Het was vreselijk. Koorts bijna 104, overal lichaamspijn, een niet aflatende hoofdpijn. Het leek erop dat ik vorige week, net als 9,7 miljoen andere Amerikanen in de maanden voor mij, griep had gekregen.
Gelukkig had ik, als clinicus, al maanden eerder de griepprik genomen. En gelukkig wist ik als arts dat toen mijn huisarts in haar kantoor een snelle-analyse van een griepuitstrijkje nam dat negatief was, ik toch hoogstwaarschijnlijk griep had. Dienovereenkomstig nam ik nog steeds het antivirale medicijn Tamiflu, omdat ik wist dat het zou kunnen helpen de duur of de ernst van mijn symptomen te verminderen, en van cruciaal belang was dat ik heel voorzichtig was om blootstelling aan mensen in mijn omgeving te vermijden door een gezichtsmasker te gebruiken en goede handhygiëne te beoefenen.
Nauwkeurige en snelle diagnose van griep is essentieel voor patiënten om hun overlevingskansen te vergroten.
We staan al voor veel uitdagingen bij het bestrijden van een veel voorkomende maar potentieel dodelijke ziekte, een die dit jaar bijzonder krachtig is. Een van de meest verraderlijke is dat veel mensen vaak drager zijn van griep zonder het te weten (zelfs als ze het voelen).
Omdat je een griepprik hebt gekregen, betekent niet dat je geen griep kunt krijgen, dus die mogelijkheid moet niet worden verworpen wanneer je griepachtige symptomen krijgt. Bovendien geven de snelle tests die in dokterspraktijken in het hele land worden gebruikt om de aanwezigheid ervan te bevestigen, vaak misleidende resultaten – zoals in mijn geval – waardoor iemand wordt gerustgesteld dat hij niet is besmet terwijl het omgekeerde het geval is. Deze verschijnselen brengen ons in gevaar voor een epidemie van ondergediagnosticeerde griep – mensen die geen potentieel nuttige behandeling krijgen en niet de juiste voorzorgsmaatregelen nemen om de verspreiding ervan te voorkomen, omdat ze niet beter weten.
Dit gecompliceerde probleem van ondergediagnosticeerde griep is ook te zien in de intramurale setting. Een recente analyse wees uit dat bijna de helft van de patiënten die werden opgenomen met kortademigheid en koorts en die uiteindelijk griep bleken te hebben, daar bij binnenkomst in het ziekenhuis niet op getest waren.
De snelle influenzadiagnosetest die in dokterspraktijken wordt gegeven en die de aanwezigheid van eiwitten op het oppervlak van griepvirussen aantoont, wordt in het hele land steeds vaker gebruikt omdat hij in de meeste klinische settings beschikbaar is. Maar de test is vaak fout-negatief, vooral wanneer de griep in de omringende gemeenschap hoog is.
Deze vertragingen in de diagnose of de onderdiagnose kunnen het publiek duidelijk een groter risico op griepuitbraken laten lopen. Griep is gemakkelijk overdraagbaar via luchtdruppeltjes: Een eenvoudige hoestbui van een besmette bron kan binnen enkele minuten een hele cabine vol passagiers in een straalvliegtuig blootstellen.
Ten tweede is een accurate en snelle diagnose van griep essentieel voor patiënten om hun overlevingskansen te vergroten. Hoewel algemeen voorgeschreven medicijnen zoals Tamiflu de griep niet volledig kunnen behandelen zoals een antibioticum een bacteriële ziekte kan behandelen, verminderen ze wel de duur en ernst van de symptomen als ze binnen 48 uur na het begin van de symptomen worden gestart.
Verder, met een groot aantal nieuwe en potentieel gevaarlijke nabootsers van griep aan de horizon, zoals het nieuwe SARS-achtige virus dat deze maand in China werd gezien, is het belangrijk om snel te begrijpen of er sprake is van griep of niet, zodat de aandacht en behandelingen dienovereenkomstig kunnen worden verschoven.
We moeten af van het brede gebruik van deze test, zoals belangrijke organisaties zoals de Infectious Diseases Society of America hebben aanbevolen, gezien het feit dat vals-negatieve percentages kunnen oplopen tot 30 procent (!). Dat is onaanvaardbaar hoog en maakt een negatief resultaat vrijwel waardeloos als leidraad voor wat te doen.
In plaats daarvan moeten we de invoering en betaalbaarheid stimuleren van innovaties die de beperkingen van de bestaande snelle test beginnen aan te pakken, waaronder een relatief nieuwe snelle moleculaire test die in verband wordt gebracht met lagere fout-negatieve percentages. Op dit moment is deze test niet zo wijdverspreid beschikbaar in het hele land als de oorspronkelijke snelle griepprik in poliklinieken, waarschijnlijk vanwege de extra kosten om deze op grote schaal te gebruiken, waardoor de impact ervan beperkt blijft.
En hoewel het krijgen van een griepprik je niet volledig immuun maakt voor de ziekte, is het nog steeds enorm voordelig. Het is duidelijk dat het vaccin het risico op infectie met ten minste de helft vermindert, afhankelijk van het seizoen (dit jaar is dat volgens de CDC bijna het geval). Bovendien vermindert het de ernst van de ziekte aanzienlijk als er toch besmetting optreedt. Helaas blijft de scepsis over de werkzaamheid van griepvaccins teleurstellend wijdverbreid, ook al is geen van de tegenargumenten over vaccinatie ook maar in de verste verte wetenschappelijk onderbouwd.
Hoewel het krijgen van een griepprik je niet volledig immuun maakt voor de ziekte, is het nog steeds enorm heilzaam.
Influenza heeft niet voor niets een bijna mythische status bereikt als een potentiële oorzaak voor het uitsterven van de mens: De laatste keer dat een groot deel van de mensheid op korte termijn stierf, was als gevolg van de Spaanse grieppandemie van 1918. Een derde van de wereldbevolking (500 miljoen op dat moment) raakte besmet, en bijna 50 miljoen mensen stierven wereldwijd; dat is 10 miljoen meer dan er werden gedood in de Grote Oorlog die eraan voorafging.