Zobacz także oddzielny artykuł Black and Brown Skin Lesions.
Intradermal naevus
Jest to forma znamienia melanocytowego, ale wydaje się mieć ten sam stopień pigmentacji co otaczająca skóra. Jest to klasyczny „pieprzyk” w kolorze skóry, wyniesiony z powierzchni skóry, który większość ludzi rozpoznałaby jako taki. Melanocyty nie przekazują swojej pigmentacji zmianie, ponieważ znajdują się głęboko w skórze właściwej, a nie w miejscu połączenia skórno-naskórkowego (jak ma to miejsce w przypadku znamion łączących).
Mogą pojawiać się spontanicznie lub wyrastać z istniejącego wcześniej znamienia barwnikowego. Zwykle rozwijają się od końca dzieciństwa i mogą pojawić się na każdym etapie w wieku dorosłym, chociaż prawdopodobnie są dość rzadkie jako nowe zjawisko po 60 roku życia. Charakteryzują się następującymi cechami:
- Zmiana w kolorze skóry (tj. ten sam stopień pigmentacji co otaczająca skóra).
- Mały (5 mm-1 cm).
- Wyniesiony z powierzchni skóry (wygląd zaokrąglony, kopulasty, szypułkowy lub brodawkowaty).
- Mogą być związane z porostem włosów (szczególnie u starszych pacjentów).
Epidemiologia
Są niezwykle powszechne, podobnie jak wszystkie znamiona melanocytowe. W rzeczywistości występują u tak wielu osób, że niektórzy uważają, że nie mogą być klasyfikowane jako jednostka patologiczna – raczej jako normalna odmiana.
Prezentacja
- Nie występują tak często, ponieważ większość ludzi rozpoznaje je jako łagodne zjawisko dermatologiczne.
- Mogą być wykryte przypadkowo podczas konsultacji lub poruszone jako zjawisko „podczas gdy ja tu jestem”.
- Najbardziej prawdopodobne jest, że pojawią się, gdy zostaną niedawno zauważone.
Wygląd wizualny
Diagnoza różnicowa
- Historia i wygląd są dość charakterystyczne, dlatego nie są one zwykle mylone z innymi zmianami.
- Mogą przypominać wczesnego raka podstawnokomórkowego lub nerwiakowłókniaka.
- Rak podstawnokomórkowy będzie miał zwykle krótszy wywiad, będzie zauważalny jako rosnący dość szybko i będzie miał towarzyszącą teleangiektazję.
- W przypadku wątpliwości co do rozpoznania biopsja wycinająca rozwiąże tę kwestię.
Badania
- Nie są zazwyczaj wymagane.
- Jeśli nastąpił znaczny niedawny wzrost, należy rozważyć wykonanie biopsji wycinającej w celu wykluczenia raka podstawnokomórkowego.
- Jeśli wcześniej niepigmentowana zmiana ulegnie pigmentacji, należy wykonać biopsję wycinającą.
Postępowanie
- Nie jest wymagane leczenie, chyba że pacjent jest zaniepokojony kosmetycznym wyglądem zmiany lub istnieją podejrzenia co do alternatywnego rozpoznania.
- Biopsja wycinająca może być stosowana w celach diagnostycznych.
- Golenie i kauteryzacja (dermal electrosurgical shave excision) są dobrą metodą ich usuwania, z pozornie lepszymi wynikami kosmetycznymi niż biopsja wycinająca.
- Wstrzyknięcie środka miejscowo znieczulającego bezpośrednio do zmiany przed goleniem może poprawić wynik kosmetyczny.
- Zmiany na twarzy mogą być najlepiej usuwane w celach kosmetycznych przez chirurga dermatologicznego lub chirurga plastycznego, szczególnie u młodych pacjentów, ze względu na duże ryzyko roszczeń prawnych w tym obszarze praktyki w przypadku złego wyniku kosmetycznego.
Powikłania i rokowanie
- Znamiona śródskórne nie mają powikłań jako takie i są łagodnymi, wolno rosnącymi zmianami.
- Jeżeli występują w przewodzie słuchowym zewnętrznym, mogą blokować przewód słuchowy i upośledzać słuch.
- Istnieją potencjalne powikłania związane z ich usunięciem.
Rokowanie jest doskonałe, ponieważ jest to zmiana łagodna, bez ryzyka transformacji w czerniaka.
Złożone znamię
Jest to forma znamienia melanocytowego (lub pieprzyka), które jest uniesione ponad powierzchnię skóry i ma brązowy kolor. Znamiona melanocytowe są uważane za hamartomata, jeśli są wrodzone. Hamartomata są guzopodobnymi, ale nienowotworowymi rozrostami tkanki o zaburzonej strukturze. Znamiona złożone są uważane za łagodne nowotwory melanocytów, jeśli powstają w późniejszym okresie życia.
