Gdy mówię do grupy o mojej historii, zawsze wymieniam typowe objawy zaburzenia osobowości borderline (BPD), ponieważ większość ludzi nie jest zaznajomiona z diagnozą. Jednym z najczęściej zadawanych mi pytań jest „Co to jest czarno-białe myślenie?”. Zazwyczaj powiem im coś w rodzaju o zabawnym przykładzie z mojego życia po raz pierwszy widziałem się myślenie w czerni i bieli, które będę dzielić się później w poście, ale najpierw pozwól mi wyjaśnić czarno-białe myślenie w szczegółach.
Oficjalny termin psychologiczny jest podział, choć może być nazywany wszystko albo nic, albo / albo, miłość / nienawiść, nas / ich, a najczęściej, czarno-białe myślenie. Rozszczepienie nie jest charakterystyczne tylko dla BPD. Większość ludzi doświadcza rozdwojenia czasami, ale z BPD, rozdwojenie może zdarzyć się przez większość czasu, jeśli nie przez cały czas przed leczeniem. Stale w moim życiu muszę sprawdzać, czy moje myśli nie są rozszczepione. Myślenie czarno-białe jest we mnie zakorzenione, to naturalny sposób pracy mojego mózgu.
Co to jest rozdwojenie? Rozszczepienie to niezdolność do dostrzeżenia dychotomii zarówno pozytywnych, jak i negatywnych aspektów naszych myśli, zwykle związanych z tym, jak myślimy o ludziach. Wszystko jest albo dobre, albo złe – nie ma żadnego środka. Wszystkie moje myśli są spolaryzowane. Moje życie jest albo absolutnie okropne, albo całkowicie niesamowite, ale nigdzie pomiędzy…
Dlatego główne leczenie BPD nazywa się Dialektyczną Terapią Zachowania (DBT). „Dialektyczny” oznacza integrację przeciwieństw, widząc, że dwie pozornie przeciwne rzeczy mogą być prawdziwe w tym samym czasie. Terapia i jej umiejętności radzenia sobie z problemami mają na celu pomóc pacjentom łatwiej znaleźć równowagę pomiędzy tymi dwoma skrajnościami, których jesteśmy przyzwyczajeni doświadczać.
Nie ma nic celowego w dzieleniu się; jest to automatyczna reakcja na intensywne i/lub dysregulowane emocje. Jest to naturalny mechanizm obronny, który wszyscy ludzie mają jako dzieci. Co powoduje BPD jest skomplikowaną kwestią, ale większość specjalistów zgadza się, że trauma może odgrywać kluczową rolę w zakłócaniu rozwoju osoby z BPD. Ze względu na to, kiedy ktoś z BPD jest acting out, to nie jest to, że są one nie przy użyciu ich umiejętności radzenia sobie skutecznie – to, że te umiejętności mogą nigdy nie rozwinęły się w ogóle.
Większość dzieci zobaczyć wszystko jako wszystkie dobre lub wszystkie złe. Jest to szczególnie istotne w przypadku związków, zwłaszcza związków z rodzicami. Małe dzieci nie mają stałości obiektu, co oznacza, że jeśli czegoś nie widzą, myślą, że tego nie ma. Dlatego właśnie można bawić się z niemowlętami w Peek-a-Boo. Jeśli więc mama jest w innym pokoju, dziecko może pomyśleć: „Mama mnie porzuciła! Ona mnie nienawidzi. Moja mama jest zła”, podczas gdy później przy obiedzie może pomyśleć: „Mama mnie karmi, bo mnie kocha! Mam dobrą mamę.”
Jak można sobie wyobrazić, myślenie w tych skrajnościach powoduje wiele objawów związanych z BPD. Rozdwojenie jest jednym z powodów, dla których możemy tak szybko przejść od idealizacji do dewaluacji, i z tego powodu możemy mieć chaotyczne i niestabilne wzorce relacji. Nie chodzi tylko o innych – możemy myśleć o sobie w ramach tych ścisłych wytycznych, jak również. Często „jestem złym człowiekiem” jest ideą, co do której jesteśmy przekonani, że jest prawdziwa. Przyczynia się to do zaburzeń naszej tożsamości i niskiej samooceny. Rozdwojenie przyczynia się również do częstych wahań nastroju, gdy przechodzimy od wszystkiego co dobre do wszystkiego co złe.
