Wyginięcie pterozaurów
Nie dość, że Quetzalcoatlus był jednym z największych pterozaurów, to jeszcze ostatnim. Znaleziono go w skałach ostatniego, najwyższego okresu kredy, tuż przed początkiem okresu trzeciorzędu 65 milionów lat temu. Ta granica między głównymi okresami czasowymi znana jest jako granica kredy i trzeciorzędu, lub w skrócie granica K-T, i wyznacza wielkie wymieranie pod koniec kredy. Ten epizod masowego wymierania unicestwił dinozaury, pterozaury, grupy gadów morskich, takie jak plezjozaury, ichtiozaury i mosazaurów, oraz liczne gatunki bezkręgowców morskich, takich jak amonity. Granica K-T oznacza koniec ery mezozoicznej, epoki gadów, i oznacza początek ery kenozoicznej, epoki ssaków.
Granica K-T otrzymała intensywne badania naukowe w ostatnich latach, jak naukowcy starają się zrozumieć zmiany między okresami czasu. Skały Big Bend są ważne dla tego badania, ponieważ granica K-T jest dobrze zachowana, jest wyraźnie widoczna i jest jednym z najbardziej wysuniętych na południe odsłonięć lądowych skał osadowych z tego okresu czasu. W skali geologicznej, Big Bend jest stosunkowo blisko dobrze nagłośnionego punktu uderzenia meteoru Jukatan, który ostatnio zyskał przychylność jako wyjaśnienie gwałtownych zmian widocznych na granicy K-T.
Ważne jest, aby zrozumieć, że nawet jeśli meteor Jukatan jest pokazany jako coup de grace, który wykończył wiele mezozoicznych gatunków, jest to tylko niewielka część historii. Rzeczywiście, zapis kopalny wyraźnie pokazuje, że różnorodność tych zwierząt stopniowo malała, a liczne gatunki wymarły w okresie górnej kredy, na przestrzeni milionów lat. W tym czasie klimat na świecie zmieniał się, ponieważ płytkie morza były drenowane, powstawały góry, temperatura się ochładzała, a być może wzrastała prędkość wiatru. Chociaż meteor mógł zakończyć wszystko z hukiem, prawdziwym winowajcą większości wymierań z okresu kredy były długoterminowe globalne zmiany klimatyczne.
.