Er zijn ten minste vijf soorten obligaties. Ze hebben verschillende verkopers, doelen, kopers, en risico- versus opbrengstniveaus.
Obligaties van de Amerikaanse schatkist
De belangrijkste obligaties zijn de schatkistpapiertjes, -briefjes en -obligaties die door het ministerie van Financiën worden uitgegeven. Ze worden gebruikt om de rente te bepalen voor alle andere langlopende obligaties met een vaste rente. De schatkist verkoopt ze bij opbod om de operaties van de federale overheid te financieren.
Ze worden ook doorverkocht op de secundaire markt. Ze zijn het veiligst omdat ze door de Amerikaanse overheid worden gegarandeerd. Dat betekent dat ze ook het laagste rendement bieden. Ze zijn in handen van bijna elke institutionele belegger, onderneming, en staatsinvesteringsfonds.
Treasury Inflation-Protected Securities zijn schatkistobligaties die beschermen tegen inflatie.
Spaarobligaties
Spaarobligaties worden ook uitgegeven door het ministerie van Financiën. Deze zijn bedoeld om te worden gekocht door individuele beleggers. Ze worden uitgegeven in lage bedragen, zodat ze betaalbaar zijn voor particulieren. I-obligaties zijn als spaarobligaties, behalve dat ze elke zes maanden worden aangepast voor inflatie.
Agency Bonds
Quasi-overheidsinstellingen, zoals Fannie Mae en Freddie Mac, verkopen obligaties die worden gegarandeerd door de federale overheid.
Municipal Bonds
Municipal bonds worden uitgegeven door verschillende steden. Deze zijn belastingvrij, maar hebben een iets lagere rente dan bedrijfsobligaties. Ze zijn iets riskanter dan obligaties die door de federale overheid worden uitgegeven. Steden komen af en toe in gebreke.
Bedrijfsobligaties
Bedrijfsobligaties worden uitgegeven door allerlei soorten bedrijven. Ze zijn risicovoller dan staatsobligaties, dus bieden ze een hoger rendement. Ze worden verkocht door de representatieve bank.
Er zijn drie soorten bedrijfsobligaties:
- Junk bonds of high yield bonds zijn bedrijfsobligaties van bedrijven die een grote kans hebben om in gebreke te blijven. Ze bieden een hogere rente om het risico te compenseren.
- Preferred shares zijn technisch gezien aandelen, maar gedragen zich als obligaties. Ze betalen u een vast dividend op regelmatige tijdstippen. Ze zijn iets veiliger dan aandelen in geval van een faillissement. De houders krijgen betaald na de obligatiehouders, maar vóór de houders van gewone aandelen.
- Depositocertificaten zijn net obligaties die door uw bank worden uitgegeven. In wezen leent u de bank uw geld voor een bepaalde periode tegen een gegarandeerd vast rendement.
Soorten effecten op basis van obligaties
U hoeft geen echte obligatie te kopen om te profiteren van de voordelen ervan. U kunt ook effecten kopen die zijn gebaseerd op obligaties. Hiertoe behoren obligatiebeleggingsfondsen. Dit zijn verzamelingen van verschillende soorten obligaties.
Eén van de verschillen tussen obligaties en obligatiefondsen is dat individuele obligaties minder riskant zijn dan obligatiefondsen. Ervan uitgaande dat er geen wanbetalingen zijn, krijgt de houder van een individuele obligatie zijn hoofdsom intact op de vervaldag van het instrument. Bij obligatiefondsen loopt de belegger het risico zijn hoofdsom te verliezen als de koersen dalen.
Aandelen omvatten ook op de beurs verhandelde obligatiefondsen. Ze presteren als beleggingsfondsen, maar ze bezitten de onderliggende obligaties niet. In plaats daarvan volgen ETF’s de prestaties van verschillende klassen van obligaties. Ze betalen uit op basis van die prestaties.
Obligatiederivaten zijn ingewikkelde beleggingen die hun waarde ontlenen aan de onderliggende obligaties. Ze omvatten het volgende:
- Opties geven een koper het recht, maar niet de verplichting, om een obligatie te verhandelen tegen een bepaalde prijs op een overeengekomen datum in de toekomst. Het recht om een obligatie te kopen heet een call-optie en het recht om deze te verkopen heet een put-optie. Ze worden verhandeld op een gereglementeerde beurs.
- Futures-contracten lijken op opties, behalve dat ze de deelnemers verplichten de handel uit te voeren. Ze worden op een beurs verhandeld.
- Forwardcontracten lijken op futurescontracten, behalve dat ze niet op een beurs worden verhandeld. In plaats daarvan worden zij over-the-counter verhandeld, hetzij rechtstreeks tussen beide partijen, hetzij via een bank. Zij worden aangepast aan de specifieke behoeften van de twee partijen.
- Door hypotheken gedekte effecten zijn gebaseerd op bundels van woningleningen. Net als een obligatie bieden zij een rendement op basis van de waarde van de onderliggende activa.
- Collateralized debt obligations zijn gebaseerd op autoleningen en creditcardschulden. Deze omvatten ook bundels van bedrijfsobligaties.
- Asset-backed commercial paper zijn eenjarige pakketten van bedrijfsobligaties. Hun waarde is gebaseerd op die van de onderliggende commerciële activa. Deze omvatten onroerend goed, bedrijfsvloten of andere bedrijfseigendommen.
- Renteswaps zijn contracten die obligatiehouders in staat stellen hun toekomstige rentebetalingen te ruilen. Zij komen voor tussen een houder van een vastrentende obligatie en een houder van een flexibel rentende obligatie. Ze worden over-the-counter verhandeld.
- Total return swaps lijken op renteswaps, behalve dat de betalingen zijn gebaseerd op obligaties, een obligatie-index, een aandelenindex, of een bundel leningen.