Lewis and Clark Expedition

De expeditie van Lewis en Clark begon in 1804, toen President Thomas Jefferson Meriwether Lewis de opdracht gaf het land ten westen van de Mississippi, dat de Aankoop van Louisiana omvatte, te verkennen. Lewis koos William Clark als zijn mede-leider voor de missie. De tocht duurde meer dan twee jaar: Onderweg werden ze geconfronteerd met barre weersomstandigheden, onverbiddelijk terrein, verraderlijk water, verwondingen, honger, ziekte en zowel vriendelijke als vijandige indianen. Desondanks werd de reis van ongeveer 8.000 mijl als een groot succes beschouwd en leverde nieuwe geografische, ecologische en sociale informatie op over voorheen niet in kaart gebrachte gebieden van Noord-Amerika.

Wie waren Lewis en Clark?

Meriwether Lewis werd in 1774 in Virginia geboren maar bracht zijn vroege jeugd door in Georgia. Hij keerde als tiener terug naar Virginia om zijn opleiding te volgen en studeerde in 1793 af aan de universiteit. Daarna ging hij bij de militie van de staat Virginia – waar hij hielp de Whiskey Rebellion te bedwingen – en later werd hij kapitein in het Amerikaanse leger. Op 27-jarige leeftijd werd hij persoonlijk secretaris van president Thomas Jefferson.

William Clark werd in 1770 in Virginia geboren, maar verhuisde op 15-jarige leeftijd met zijn familie naar Kentucky. Op 19-jarige leeftijd sloot hij zich aan bij de staatsmilitie en vervolgens bij het reguliere leger, waar hij met Lewis diende en uiteindelijk door president George Washington werd aangesteld als luitenant der infanterie.

In 1796 keerde Clark naar huis terug om het landgoed van zijn familie te beheren. Zeven jaar later koos Lewis hem uit voor een epische excursie die de geschiedenis van Amerika mede zou bepalen.

Louisiana Purchase

Tijdens de Franse en Indiaanse Oorlog stond Frankrijk een groot deel van Louisiana af aan Spanje en bijna al het resterende land aan Groot-Brittannië.

In eerste instantie had de Spaanse overname geen grote gevolgen, omdat de Verenigde Staten hierdoor nog steeds de Mississippi konden bevaren en New Orleans als handelshaven konden gebruiken. Toen kwam Napoleon Bonaparte in 1799 aan de macht in Frankrijk en wilde het vroegere Franse grondgebied in de Verenigde Staten terugwinnen.

In 1802 gaf koning Karel IV van Spanje het Louisiana Territory terug aan Frankrijk en herriep de toegang van Amerika tot de havens. In 1803, onder dreiging van oorlog, onderhandelden president Jefferson en James Monroe met succes over een deal met Frankrijk om het Louisiana Territory – dat ongeveer 827.000 vierkante mijl omvatte – voor 15 miljoen dollar te kopen.

Nog voordat de onderhandelingen met Frankrijk waren afgerond, vroeg Jefferson het Congres om een expeditie te financieren om het land van de zogenaamde Louisiana Purchase in kaart te brengen en benoemde hij Lewis tot expeditiecommandant.

Voorbereidingen voor de expeditie van Lewis en Clark

Lewis wist dat het verkennen van het Louisiana Territory geen geringe opgave zou zijn en begon onmiddellijk met de voorbereidingen. Hij bestudeerde medicijnen, plantkunde, astronomie en zoölogie en bestudeerde bestaande kaarten en tijdschriften van de regio. Ook vroeg hij zijn vriend Clark om de expeditie mede te leiden.

Ondanks het feit dat Clark ooit Lewis’ superieur was, had Lewis technisch gezien de leiding over de reis. Maar in alle opzichten deelden de twee de verantwoordelijkheid.

Op 5 juli 1803 bezocht Lewis het arsenaal in Harper’s Ferry om munitie te halen. Daarna voer hij met een op maat gemaakte 55-voet kielboot – ook wel “de boot” of “de schuit” genoemd – de Ohio rivier af en voegde zich bij Clark in Clarksville, Indiana. Van daaruit voer Clark met de boot de Mississippi op, terwijl Lewis te paard verder voer om extra voorraden te verzamelen.

