Een voorbeeld van proportionaliteit zou zijn om een beloning aan te passen aan de positieve bijdrage van een individu of om een straf te bepalen die past bij zijn of haar overtreding. Evenredigheid erkent bijvoorbeeld het verschil tussen misbruik van andermans eigendom en misbruik van of overtredingen tegen een ander individu. Verder erkent het een verschil tussen een dood door een ongeluk en moord met voorbedachten rade.
Met dit alles in gedachten zijn hier 25 relevante passages uit de Schrift die door Dr. Beisner worden aangehaald. Neem even de tijd om deze passages te lezen, want zij vormen het fundament waarop Dr. Beisner’s definitie van bijbelse gerechtigheid rust. (Ga ook hierheen voor een volledige uitsplitsing naar categorieën.) Houd deze passages en principes in gedachten terwijl u verder leest.
Contrasterende sociale rechtvaardigheid met bijbelse rechtvaardigheid
Wanneer we sociale rechtvaardigheid naast het ideaal van bijbelse rechtvaardigheid plaatsen, wat zien we dan?
In de eerste plaats is sociale rechtvaardigheid dwingend, terwijl bijbelse rechtvaardigheid de menselijke soevereiniteit en vrijheid bevestigt.
- Aantrekkend op het gevoel van rechtvaardigheid van mensen, verheft de retoriek van sociale rechtvaardigheid emoties boven feiten. Dit vormt de basis voor krachtige oproepen aan de overheid om vermeende problemen aan te pakken – maar de zogenaamde “problemen” bestaan niet of zijn verkeerd voorgesteld. In deze mix maakt overheidsingrijpen de zaken een stuk erger.
- Voorstanders van sociale rechtvaardigheid hebben niettemin “oplossingen”. Zij geloven dat de overheid moet inspringen en een schijn van gelijkheid tot stand moet brengen tussen groepen die in het verleden werden geacht ver uit elkaar te liggen – in termen van rijkdom en zogenaamde “voorrechten”. Om de ongelijkheden van het verleden en zelfs van het heden recht te trekken, roept de SJM de regering op om belasting te heffen op diegenen die “onrechtmatig” rijkdom hebben vergaard door “voorrechten” en om deze middelen te herverdelen onder diegenen die anders benadeeld zouden zijn. Voorstanders van sociale rechtvaardigheid zeggen dat dit barmhartig is, maar de overheid is niet in staat tot emoties. Hebzuchtige politici maken zich echter vaak schuldig aan het beloven van overheidshulp om stemmen te krijgen. Noteer het! Herverdeling van rijkdom in de naam van “rechtvaardigheid” is niet de rol van de overheid zoals God die heeft opgedragen.3 Bovendien maakt dit de weg vrij voor de marxistische benadering waar we al op zinspeelden.
- Met zo’n systeem wordt de overheid een belangrijke, of in sommige gevallen een primaire, bron voor het vervullen van behoeften. Ze speelt voor god, en in de ogen van velen wordt ze god. Het is niet de taak van de regering om in de behoeften van de mensen te voorzien. De mensen zelf moeten in hun eigen behoeften voorzien en in de behoeften van hen die zij liefhebben,4 waarbij gezinsleden op de eerste plaats komen.
- Een dergelijk systeem beloont luiheid bij hen die deel uitmaken van groepen die als slachtoffers worden beschouwd, en het straft hard werken af bij hen die deel uitmaken van groepen die “bevoorrecht” zijn. Dit is in strijd met de bijbelse leer. De Bijbel prijst hard werken en veroordeelt luiheid.
- Een dergelijk systeem verwijdert een land van het vrije-markt-kapitalisme (dat veel componenten heeft die de Bijbel erkent en bevestigt) in de richting van het socialisme (een mislukt economisch en sociaal systeem). Hoe meer de overheid van iemands zuurverdiende loon afneemt, des te meer wordt iemands stimulans om te werken belemmerd en verstikt.
- De Bijbel gebiedt mensen vrijgevig te zijn en te voorzien in de behoeften van hen die achtergesteld zijn, maar deze vrijgevigheid moet door individuen worden uitgeoefend. Bovendien moet het vrijwillig zijn, met gaven die vrijelijk worden aangeboden in antwoord op Gods geboden en zegeningen.
