De eerste zin van Alex Mar’s nieuwe boek Witches of America is het zeer cryptische: “Heksen komen bijeen.” Ze gaat verder met uit te leggen, “Ze zijn verzamelen voor het seizoen van de dood, de dagen in de aanloop naar de hoge feestdag van Samhain.” Yikes.
Maar voordat je beelden gaat oproepen van stereotype heksen die zich rond een ketel verzamelen en spreuken uitspreken, wees gerust dat Heksen van Amerika veel dieper gaat dan films als The Craft of Harry Potter of tv-shows als True Blood. Voordat ze het boek schreef, maakte Mar, een filmmaker en schrijver, de documentaire American Mystic, die drie mensen door het hele land volgde die lid zijn van verschillende marginale religieuze sekten.
Een van die mensen was een Pagan priesteres en heks genaamd Morpheus die off the grid leefde in Californië. Mar was zo geïntrigeerd door Morpheus en de wereld van hekserij, dat ze besloot zich onder te dompelen in het Amerikaanse heidendom en zelf uit te zoeken wat de verschillende geloofssystemen waren waaruit hekserij in Amerika bestond.
In het boek brengt Mar tijd door met Morpheus en haar volgelingen, ze reist naar de wildernis van Midwest en de moerassen van New Orleans, en ze verdiept zich in de geschiedenis van hekserij, de wortels van Wicca, en de oorsprong van feministische covens in de VS.
Het boek is nooit veroordelend of zwaar op de hand. Het is een fascinerende kijk op hekserij in de VS, en het is het perfecte boek om in oktober te lezen (omdat Halloween een soort Samhain-lite is).
Hier is een blik op zes dingen die het boek onthult over echte heksen in Amerika. Er zijn er nog veel meer…
Witches of America door Alex Mar, $9, Amazon
The Have Their Own Con
Het is misschien niet zo gigantisch als Comic-Con, maar in februari trekken heksen en Pagans van heinde en verre naar Californië voor PantheaCon. Het is een “bijeenkomst van de stammen” die open staat voor “Pagan, Heathen, Wiccan, Reconstructionist, Inheemse, spirituele en magische groepen,” en het wordt gehouden in een DoubleTree hotel, van alle plaatsen. Als het beeld van heksen die in een DoubleTree Starbucks rondhangen nog niet griezelig genoeg klinkt, bedenk dan dat heksen ook mensen zijn. En in de regel zijn (de meeste) mensen dol op koffie. Zoals Mar schrijft, waren er op de PantheaCon die ze bijwoonde seminars over zaken als tarwe weven, Pagan 12-stappen herstel, en “het herclaimen van de term ’tovenaar’.”
Ze willen je niet rekruteren
In tegenstelling tot wat je hebt gezien in True Blood of in massa’s horrorfilms, zijn heksen er niet op uit om meer heksen in hun kwaadaardige hol te lokken. Ze nemen hun praktijk serieus, en ze willen alleen mensen die het vak serieus nemen in hun kringen (letterlijk en figuurlijk). Bovendien spreken de meeste heksen in Amerika geen kwade spreuken uit. Ze proberen zich te verbinden met iets diepers daarbuiten in het universum.
Er zijn Feministische Covens
Wicca en hekserij zijn lang geassocieerd geweest met godinnenverering en feminisme, ook al zijn er ook genoeg mannen die hekserij beoefenen. Mar schrijft over een Hongaarse vluchtelinge en tweede-generatie helderziende genaamd Z die de eerste feministische heksenkring in Amerika oprichtte: De Susan B. Anthony Coven No. 1, die andere covens inspireerde zoals de Amelia Earhart Coven in New York, de Jane Addams Coven in Chicago en de Elizabeth Cady Stanton Coven in Orange County. Er zou een Amy Schumer Coven #1 moeten zijn, of een Oprah coven #26! Grapje. Sort of.
They Celebrate Getting Older
Als er niets anders is waardoor je jezelf wilt wijden aan het bestuderen en beoefenen van hekserij, dan is dit het wel: Veel feministische covens zien vrouwen als maagden (in principe de jongsten), moeders (zij die een mens of een creatieve inspanning hebben gebaard), en vrouwen (de oudsten). In de meeste delen van Amerika is een vrouw een crone noemen zo’n beetje de ergste belediging die je kunt bedenken, maar veel covens zien crones als wijze ouderen die je verdomde respect verdienen. Het is geen trieste, zielige tijd in het leven; het is een tijd om gevierd te worden en om je mooi en krachtig te voelen. Daar is niets engs aan.
Je kunt studeren met een hogepriesteres via Skype
Mar schrijft over haar besluit om in Feri te gaan trainen, wat een moderne Amerikaanse hekserij is die “ernaar streeft het individu te transformeren door middel van praktijken van rituele magie, meditatie en energiewerk.” Ze vindt een leraar, maar net als de Pagans die Starbucks drinken op PantheaCon, is de training niet wat je zou verwachten. “De fantasie van studeren met een hogepriesteres omvat niet het betalen via PayPal,” schrijft Mar. Haar lerares is per slot van rekening ook een mens, met kinderen, huur en haar eigen alledaagse problemen. Dus ja, Mar begint haar opleiding via e-mail en Yahoo groepen. En ja, Feri-leraren brengen kosten in rekening.
Black Candles, Daggers, and Swords Are a Thing
En dat geldt ook voor bloedoffers, seksmagie en de wens om je ogen te laten opeten door kraaien in plaats van begraven te worden in een kist. Een deel hiervan maakt deel uit van de dramatiek van de hekserij (de korsetten en dolken) en een deel (bloedoffers, dode kraaien die weer tot leven komen) is een herinnering aan de duistere kant van de hekserij. Zoals de Feri-priesteres Morpheus tegen Mar zegt: “Wij delen niet de terreur van de dominante cultuur voor dode dingen.” Maar dat wil niet zeggen dat sommige van de duistere praktijken niet bedoeld zijn om positieve resultaten te bewerkstelligen. Toch zit er een duistere kant aan dit alles, en Mar laat het ons weten – het lichte en het duistere, het griezelige en het alledaagse.
Kijk naar Heksen van Amerika als je een diepere blik wilt werpen op waar het allemaal om draait.
Afbeelding: Beowulf Sheehan