Złożone znamiona powstają z płaskiego (połączonego) znamienia, które istnieje wcześniej w życiu i może mieć podniesioną centralną część głębszej pigmentacji z otaczającą brązowo-brązową pigmentacją plamki. Pigmentacja może być nierównomierna w obrębie znamienia, ale zazwyczaj jest rozmieszczona symetrycznie. Zazwyczaj mają one okrągły/owalny kształt i średnicę około 2 mm-7 mm. Mogą występować z różnym stopniem pigmentacji, a nawet być tego samego koloru co otaczająca je skóra. Ich nazwa pochodzi od faktu, że zawierają melanocyty łącznotkankowe (odpowiedzialne za ich pigmentację) oraz melanocyty śródskórne (odpowiedzialne za uniesienie zmiany).
Epidemiologia
Złośliwe znamiona melanocytowe w populacji ogólnej występują niezwykle często w postaci wrodzonej i nabytej. Ich częstość występowania jest tak duża, że niektórzy uważają, że nie mogą być nawet uznane za nieprawidłowość lub jednostkę patologiczną, ponieważ większość osób o jasnej karnacji będzie miała co najmniej kilka z nich. Są one znacznie częstsze w grupach etnicznych o jasnej karnacji, ale nadal mają znaczącą częstość występowania u osób o bardziej pigmentowanej skórze. Wrodzone znamiona melanocytowe występują u około 1% noworodków w momencie urodzenia. Nabyte znamiona melanocytowe są zwykle widoczne od pierwszego roku życia, osiągają szczyt liczebności w drugiej i trzeciej dekadzie życia i zanikają między siódmą a dziewiątą dekadą życia.
Prezentacja
Objawy
- Ustalić, czy zmiana jest wrodzona czy nabyta (znamiona złożone są nabyte).
- Jeśli zmiana ma charakter medyczny, ważne jest ustalenie, czy wystąpiły jakiekolwiek objawy towarzyszące, takie jak:
- Powiększenie.
- Zmiana kształtu lub rozmiaru.
- Zmiana pigmentacji.
- Śwędzenie/ból/podrażnienie.
- Krwawienie.
Objawy
- Badanie zmiany w jasnym świetle, najlepiej dziennym, jeśli jest dostępne.
- Użycie rysunków lub fotografii w celu odnotowania miejsca(-ów), rozmiaru i pigmentacji zmiany.
- Stwierdzenie, że zmiana ma typowy wzór pigmentacji i jest uniesiona w stosunku do poziomu skóry.
- Odróżnić od innych podobnych uniesionych łagodnych guzów skóry:
- Włókniaki skórne mają tendencję do odczuwania jędrności lub twardości przy obmacywaniu, podczas gdy znamiona złożone są bardziej miękkie.
- Brodawki łojotokowe mają tendencję do „przyklejonego” wyglądu, raczej niż wtapiania się w otaczającą skórę.
- Czerniak ma tendencję do bycia ciemniejszym, ma nieregularną granicę, jest asymetryczny i niedawno urósł.
Wygląd wizualny
Diagnoza różnicowa
- Czerniak złośliwy.
- Lentigines.
- Atypowy pieprzyk (naevus dysplastyczny).
- Inne znamiona melanocytowe.
- Ziarniniak piogenny (zwykle czerwonawy, ale może być brązowy).
- Reratoza łojotokowa.
- Kanthoma.
- Histiocytoma.
- Znak skórny (acrochordon).
- Keratoza aktynowa.
- Neuroma.
- Rak kolczystokomórkowy.
- Znamiona Ota i Ito.
Badania
- Badania nie są wskazane w przypadku pospolitego, nabytego znamienia złożonego, które nie uległo ostatnio żadnej zmianie.
- Niektórzy dermatolodzy mogą stosować dermoskopię, aby spróbować rozróżnić charakter zmian barwnikowych.
- Jeśli istnieje jakiekolwiek podejrzenie czerniaka złośliwego, badaniem z wyboru jest biopsja wycinająca.
Postępowanie
- Jeśli rozpoznanie znamienia złożonego jest jasne i nie nastąpiła żadna zmiana w długo istniejącej zmianie, wówczas uspokojenie i monitorowanie zmiany są wszystkim, co jest zwykle wymagane.
- W przypadku wątpliwości co do rozpoznania należy wykonać biopsję wycinającą lub skierować na konsultację dermatologiczną.
- Biopsję wycinającą należy wykonać zawsze, gdy zmiana:
- Urosła.
- Stała się objawowa.
- Wystąpiła asymetria.
- Wystąpiła nieregularna granica.
- Zmienił swój stopień lub wzór pigmentacji.
- Rozwinął zmiany satelitarne.
Powikłania i rokowanie
Złożone znamiona są zmianami łagodnymi. Nie powodują one powikłań i mają doskonałe rokowanie.
.