- Sommigen wijzen op Lucas’ beschrijving van de vroege kerk in Handelingen 2:44-45 en 4:34-35 en zeggen dat de Bijbel socialisme goedkeurt. Maar de situatie in de vroege kerk was lichtjaren verwijderd van socialisme, omdat de overheid er op geen enkele manier bij betrokken was. Bijdragen waren vrijwillig – niet gedwongen! 5
Ten tweede, omdat het de samenleving bekijkt in termen van groepen die worden beoordeeld als ofwel onderdrukkers ofwel slachtoffers, negeert sociale rechtvaardigheid individuele verantwoordelijkheid. Het onrecht dat onderdrukkende groepen in het verleden hebben begaan, moet worden rechtgezet door de middelen die onderdrukkers door hun bevoorrechte status hebben vergaard, af te nemen en te herverdelen onder leden van gedupeerde groepen. Als een individu in een groep die als slachtoffer wordt beschouwd schuldig is aan onderdrukking, of als een individu in een groep die als onderdrukkend wordt beschouwd op de een of andere manier wordt mishandeld, worden deze “uitzonderingen” genegeerd omdat ze gewoon niet in het verhaal passen en niet dienen om de agenda voor sociale rechtvaardigheid vooruit te helpen.
Als je dat nog niet hebt gedaan, raak dan bekend met de term “kritische rassentheorie” (ga ook hierheen). Het biedt het ideologische kader voor deze benadering van het interpreteren van menselijke relaties.
Op 8 maart 2019 tweette Duke Kwon, hoofdpredikant van Grace Meridian Hill in Washington, DC,
Wanneer mensen “herstelbetalingen” horen, antwoorden velen
“vergeving is beter”
wat ook is wat sommigen zeggen tegen slachtoffers van misbruik
“nee, vergeef”
maar vergeving en gerechtigheid staan niet op gespannen voet
wat ik loslaat als kruisdrager
wat ik verschuldigd ben als beelddrager
alhoewel, raciale onderdrukking is misbruik
Ter Facebook plaatste Cody Libolt, een fervent voorstander van bijbelse gerechtigheid, de tweet van ds. Kwon’s tweet op zijn eigen Facebook feed met de opmerking: “Collectivisme is de premisse die dit mogelijk maakt.” Cody heeft gelijk op dit specifieke punt. De American Heritage Dictionary of the English Language, 4e editie definieert collectivisme als “De principes of het systeem van eigendom en controle van de middelen van productie en distributie door het volk collectief, meestal onder toezicht van een regering.”
De commentaren onder Cody’s post zijn fascinerend, maar vooral inzichtelijk is dit van Jacob Brunton. Jacob, ook een groot voorstander van Bijbelse gerechtigheid, had op Twitter rechtstreeks gereageerd op Duke Kwon; daarna plaatste hij zijn tweet op Facebook.
Ik ben helemaal voor herstelbetalingen…van werkelijke onderdrukkers aan hun werkelijke slachtoffers.
Kun je er een aanwijzen? Zo niet, dan is het geen “gerechtigheid” waar je het over hebt, en moet je ophouden dat woord te gebruiken. (Jesaja 5:20)
We hebben meer mensen nodig die het perspectief van Cody en Jakob over deze specifieke kwestie delen.6 Ik ben het niet in alle zaken met hen eens. Niettemin begrijpen zij wat er in dit geval werkelijk aan de hand is. We hebben ook meer mensen nodig die wijzen op individuele verantwoordelijkheid als het doel, net zoals Jacob in dit geval deed. Individuele verantwoordelijkheid is het bijbelse ideaal.
Ten derde, sociale rechtvaardigheid is racistisch. Afzien van racisme betekent in feite ras behandelen als een non-issue. Deze houding zegt: De kleur van iemands huid doet er niet toe! Dit betekent, in de woorden van de burgerrechten leider Martin Luther King, Jr., mensen beoordelen, “niet…naar de kleur van hun huid maar naar de inhoud van hun karakter”. Merk op dat Dr. King niet vroeg om hem of zijn kinderen helemaal niet te beoordelen. In plaats daarvan nodigde hij de Amerikanen uit om zijn kinderen te beoordelen “naar de inhoud van hun karakter”. Nog belangrijker dan Dr. Kings woorden is natuurlijk het feit dat de Bijbel racisme veroordeelt.