Een aantal van de verzamelde voorraden waren:

• ontdekkingsinstrumenten waaronder kompassen, kwadranten, telescoop, sextanten en een chronometer
• kampeerbenodigdheden waaronder oliedoek, stalen vuurstenen, gereedschap, keukengerei, maïsmolen, muskietengaas, visgerei, zeep en zout
• kleding
• wapens en munitie
• medicijnen en medische benodigdheden
• boeken over plantkunde, geografie en astronomie
• kaarten

Lewis verzamelde ook geschenken om tijdens de reis aan de Indianen te geven, zoals:

• kralen
• gezichtsverf
• messen
• tabak
• ivoren kammen
• helder gekleurde stof
• kralen
• naaigerei

notions

• mirrors

The Expedition Begins

Lewis vertrouwde Clark toe mannen te werven voor hun “Corps of Volunteers for Northwest Discovery.” Gedurende de winter van 1803-1804 rekruteerde en trainde Clark mannen in Kamp DuBois ten noorden van St. Louis, Missouri. Hij koos ongehuwde, gezonde mannen die goed konden jagen en overlevingstechnieken beheersten.

De expeditiegroep bestond uit 45 zielen waaronder Lewis, Clark, 27 ongehuwde soldaten, een Frans-Indiaanse tolk, een gecontracteerde bootbemanning en een slaaf die eigendom was van Clark, genaamd York.

Op 14 mei 1804 voegden Clark en het korps zich bij Lewis in St. Charles, Missouri en voeren stroomopwaarts over de Missouri rivier in de kielboot en twee kleinere boten in een tempo van ongeveer 15 mijl per dag. Hitte, zwermen insecten en sterke stromingen maakten de tocht in het beste geval zwaar.

Om de discipline te handhaven, regeerden Lewis en Clark het korps met ijzeren hand en deelden harde straffen uit, zoals zweepslagen op de rug en dwangarbeid voor degenen die uit de pas liepen.

Op 20 augustus stierf de 22-jarige korpslid sergeant Charles Floyd aan een buikinfectie, mogelijk aan een blindedarmontsteking. Hij was het enige lid van het korps dat tijdens hun reis overleed.

Lewis and Clark: Native American Encounters

Het grootste deel van het land dat Lewis en Clark onderzochten, was al bezet door Indianen. Het korps kwam zo’n 50 indianenstammen tegen, waaronder de Shoshone, de Mandan, de Minitari, de Blackfeet, de Chinook en de Sioux.

Wis en Clark ontwikkelden een eerste-contact-protocol om nieuwe stammen te ontmoeten. Ze ruilden goederen en overhandigden de leider van de stam een Jefferson Indian Peace Medal, een munt met aan de ene kant de beeltenis van Thomas Jefferson en aan de andere kant een afbeelding van twee handen die elkaar omklemmen onder een tomahawk en een vredespijp met de inscriptie “Vrede en Vriendschap”.

Ze vertelden de Indianen ook dat Amerika hun land bezat en militaire bescherming aanbood in ruil voor vrede.

Sommige Indianen hadden al eerder “blanken” ontmoet en waren vriendelijk en stonden open voor handel. Andere waren op hun hoede voor Lewis en Clark en hun bedoelingen en waren openlijk vijandig, hoewel zelden gewelddadig.

In augustus hielden Lewis en Clark vreedzame indianenraden met de Odo, in de buurt van het huidige Council Bluffs, Iowa, en de Yankton Sioux bij het huidige Yankton, South Dakota.

Eind september ontmoetten ze echter de Teton Sioux, die niet zo meegaand waren en probeerden de boten van het korps tegen te houden en tol eisten. Maar zij waren geen partij voor de militaire macht van het korps en trokken al snel verder.

Fort Mandan

In het begin van november stuitte het korps op dorpen van bevriende Mandan en Minitari Indianen in de buurt van het huidige Washburn, North Dakota, en besloot stroomafwaarts langs de oevers van de Missouri-rivier een kamp op te slaan voor de winter.

Binnen ongeveer vier weken bouwden ze een driehoekig fort, Fort Mandan genaamd, dat was omgeven door 16-voet piketten en onderdak en opslagruimten bevatte.

Het Korps bracht de volgende vijf maanden in Fort Mandan door met jagen, smeden en het maken van kano’s, touwen, leren kleding en mocassins, terwijl Clark nieuwe kaarten voorbereidde. Volgens het dagboek van Clark waren de mannen over het algemeen in goede gezondheid, behalve degenen die leden aan geslachtsziekten.