Jak już mówiłem, rozdwojenie jest czymś, na co muszę stale zwracać uwagę. Muszę również podjąć środki ostrożności, aby uniknąć sytuacji, które powodują rozdwojenie jaźni. Na przykład, nie mogę debatować lub realistycznie dyskutować o polityce z kimś, z kim się nie zgadzam. Powinniście zobaczyć, jak bardzo denerwowałam się w poprzednim sezonie wyborczym i ilu ludzi usunęłam z listy znajomych! Rozdwojenie mówi, że moje poglądy są słuszne, więc twoje są błędne. Kiedy angażowałem się w dyskusje polityczne, bardziej kiedy byłem młodszy, ale czasami nadal to robię, robiłem rzeczy takie jak argumentowanie faktów, które okazały się niepoprawne, tylko po to, aby zachować rację. Rozdwojenie mówi, że albo jesteś ze mną, albo przeciwko mnie. Więc nagle znienawidziłbym kogoś, kogo lubiłem, tylko na podstawie jego poglądów politycznych – co jest niesprawiedliwe i niedojrzałe. Ale dialektycznie, zdaję sobie sprawę, że to robię i podejmuję środki, aby temu zapobiec, unikając politycznych rozmów. Chciałbym móc w nich uczestniczyć i zachować rozsądek i racjonalność, ale czas pokazał, że nadal tego nie potrafię, nawet na odwyku – więc tego nie robię (cóż, staram się nie robić). Nie czuję, żebym tracił wiele unikając polityki, więc jest to dla mnie skuteczny sposób radzenia sobie z rozdwojeniem jaźni.
Ale ciągle polaryzuję swoje myśli i nie mogę unikać wszystkiego, co to powoduje, bo wtedy zdenerwowałbym się na każdą osobę, która woli Miracle Whip od majonezu. Nawet coś tak nieistotnego jak to jest przetwarzane przez moje rozszczepione myśli. Tak więc częścią życia w odwyku od BPD jest ciągłe analizowanie moich myśli w poszukiwaniu oznak moich objawów, takich jak rozdwojenie. (Pro Tip: uważaj na słowa takie jak „zawsze”, „nigdy”, „nienawidzę” lub „źle”, jako znaki, że możesz być rozdwojony).
Najlepsza część jest raz zdaję sobie sprawę, że jestem rozdwojony, jestem w stanie dialektycznie wypracować to w moim umyśle, więc nie dostaję się tak spolaryzowany o wszystkim. Próbuję spojrzeć na sytuację z punktu widzenia drugiej osoby. Wyliczam powody, dla których może ona być taka, a nie inna. Na przykład, jeśli jestem przekonana, że ktoś mnie nienawidzi, bo nie odezwałam się do niego od jakiegoś czasu, mogę przypomnieć sobie o takich rzeczach, jak to, że może nie być w stanie zapłacić rachunku, telefon może być zepsuty itp. Gdy to robię, moje myśli przechodzą do odcieni szarości, których nie mogłem zobaczyć, a moja intensywność emocjonalna spada, gdy przechodzę do szarości.
Gdy mój terapeuta po raz pierwszy poprosił mnie o przeczytanie kryteriów DSM dla BPD i sprawdzenie, czy uważam je za znajome, powiedziałem jej, że to wcale nie byłem ja. Nie sądziłam, że mam czarno-białe myślenie, ani żadnych innych objawów, które teraz widzę, że oczywiście miałam. Tak więc dopiero po około sześciu miesiącach DBT byłem w stanie zrobić krok wstecz i zauważyć, że się rozdwajam. Pamiętam to bardzo dobrze, ponieważ było to dla mnie ogromne odkrycie i krok naprzód w kierunku wyzdrowienia. Uwaga, ta historia zawiera tematy dla dorosłych i może być NSFW.
Poznałam L, kiedy byłyśmy w DBT w 2012 roku, i do dziś jest jedną z moich najlepszych przyjaciółek. W tamtym czasie oboje zmagaliśmy się z BPD i szybko kliknęliśmy, kiedy dołączyła do mojej grupy kilka miesięcy po tym, jak ja to zrobiłem. Zanim L dołączyła, nasza grupa siedziała w ciszy w poczekalni, dopóki terapeuci nie wezwali nas z powrotem do pokoju spotkań. To się zmieniło, gdy dołączyła, ponieważ L jest bardzo towarzyska, a dynamika grupy rozwinęła się, gdy stałyśmy się bardziej rozmowne i bliższe sobie nawzajem.
To było około sześć miesięcy mojej terapii DBT. L i ja dopiero zaczynaliśmy się przyjaźnić. Właśnie zaczęłyśmy pisać SMS-y poza grupą. Tego dnia, L weszła do poczekalni, usiadła i powiedziała grupie kobiet, że musi kupić nowy wibrator. To doprowadziło do długiej, ale zabawnej dyskusji na temat jakości różnych wibratorów i rekomendacji, który z nich powinna dostać. Śmiałem się przez rozmowę, choć czuł się lekko zakłopotany przez temat, nie naprawdę przyczyniając się do rozmowy. Po około pięciu minutach pozwolili nam wrócić do grupy, a rozmowa ucichła, gdy wyciągnęliśmy nasze segregatory i przygotowaliśmy się do rozpoczęcia. Śmiałam się tak bardzo, że bolała mnie twarz i poszłam do grupy w jowialnym nastroju.
Kilka tygodni później M, jedna z członkiń grupy, kończyła studia. Zakończenie nie było formalnym wydarzeniem, ale kiedy ktoś czuł, że zna program wystarczająco dobrze, przestawał uczęszczać do grupy, a zakończenie następowało na początku ostatniej klasy, na którą uczęszczała dana osoba. Terapeuci mówili o tym, jak bardzo dana osoba rozwinęła się od czasu rozpoczęcia DBT, członkowie klasy komentowali jej sukcesy i składali życzenia, a na koniec osoba wygłaszała krótkie przemówienie na pożegnanie.
