NYPDEdit
W dniu 11 września 1959 r. Serpico wstąpił do nowojorskiego Departamentu Policji (NYPD) jako patrolowy na okresie próbnym, a 5 marca 1960 r. został pełnoprawnym patrolowcem. Przydzielono go do 81. posterunku, a następnie przez dwa lata pracował w Biurze Identyfikacji Kryminalnej (BCI). Następnie został przydzielony do tajnej pracy pod przykrywką, w której ostatecznie ujawnił powszechną korupcję.
Serpico był tajnym policjantem pracującym w Brooklynie, Bronksie i na Manhattanie w celu ujawnienia rekieterii wicehrabstwa. W 1967 roku zgłosił wiarygodne dowody na powszechną, systematyczną korupcję w policji i nie widział żadnego efektu, dopóki nie spotkał innego policjanta, Davida Durka, który mu pomógł. Serpico wierzył, że jego partnerzy wiedzieli o jego tajnych spotkaniach z policyjnymi śledczymi. W końcu przyczynił się do powstania artykułu na pierwszej stronie The New York Times z 25 kwietnia 1970 r. o powszechnej korupcji w NYPD, który zwrócił uwagę całego kraju na ten problem. Burmistrz John V. Lindsay powołał pięcioosobowy panel do zbadania oskarżeń o korupcję w policji. Panel stał się Komisją Knappa, nazwaną na cześć jej przewodniczącego, Whitmana Knappa.
Strzelanina i interes publicznyEdit
Serpico został zastrzelony podczas próby aresztowania narkotyków 3 lutego 1971 roku, przy 778 Driggs Avenue, w Williamsburgu, Brooklyn. Czterech funkcjonariuszy z komendy policji Brooklyn North otrzymało cynk, że ma dojść do transakcji narkotykowej. Dwóch policjantów, Gary Roteman i Arthur Cesare, pozostało na zewnątrz, podczas gdy trzeci, Paul Halley, stał przed budynkiem mieszkalnym. Serpico wspiął się po schodach przeciwpożarowych, wszedł drzwiami przeciwpożarowymi, zszedł na dół, nasłuchiwał hasła, po czym wyszedł za dwoma podejrzanymi na zewnątrz.
Policja aresztowała młodych podejrzanych i stwierdziła, że jeden z nich miał dwie torby heroiny. Halley został z podejrzanymi, a Roteman powiedział Serpico, który mówił po hiszpańsku, aby podjął próbę fałszywego zakupu, aby skłonić handlarzy narkotyków do otwarcia drzwi. Policjanci udali się na lądowisko na trzecim piętrze. Serpico zapukał do drzwi, trzymając rękę na swoim rewolwerze. Drzwi otworzyły się na kilka centymetrów, na tyle, by Serpico mógł się w nich zaklinować. Serpico wołał o pomoc, ale jego koledzy policjanci zignorowali go.
Serpico został wtedy postrzelony w twarz przez podejrzanego z pistoletu .22 LR. Kula trafiła tuż poniżej oka i utkwiła na szczycie jego szczęki. Oddał strzał, uderzając napastnika, upadł na podłogę i zaczął obficie krwawić. Jego koledzy z policji odmówili wysłania do komendy głównej policji komunikatu „10-13”, informującego, że funkcjonariusz został postrzelony. Starszy mężczyzna, który mieszkał w sąsiednim mieszkaniu, zadzwonił na pogotowie, informując, że został postrzelony mężczyzna, i został z Serpico. Kiedy przyjechał radiowóz policyjny, wiedząc, że Serpico jest kolegą z pracy, przewieźli go w samochodzie patrolowym do szpitala na Greenpoincie.
Kula przecięła nerw słuchowy, pozostawiając go głuchym na jedno ucho, a od tego czasu cierpi na chroniczny ból spowodowany fragmentami pocisku, które utkwiły w jego mózgu. Dzień po strzelaninie odwiedził go burmistrz John V. Lindsay i komisarz policji Patrick V. Murphy, a wydział policji nękał go godzinnymi kontrolami łóżek. Później zeznawał przed Komisją Knappa.