Sacagawea

Tijdens hun verblijf in Fort Mandan ontmoetten Lewis en Clark de Frans-Canadese pelsjager Toussaint Charbonneau en huurden hem in als tolk. Ze lieten zijn zwangere Shoshone Indiaanse vrouw, Sacagawea, met hem meegaan op de expeditie.

Sacagawea was op 12-jarige leeftijd ontvoerd door Hidatsa Indianen en vervolgens verkocht aan Charbonneau. Lewis en Clark hoopten dat zij hen kon helpen te communiceren met de Shoshone die zij op hun reis zouden tegenkomen.

Op 11 februari 1805 schonk Sacagawea het leven aan een zoon en noemde hem Jean Baptiste. Ze werd een waardevolle en gerespecteerde aanwinst voor Lewis en Clark.

Lewis and Clark Cross the Continental Divide

Op 7 april 1805 stuurden Lewis en Clark een deel van hun bemanning en hun kielboot, volgeladen met zoölogische en botanische monsters, kaarten, verslagen en brieven, terug naar St. Louis terwijl zij en de rest van het korps op weg gingen naar de Stille Oceaan.

Ze doorkruisten Montana en baanden zich een weg naar de Continental Divide via Lemhi Pass waar ze, met Sacagawea’s hulp, paarden kochten van de Shoshone. Daar werd Sacagawea herenigd met haar broer Cameahwait, die haar sinds haar ontvoering niet meer had gezien.

De groep trok vervolgens Lemhi Pass uit en stak de Bitterroot bergketen over via de schrijnende Lolo Trail en met de hulp van vele paarden en een handvol Shoshone gidsen.

Deze etappe van de reis bleek de moeilijkste te zijn. Velen van het gezelschap leden aan bevriezing, honger, uitdroging, slecht weer, vrieskou en uitputting. Toch ging, ondanks het genadeloze terrein en de omstandigheden, geen enkele ziel verloren.

Na 11 dagen op de Lolo Trail, stuitte het Korps op een stam vriendelijke Nez Perce Indianen langs de Clearwater Rivier in Idaho. De Indianen namen de vermoeide reizigers op, gaven hen te eten en hielpen hen weer gezond te worden.

Toen het korps was hersteld, bouwden ze boomstamkano’s, lieten hun paarden achter bij de Nez Perce en trotseerden de stroomversnellingen van de Clearwater River naar de Snake River en vervolgens naar de Columbia River. Naar verluidt aten ze onderweg hondenvlees in plaats van wild.

Fort Clatsop

Een uitgeput en gehaast korps bereikte in november 1805 eindelijk de stormachtige Stille Oceaan. Ze hadden hun missie volbracht en moesten een plek vinden om te overwinteren voordat ze naar huis konden gaan.

Ze besloten hun kamp op te slaan in de buurt van het huidige Astoria, Oregon, en begonnen op 10 december met de bouw van Fort Clatsop en trokken er met Kerstmis in.

Het was geen gemakkelijke winter in Fort Clatsop. Iedereen had moeite om zichzelf en hun voorraden droog te houden en vocht een voortdurende strijd met kwellende vlooien en andere insecten. Bijna iedereen was zwak en ziek met maagproblemen (waarschijnlijk veroorzaakt door bacteriële infecties), honger of griepachtige verschijnselen.

Lewis and Clark Journey Home

Op 23 maart 1806 verlieten de Corps Fort Clatsop om naar huis te gaan. Ze haalden hun paarden terug van de Nez Percé en wachtten tot juni tot de sneeuw gesmolten was om de bergen over te steken naar het Missouri River Basin.

Na opnieuw de ruige Bitterroot Mountain Range te hebben doorkruist, splitsten Lewis en Clark zich op bij Lolo Pass.

De groep van Lewis nam een kortere weg naar het noorden naar de Great Falls van de Missouri River en verkende de Marias River – een zijrivier van de Missouri in het huidige Montana – terwijl de groep van Clark, inclusief Sacagawea en haar familie, zuidwaarts ging langs de Yellowstone River. De twee groepen planden een rendez-vous op de plaats waar de Yellowstone en de Missouri samenkwamen in North Dakota.