De SJM daarentegen ziet het karakter over het hoofd en ziet alleen groepen die ofwel slachtoffer zijn ofwel onderdrukt worden. Meestal worden zwarten en blanken tegen elkaar opgezet vanwege het vermeende “blanke voorrecht” en een zogenaamd cultureel systeem dat zwarten onderdrukt.
Natuurlijk heeft racisme tegen zwarten in het verleden van Amerika bestaan. En ja, het bestaat vandaag de dag nog steeds, maar het is een stuk moeilijker te vinden. Ik ben er zeker van dat je dit hebt opgemerkt, maar blijkbaar hebben voorstanders van sociale rechtvaardigheid – de social justice warriors (SJWs) – dat niet. Hoe blind kunnen mensen zijn?
Orlando Patterson is een liberale zwarte professor aan de Harvard Universiteit die in 1991 het volgende schreef over racisme in Amerika:
Amerika…is nu de minst racistische blanke meerderheidsmaatschappij ter wereld; heeft een betere staat van dienst op het gebied van wettelijke bescherming van minderheden dan enige andere maatschappij, blank of zwart; biedt meer kansen aan een groter aantal zwarte personen dan enige andere maatschappij, inclusief alle Afrikaanse.
Vierde, sociale rechtvaardigheid is verdelend omdat het opzettelijk de ene groep tegen de andere opzet. Het geeft degenen die lid zijn van de groep die als “slachtoffers” wordt beschouwd een gevoel van superioriteit over leden van groepen die als “onderdrukkers” worden beschouwd – ongeacht of leden van deze “onderdrukkende groepen” al dan niet schuldig zijn aan het oneerlijk behandelen van wie dan ook. Dit is een voedingsbodem voor verleidingen om te begeren (zie Ex. 20:17) en om te stelen door herverdeling van rijkdom door de overheid (zie Ex. 20:15).
Bedenk hoe giftig de beweringen van de SJW’s zijn voor de eenheid van de christenen. Zet voorts de prioriteiten van de SJM af tegen de smeekbeden van de apostelen aan de christenen om een leven te leiden dat niet bezoedeld is door wereldse invloeden. De taal van de sociale rechtvaardigheid is een taal die totaal vreemd is aan die van het Nieuwe Testament.
De taal van de sociale rechtvaardigheid is een taal die totaal vreemd is aan die van het Nieuwe Testament.
Sommige SJW’s hekelen voortdurend blanke christenen voor racistische daden, waaronder, in grote lijnen, het deelnemen aan de instelling van slavernij. Vervolgens belasteren ze hen opnieuw en zeggen ze dat ze zich proberen te verontschuldigen door te zeggen dat ze nooit slaven hebben bezeten. In plaats van gelovigen aan te moedigen ijverig te werken en gul te geven aan hen die in nood verkeren, zoals Paulus deed, maakt het verhaal van de SJM in plaats daarvan blanke gelovigen te schande door te zeggen dat de armen en minderbedeelden “recht” hebben op hun middelen als een kwestie van “rechtvaardigheid.”
Hoe anders is dit dan de cultuur van de vroege kerk, waar gelovigen vreugdevol samenkwamen om een verrezen Christus te aanbidden en broeders en zusters in de Heer aan te moedigen om hun geloof uit te leven in een wereld die wanhopig behoefte had om over Hem te horen. Ja, er waren spanningen tussen Joden en niet-Joden in de vroege kerk, en in ten minste één geval was er spanning tussen gelovigen die Hebreeuws spraken en zij die Grieks spraken. Toch gaat het in het hele Nieuwe Testament niet om de kerk tegen zichzelf, maar om de kerk tegen de wereld.