Okoliczności towarzyszące strzelaninie Serpico szybko stanęły pod znakiem zapytania. Serpico, który był uzbrojony podczas nalotu na narkotyki, został zastrzelony dopiero po krótkim odwróceniu się od podejrzanego, kiedy zorientował się, że dwaj oficerowie, którzy towarzyszyli mu na miejscu zdarzenia, nie podążają za nim do mieszkania, co nasunęło pytanie, czy Serpico rzeczywiście został przyprowadzony do mieszkania przez swoich kolegów, aby zostać zamordowanym. Nie przeprowadzono formalnego śledztwa. Edgar Echevarria, który zastrzelił Serpico, zostałby później skazany za usiłowanie zabójstwa.3 maja 1971 r. New York Metro Magazine opublikował o nim artykuł „Portret uczciwego gliniarza”, tydzień przed tym, jak zeznawał na procesie wydziałowym porucznika NYPD oskarżonego o branie łapówek od hazardzistów.
Zeznania przed Komisją KnappaEdit
W październiku, i ponownie w grudniu 1971 roku, Serpico zeznawał przed Komisją Knappa:
Poprzez moje dzisiejsze pojawienie się tutaj …. Mam nadzieję, że policjanci w przyszłości nie będą doświadczać … tej samej frustracji i niepokoju, na które byłem narażony … przez ostatnie pięć lat z rąk moich przełożonych … z powodu mojej próby zgłoszenia korupcji. Dano mi odczuć, że obciążyłem ich niechcianym zadaniem. Problem polega na tym, że nie ma jeszcze atmosfery, w której uczciwy policjant może działać … bez obawy przed ośmieszeniem czy odwetem ze strony kolegów. Korupcja w policji nie może istnieć, jeśli nie jest przynajmniej tolerowana … na wyższych szczeblach w departamencie. Dlatego najważniejszym rezultatem, który może wyniknąć z tych przesłuchań … jest przekonanie policjantów, że departament się zmieni. Aby to zapewnić … niezależny, stały organ śledczy … zajmujący się korupcją w policji, taki jak ta komisja, jest niezbędny …
Serpico był pierwszym policjantem w historii nowojorskiego Departamentu Policji, który wystąpił, aby zgłosić, a następnie otwarcie zeznawać o powszechnych, systemowych wypłatach korupcyjnych wynoszących miliony dolarów.
Emerytura i aktywizmEdit
Serpico przeszedł na emeryturę 15 czerwca 1972 roku, miesiąc po otrzymaniu najwyższego odznaczenia nowojorskiego Departamentu Policji, Medalu Honoru. Nie było żadnej ceremonii; według Serpico, po prostu został mu wręczony przez biurko „jak paczka papierosów”. Udał się do Szwajcarii, aby odzyskać siły, spędzając prawie dekadę mieszkając tam i na farmie w Holandii, podróżując i studiując.
Gdy zdecydowano się nakręcić film o jego życiu pod tytułem Serpico, Al Pacino zaprosił oficera do pozostania z nim w domu, który Pacino wynajął w Montauk w Nowym Jorku. Pacino zapytał go, dlaczego się zgłosił, a Serpico odpowiedział: „Cóż, Al, nie wiem. Myślę, że musiałbym powiedzieć, że to dlatego, że… gdybym tego nie zrobił, kim bym był, kiedy słuchałbym muzyki?”. Przypisał swojemu dziadkowi (który kiedyś został napadnięty i okradziony), oraz wujkowi (szanowanemu policjantowi we Włoszech), swoje własne poczucie sprawiedliwości.