Kiedy M była gotowa do wystąpienia, w ogóle nie omówiła swojego czasu spędzonego w DBT. Zamiast tego M powiedziała cicho: „Więc, um, jest coś, co muszę powiedzieć. Chciałam się wtedy odezwać, ale nie mogłam, ale naprawdę chcę to powiedzieć, zanim wyjdę. Kilka tygodni temu w poczekalni przed grupą miała miejsce bardzo niestosowna rozmowa. To sprawiło, że czułam się bardzo niekomfortowo, ale nie czułam, że mogę się odezwać. Ja-„
L przerwała M. „M, wiem, że to ja zaczęłam tę rozmowę i chciałam ci powiedzieć, że bardzo mi przykro. To była naprawdę nieodpowiednia rozmowa i powinnam być bardziej uważna. Nie chciałem sprawić, żebyś czuła się niekomfortowo. Będę bardziej ostrożny w przyszłości i przepraszam, że cię zdenerwowałem.”
„W porządku, po prostu chciałem mieć szansę wypowiedzenia się…”
M kontynuował, a L nadal przepraszał za rozpoczęcie rozmowy o wibratorach, ale ja naprawdę nie słuchałem w tym momencie. Zamiast tego, byłem wściekły.
Kim ona myśli, że jest? Pomyślałam sobie. L może mówić o czym chce, a to, że M jest pruderyjna, nie znaczy, że może być taką suką. Moje myśli krążyły dalej, totalnie oczerniając M i chwaląc L, gdy nagle to do mnie dotarło. Zaczynałam kłótnię w mojej głowie, podczas gdy te dwie kobiety przepraszały. Narysowałem linię w piasku i byłem intensywnie zły na M.
To jest to! Myślę czarno na białym!
To jest to, czym jest czarno-białe myślenie!
Spędziłam dużo czasu analizując moje myśli przez resztę klasy, ciekawa, jak to się stało, że stały się tak ekstremalne w moim umyśle, kiedy sytuacja tego nie uzasadniała. Tworzyłam kłótnię, gdy jej nie było. Skarżyłam się, że M był pruderyjny za bycie niewygodnym w tej rozmowie, kiedy wiedziałam, że ja sama też byłam trochę niewygodna!
Pamiętam, że powtarzałam sobie, że byłam „po stronie L”, kiedy „strona” L była właściwie tą, która przegrywała. W moim umyśle, L miał rację, a M się myliła, a ja miałam plecy L. M nie tylko się myliła, ale była okropną osobą – w rzeczywistości nigdy jej nie lubiłam.
Tutaj byłam, całkowicie dewaluując kogoś na podstawie jednej rzeczy, którą powiedziała, a z którą się nie zgadzałam. Nie, nie chodziło o to, że się nie zgadzałam, chodziło o to, że powiedziała, że mój przyjaciel zrobił coś złego. W tym samym czasie ja ubóstwiałam L, myśląc o tym, jak fajna według mnie jest i jak imponowała mi jej szczera konstytucja. Nagle stała się moją najlepszą przyjaciółką i musiałam jej bronić, choć tak naprawdę nie znałam L o wiele lepiej niż M w tym czasie.
To było całkowicie irracjonalne, ale było dla mnie oczywistym przejawem czarno-białego myślenia – demonstracją, której naprawdę potrzebowałam, bo nawet nie wiedziałam, że się rozdwoiłam. Nie mogę tego zauważyć przez cały czas, ale teraz jestem całkiem dobry w zauważaniu, kiedy się rozdwajam. A najlepsze jest to, że kiedy zdam sobie sprawę, że to robię, mogę użyć moich umiejętności, aby porozmawiać z samym sobą, aby znaleźć się w środku. Jeśli zacznę się denerwować, będę zadawać sobie pytania na temat moich symptomów, takie jak: „Czy myślę czarno-biało?” i szukać stwierdzeń, które są wszystkim albo niczym.
Teraz wszyscy macie bardziej kompleksowe zrozumienie rozdwojenia. To skomplikowane wyjaśnić ludziom dokładnie jak to działa, ponieważ mają oni bardzo elementarne zrozumienie tego, jak to jest dla osoby, która tego doświadcza. Na szczęście, tak długo jak jesteśmy świadomi momentów, w których zaczynamy się polaryzować, jesteśmy w stanie skorygować te zniekształcenia poznawcze zanim wyrządzimy wiele szkód. Nie mogę mówić za innych ludzi z BPD, ale czuję, że jest to coś, czego mogę nigdy nie opanować. Nie sądzę, że mogę przerobić mój mózg tak, by nie przeskakiwał natychmiast do skrajności, ale tak długo jak będę uważał na swoje myśli i uważał na rozdwojenie, da się to opanować.
Uwaga redaktora: Ta historia jest oparta na indywidualnym doświadczeniu. Nie każdy doświadcza BPD w ten sam sposób.
Chcemy usłyszeć twoją historię. Zostań potężnym współpracownikiem tutaj.
Thinkstock photo by sodapix
.