Doopsgezind predikant en christelijk staatsman Adrian Rogers verklaarde eens: “Het is beter verdeeld te zijn door de waarheid dan verenigd in dwaling.” Ja, dat is zo; maar we moeten ons ervan bewust zijn dat verenigd zijn in dwaling niet het enige destructieve scenario is. Het is op zijn minst even onheilspellend om verdeeld te zijn door dwaling! Dit is een situatie die de sociale rechtvaardigheidsbeweging maar al te efficiënt bevordert!
De remedie hiervoor is duidelijk. Als gelovigen, moeten we de waarheid begrijpen en ons er rond verenigen! Wij moeten verenigd zijn in de waarheid en onze wortels er diep in laten groeien (zie Kol. 2:6-8). Dan kunnen we effectief dwalingen bestrijden, waar en wanneer deze ook de kop opsteken.
Het beste scenario is dat we als gelovigen verenigd zijn in de waarheid. Als we dat zijn, kunnen we dwalingen bestrijden waar en wanneer ze ook de kop opsteken.
In de SJM zijn heel wat dwalingen te vinden. We moeten op onze hoede zijn, niet alleen voor de fouten, maar ook voor degenen die ze verspreiden. Zoals Paulus schreef in Romeinen 16:17: “Ik vermaan u, broeders, let op hen die verdeeldheid zaaien en aanstoot geven, in strijd met de leer die u geleerd hebt, en vermijdt hen.”
Om de kerk in staat te stellen de valse leringen die door deze beweging en door SJW’s in de kerk worden gepromoot te herkennen en te weerstaan, is een groep christelijke filmmakers bezig met de productie van een informatieve documentaire getiteld Enemies Within the Church. Overweeg deze inspanning te steunen. Meer informatie vind je hier.
Vijfde: de SJM erkent rechten als door de overheid gecreëerd en door de overheid gemanipuleerd, niet als door God gegeven, vaststaand en inherent. Onze stichters, hoe imperfect ze ook waren, hadden het bij het rechte eind. Rechten zijn “onvervreemdbaar”, door God aan ieder individu verleend op grond van het feit dat Hij ieder mens naar Zijn evenbeeld heeft geschapen. Het was in feite het werk van de stichters dat het proces in gang zette dat uiteindelijk leidde tot de afschaffing van de slavernij in de Verenigde Staten. Velen beseffen niet hoe revolutionair de stichting van de Verenigde Staten in werkelijkheid was – vooral vanwege de principes waarop de natie werd gestoeld.
Stichter John Jay (1745-1829) was sterk gekant tegen slavernij. President George Washington benoemde hem tot
de eerste opperrechter van het Hooggerechtshof. Hij merkte op dat vóór de Amerikaanse Revolutie en de oprichting van een stabiele regering voor de onafhankelijke staten, er weinig was gedaan om het slavernijverleden uit het Amerikaanse leven te bannen.
De idealen die aan de wieg van Amerika stonden, dreven de natie voortdurend in de richting van de afschaffing van de slavernij, net zoals ze de natie ertoe bleven aanzetten te erkennen dat alle Amerikanen, ongeacht hun ras, dezelfde inherente rechten hebben.7
Treurig genoeg is onze natie echter afgeweken van de waarheden die ons tot een vrij volk maakten en die onze vrijheid door de jaren heen in stand hebben gehouden. In plaats van rechten te erkennen als door God gegeven, kijken Amerikanen nu naar de overheid om rechten te scheppen en te manipuleren. In ons laatste bericht hebben we dit grondig besproken. De beweging voor sociale rechtvaardigheid verergert dit probleem omdat zij ook naar de overheid kijkt om rechten vast te stellen en te handhaven.
Wees gewaarschuwd! In een cultuur als de onze, met burgers die de verwachtingen van de overheid hebben die zij hebben, zal de overheid tiranniek en dwingend worden tenzij en totdat zij wordt gecontroleerd.
Dit brengt ons terug bij ons eerste punt over sociale rechtvaardigheid. Het is dwingend. Het verband dat we hier moeten zien is dat de sociale rechtvaardigheidsbeweging de regering in staat stelt om ook dwingend te worden en te blijven. We hebben hier al op gezinspeeld in deze post, en nu zeggen we het rechtstreeks. Dit punt herinnert ons ook aan de marxistische connecties van de SJM.