intrekking van kracht werd:

• AT&T en Verizon martelen beide de betekenis van het woord “onbeperkt” door meerdere onbeperkte plannen aan te bieden. Maar de duurdere zijn ofwel gekoppeld aan de eigen streamingdienst van het bedrijf, of de bedrijven degraderen de kwaliteit van de video onder bepaalde voorwaarden. Deze praktijken kunnen de inhoud van de vervoerder een voordeel op de markt geven ten opzichte van kleinere, onafhankelijke videoproducenten.
• Sprint heeft het internetverkeer naar Microsofts Skype-dienst afgeknepen, waardoor de videokwaliteit slechter is dan zou moeten, wat vooral zorgwekkend is omdat Skype een middel is dat concurreert met de beldienst van Sprint. Dit zijn slechts twee voorbeelden van hoe bedrijven hun eigen inhoud kunnen bevoordelen ten opzichte van die van concurrenten zonder dat er regels zijn die dit gedrag verbieden.
• Comcast heeft nieuwe snelheidslimieten waarbij video’s zullen worden afgeknepen tot 480p op al zijn mobiele plannen tenzij klanten extra betalen.
• Uit een recente studie blijkt dat de grootste Amerikaanse telecombedrijven, waaronder Veriz.Amerikaanse telecombedrijven, waaronder Verizon, AT&T, en T-Mobile, het internetverkeer van apps zoals YouTube en Netflix vertragen.
• Verizon’s throttling van diensten beïnvloedde zelfs het vermogen van de Santa Clara County Fire Department om nooddiensten te verlenen tijdens de Californische bosbranden. De brandweer ondervond vertraagde snelheden op hun apparaten en moest zich aanmelden voor een nieuw, duur plan voordat de snelheden waren hersteld.
• Andere voorbeelden blijven aantonen dat internetbedrijven het gebrek aan netneutraliteitsregels al in hun voordeel hebben gebruikt om geld te verdienen en bepaalde inhoud te blokkeren.

Het doel van het hebben van netneutraliteitsregels is om een deskundig agentschap voorbeelden als deze te laten onderzoeken om ervoor te zorgen dat het internet voor iedereen open blijft. De trends zijn misschien subtiel, maar bedrijven begrijpen dat het niet in hun beste belang is om merkbare, controversiële stappen te nemen nu de intrekking voor de rechter wordt uitgevochten en er wordt gesproken over mogelijke wetgeving. Maar als de intrekking doorgaat, zal de manier waarop consumenten het internet opgaan geleidelijk veranderen. De behoefte aan bescherming is duidelijk.

Als bedrijven blijven handelen zonder een kader voor netneutraliteit, bestaat het gevaar dat we een internet zullen zien dat is gestructureerd zoals kabelnetwerken. Maar zo is het internet niet begonnen. Integendeel, het internet is een plek waar iedereen een stem kan hebben, in tegenstelling tot kabel waar je ofwel een moeilijk te krijgen carriage-overeenkomst nodig hebt of rijk genoeg moet zijn om een kanaal te bezitten om je eigen inhoud te leveren. Het internet is ook de plaats waar kleine bedrijven vrij kunnen concurreren zonder zich zorgen te hoeven maken over verdringing door grotere bedrijven. Maar providers hebben nu de bevoegdheid om de verkoop van breedband te normaliseren zoals ze kabeltelevisie verkopen door te beslissen naar welke sites mensen mogen gaan en door prijsklassen vast te stellen om toegang te krijgen tot een groter deel van het internet. Dit zou realiteit kunnen worden – en het zou zo geleidelijk kunnen gebeuren dat consumenten het volledige verlies van bescherming en keuzes (en stijging van de kosten) misschien niet eens opmerken totdat het te laat is.

In tegenstelling tot kabel is internet essentieel geworden voor ons dagelijks leven voor alles, van communicatie tot vacatures, gezondheidszorg en onderwijs, en we moeten een kwalitatieve en betaalbare open toegang voor iedereen garanderen. Het herstellen van de netneutraliteitsregels is de sleutel tot het behoud van de vrijheid van het internet. Breedbandproviders zijn al begonnen te bewijzen dat we er niet op kunnen vertrouwen dat ze zich houden aan hun beloften om een open internet te handhaven. Het Congres moet actie ondernemen om de FCC weer de bevoegdheid te geven om deze concurrentiebeperkende bedrijfspraktijken te onderzoeken en consumenten te beschermen.

Lindsay Stern

Over Lindsay Stern

Lindsay Stern is een beleidsmedewerker bij Public Knowledge. Voordat zij bij PK kwam, liep Lindsay stage bij de U.S. Senate Judiciary Committee in het kantoor van senator Dick Durbin, bij het Mid-Atlantic Innocence Project en Street Law, Inc. Lindsay behaalde haar J.D. aan The George Washington University Law School, waar zij lid was van de Federal Circuit Bar Journal, en behaalde haar B.A. in Government aan Franklin Marshall College. Ze studeerde ook een semester aan de Universiteit van Edinburgh. Lindsay is geboren en getogen in New York. Ze is een liefhebber van yoga en frozen yogurt.