Powrócił na krótko do USA w czerwcu 1974 roku, aby wygłosić mowę nominacyjną dla Ramseya Clarka, kandydata na senatora Stanów Zjednoczonych, na konwencji Partii Demokratycznej Stanu Nowy Jork w Niagara Falls. Clark został nominowany, ale przegrał wybory powszechne do urzędującego republikanina Jacoba Javits.
Podczas podróży po Europie w latach 1979-1980 Frank Serpico mieszkał w Orissor College w Corwen w Walii; był jednym z założycieli i dyrektorem Orissor (który był znany jako Old Union Work House, a ostatnio jako Corwen Manor: jego podpis pojawia się na aktach). Był dobrze znany w Corwen i okolicach i często mieszał w pubach miasta. Po nieporozumieniu z Orissor, zatrzymał się na kilka tygodni w B&B przed powrotem do Nowego Jorku w 1980 roku.
Serpico nadal wypowiada się na temat brutalności policji, wolności obywatelskich i korupcji policji, takich jak próba zatuszowania po torturach Abnera Louimy w 1997 roku i Amadou Diallo strzelaniny w 1999 roku. On zapewnia wsparcie dla „jednostek, które szukają prawdy i sprawiedliwości, nawet w obliczu wielkiego ryzyka osobistego”, nazywając je „zapalniczkami”; woli ten termin w miejsce bardziej konwencjonalnego „whistleblower”, który odnosi się do ostrzegania opinii publicznej o niebezpieczeństwie, w duchu Paul Revere’s midnight ride podczas amerykańskiej wojny rewolucyjnej.
Pierwszym obowiązkiem policjanta jest bycie odpowiedzialnym za potrzeby społeczności, której służy …. Problem polega na tym, że nie ma jeszcze atmosfery, w której uczciwy policjant może działać bez obawy przed ośmieszeniem czy represjami ze strony kolegów policjantów. Tworzymy atmosferę, w której uczciwy oficer boi się nieuczciwego oficera, a nie odwrotnie.
W opublikowanym w październiku 2014 roku przez Politico wywiadzie zatytułowanym „The Police Are Still Out of Control… I Should Know”, Serpico porusza współczesne kwestie przemocy policyjnej.
W 2015 roku Serpico ubiegał się o miejsce w zarządzie miasta Stuyvesant w Nowym Jorku, gdzie mieszka, jego pierwszy foray w polityce. Przegrał wybory.
Wśród policjantów jego działania są nadal kontrowersyjne, ale Eugene O’Donnell, profesor studiów policyjnych w John Jay College of Criminal Justice, stwierdza, że „z każdym mijającym rokiem staje się bardziej bohaterską postacią.”
W dniu 19 sierpnia 2017 roku Serpico wygłosił przemówienie, które było transmitowane na żywo na Facebooku, gdy stał z policjantami NYPD w Nowym Jorku na brzegu East River u stóp Mostu Brooklyńskiego w celu wsparcia Colina Kaepernicka, za jego protesty zarzucające kulturę brutalności policji. Serpico był cytowany, „Jestem tu, aby wspierać każdego, kto ma odwagę stanąć przeciwko niesprawiedliwości i ucisku w dowolnym miejscu w tym kraju i na świecie.”
Wpływ na NYPDEdit
W wyniku wysiłków Serpico, NYPD został drastycznie zmieniony. Michael Armstrong, który był doradcą Komisji Knapp i poszedł na przewodniczącego miejskiej Komisji do zwalczania korupcji w policji, zauważył w 2012 roku „postawa w całym departamencie wydaje się fundamentalnie wrogie do rodzaju systemowej kradzieży, która była sposobem na życie prawie 40 lat temu.” Również w późnych latach 70. i wczesnych 80. prawa obyczajowe generalnie nie były egzekwowane, aby zapobiec korupcji w policji. W konsekwencji bukmacherzy i dilerzy narkotyków często działali otwarcie na wystawach sklepowych, a prostytutki otwarcie reklamowały się i często handlowały swoimi towarami w różnych „czerwonych latarniach” miasta.