Pompey’s Pillar

Op 25 juli 1806 kerfde Clark zijn naam en de datum in een grote rotsformatie bij de Yellowstone River die hij Pompey’s Pillar noemde, naar Sacagawea’s zoon wiens bijnaam “Pompey” was. De plek is nu een nationaal monument dat wordt beheerd door het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Zaken.

Twee dagen later, bij de Marias River nabij het huidige Cut Bank, Montana, stuitten Lewis en zijn groep op acht Blackfeet krijgers en werden gedwongen twee van hen te doden toen zij probeerden wapens en paarden te stelen. De plaats van het gevecht werd bekend als Two Medicine Fight Site.

Het was de enige gewelddadige episode van de expeditie, hoewel Lewis kort na het Blackfeet-gevecht tijdens een jachtpartij per ongeluk in zijn bil werd geschoten; de verwonding was pijnlijk en ongemakkelijk, maar niet fataal.

Op 12 augustus herenigden Lewis en Clark en hun bemanningen zich en zetten Sacagawea en haar familie af bij de Mandan-dorpen. Daarna voeren ze de Missouri rivier af – met de stroming dit keer in hun voordeel – en arriveerden op 23 september in St. Louis, waar ze als helden werden onthaald.

LEES MEER: Tijdlijn Expeditie Lewis en Clark

Nalatenschap Expeditie Lewis en Clark

Lewis en Clark keerden in de herfst van 1806 terug naar Washington, D.C., in de herfst van 1806 en deelden hun ervaringen met president Jefferson.

Zij waren er weliswaar niet in geslaagd een felbegeerde waterroute door het continent te identificeren, maar zij hadden wel hun missie volbracht: het in kaart brengen van het Louisiana Territory van de Mississippi rivier tot aan de Stille Oceaan, en dat tegen enorme verwachtingen in met slechts één dode en weinig geweld.

Het korps had meer dan 8.000 mijl afgelegd, onschatbare kaarten en geografische informatie geproduceerd, minstens 120 dierspecimens en 200 botanische monsters geïdentificeerd en vreedzame betrekkingen aangeknoopt met tientallen inheemse Amerikaanse stammen.

Zowel Lewis als Clark ontvingen een dubbele beloning en 1.600 acres land voor hun inspanningen. Lewis werd gouverneur van het Louisiana Territory en Clark werd benoemd tot brigadegeneraal van de militie voor het Louisiana Territory en tot federaal Indianenagent.

Clark bleef goed gerespecteerd en leidde een succesvol leven. Lewis was echter geen effectieve gouverneur en dronk te veel. Hij trouwde nooit en kreeg geen kinderen. In 1809 stierf hij aan twee schotwonden, mogelijk door zichzelf toegebracht. Een paar jaar later stierf Sacagawea, en Clark werd de voogd van haar kinderen.

Ondanks Lewis’ tragische einde blijft zijn expeditie met Clark een van Amerika’s beroemdste. Het duo en hun bemanning – met de hulp van Sacagawea en andere inheemse Amerikanen – versterkten Amerika’s aanspraak op het Westen en inspireerden talloze andere ontdekkingsreizigers en westerse pioniers.

Bronnen

Building Fort Clatsop. Discovering Lewis & Clark.

Corps of Discovery. National Park Service: Gateway Arch.

Expedition Timeline. Thomas Jefferson Stichting: Het Jefferson Monticello.

Vlaggenschip: Kielboot, Schuit of Boot? Discovering Lewis & Clark.

Fort Clatsop Ziektes. Discovering Lewis & Clark.

Fort Mandan Winter. Discovering Lewis & Clark.

Indiaanse Vredesmedailles. Thomas Jefferson Stichting: The Jefferson Monticello.

Lemhi Valley to Fort Clatsop. Discovering Lewis & Clark.

Lolo Trail. National Park Service: Expeditie Lewis en Clark.

Aankoop Louisiana. Thomas Jefferson Stichting: Jefferson Monticello.

De Reis. National Park Service: Expeditie Lewis en Clark.

De Indianen. PBS.

To Equipit an Expedition. PBS.

Twee Medicijn Strijd Plaats. National Park Service: Expeditie van Lewis en Clark.

Washington City tot Fort Mandan. Discovering Lewis & Clark.