Punkrockicoon Henry Rollins heeft bevestigd dat hij al jaren geen serieuze romantische relatie meer heeft gehad. “Ik ben er super-serieus niet goed in,” vertelt hij in een nieuw interview aan Daily Beast: “Ik bedoel, ik zuig er gewoon in! Niet dat ik doordrenkt ben van ontrouw – één relatie is meer dan ik aankan. Ik faal. Ik ben een workaholic, en dat wordt erger als ik ouder word. Als een geweldige vrouw zegt: ‘Wat gaan we dit weekend doen? Dan zeg ik, “Ik ben aan het werk. Het is niet hun schuld. Ze verwachten van je dat je een volwassen man bent en 50 procent van iets bent, en ik kan het gewoon niet waarmaken. Voor mij is het niet te verdedigen, en er is niets wat ik kan zeggen waardoor ik er goed uitzie. Ik verhef nooit mijn stem en scheld ze niet uit, maar ik zeg gewoon: ‘Weet je wat? Ik ben hier echt slecht in. Ik dacht dat ik het kon. Ze houden een handvol zand vast en na twee weken is er nog één korrel over – en dan zijn ze die ook kwijt.
“En dus heb ik besloten dat ik echt goed ben in twee of drie dingen: Ik kan echt werken. Ik kan echt dagen achter elkaar alleen zitten en schrijven, redigeren, een radioshow maken. Ik kan in mijn eentje naar gekke delen van de wereld gaan met een rugzak, en er aan de andere kant weer uitkomen met alle tien vingers. Laat me los in Noord-Korea en Centraal-Azië? Ik heb ze allebei gedaan, en hier ben ik. Op tijd komen voor het eten? Dat wil ik wel, maar ik heb net ontdekt dat ik er niet goed in ben. Het is waarschijnlijk een combinatie van emotionele arrestatie en iets van het spectrum. Het raakt een bepaald deel van de volwassen relatie waar ik geen spel heb, en ik ben, ‘Mevrouw, ik verspil uw tijd. Het is cool als je 15 bent om een jonge idioot te zijn. Dat zou je moeten doen, zodat je kunt leren er later geen te zijn. Op je 59ste? Er is geen excuus, want je gaat uit met een echt menselijk volwassen persoon in de wereld die meer leven achter zich heeft dan voor zich, als je op de juiste leeftijd uitgaat, en ze willen geen tijd verspillen met iemand die op een dag opduikt en zoiets heeft van, ‘Hoi, ik ben 17 en ik ga op eBay om dit ding te winnen’ – wat ik dus dit weekend ga doen. Ik ben niet echt een deel van de volwassen wereld.
“Dus… Ik zuig. En ik wou dat het niet zo was, want ik vind vrouwen geweldig. Ik heb in de loop der jaren vriendinnen gehad en het vervaagt allemaal, en op een dag kom ik opdagen en zeg, “Hoi. Ik zit niet echt in de klas, hè?” en zij zeggen, “Nee, dat zit je echt niet.” En ik zeg, “Ow. OK.” Dat is veel te veel informatie. Maar het is vaak genoeg gebeurd dat je er als volwassene achterkomt waar je goed in bent en waar je niet goed in bent. Er was een geweldige vrouw die getrouwd was met een van de meest geweldige mannen in de Amerikaanse muziek. Ze is overleden, maar ze nodigde me uit op haar verjaardagsfeestjes. Ik kan je niet vertellen hoe zenuwslopend het was om te komen, een hoekje te vinden, en daar twee uur te staan. Al haar vrienden staan daar als voulez-vous en ik sta daar als het Ritalin kind op school – wat ik ook was. Ik ben goed in op het podium staan voor mensen. Met mensen? Niet zo goed. Naarmate ik ouder werd, is dit diepgaander geworden: Ik ben een gek.”
Rollins, wiens uitgesproken opvattingen en activisme hem tot een van de meest politieke alumni van punk hebben gemaakt, besteedt zijn tijd aan verschillende acteerrollen, het samenstellen van een radioshow voor het in Los Angeles gevestigde KCRW en het maken van uitgebreide spoken-word tours.