Een zelfrapportage-inventarisatie is een soort psychologisch onderzoek waarbij een persoon een enquête of vragenlijst invult, al dan niet met de hulp van een onderzoeker. In zelfrapportage-inventarisaties worden vaak directe vragen gesteld over persoonlijke interesses, waarden, symptomen, gedragingen, en eigenschappen of persoonlijkheidstypen. Inventarisaties verschillen van tests in die zin dat er geen objectief correct antwoord is; antwoorden zijn gebaseerd op meningen en subjectieve percepties. De meeste zelfrapportage-inventarisaties zijn kort en kunnen binnen vijf tot 15 minuten worden afgenomen of toegediend, hoewel sommige, zoals de Minnesota Multiphasic Personality Inventory (MMPI), verscheidene uren in beslag kunnen nemen om volledig te worden ingevuld. Ze zijn populair omdat ze goedkoop kunnen zijn om af te nemen en te scoren, en hun scores kunnen vaak een goede betrouwbaarheid vertonen.
Er zijn drie belangrijke benaderingen voor het ontwikkelen van zelfrapportage-inventarissen: theorie-gestuurd, factoranalyse, en criterium-getoetst. Theoriegerichte inventarissen worden geconstrueerd rond een persoonlijkheidstheorie of een prototype van een construct. Factoranalyse gebruikt statistische methoden om groepen van gerelateerde items te ordenen in subschalen. Criteriumgerichte inventarissen bevatten vragen waarvan is aangetoond dat ze statistisch discrimineren tussen een vergelijkingsgroep en een criteriumgroep, zoals mensen met een klinische diagnose van depressie versus een controlegroep.
Bij de items kan een van de volgende formaten worden gebruikt: een Likert-schaal met gerangschikte opties, waar/niet waar, of geforceerde keuze, hoewel ook andere formaten zoals zinsaanvulling of visuele analoge schalen mogelijk zijn. Bij waar/onwaar worden vragen gesteld die de respondent over zichzelf als waar of onwaar aanduidt. Gedwongen keuze is een reeks uitspraken waarbij het individu moet kiezen welke het meest representatief is voor zichzelf.
Als de inventaris items van verschillende factoren of constructen bevat, kunnen de items door elkaar worden gemengd of in groepen worden gehouden. Soms zal de manier waarop mensen het item beantwoorden veranderen, afhankelijk van de context die door de naburige items wordt geboden.