“Als ik mijn perzik smoothie body butter was, waar zou ik dan zijn?” Zeg ik tegen niemand terwijl ik op zoek ben naar mijn favoriete lotion. En dan: “Aha! Hier ben je. Je rolde onder mijn bed.”
Ik praat veel tegen mezelf. En ik bedoel niet alleen in de privacy van mijn eigen huis. Ik praat tegen mezelf als ik op straat loop, in mijn kantoor ben of aan het winkelen ben. Hardop denken helpt me om waar ik aan denk te materialiseren. Het helpt me om dingen te begrijpen.
Het maakt me ook gek. Gekke mensen praten tegen zichzelf, toch? Ze praten met de stemmen in hun hoofd. Als je tegen niemand iets zegt, denkt iedereen dat je een geesteszieke bent. Ik weet zeker dat veel mensen me door de straten van New York hebben zien lopen en dachten: “Die is sterk aan de crack verslaafd.”
Ik weet zeker dat ik op Gollem lijk in “Lord Of The Rings” als hij aan zijn “lieveling” denkt.
Wel, de grap is voor de veroordelende eikels die me in de trein een oogje dichtknijpen. (
Talking to yourself, it turns out, is a sign of genius.
The smartest people on earth talk to themselves. Kijk naar de innerlijke monologen van de grootste denkers. Kijk naar poëzie! Kijk naar de geschiedenis! Albert Einstein praatte in zichzelf. Hij was niet zo’n sociale vlinder toen hij opgroeide, en hij was liever op zichzelf.
Einstein.org meldt dat hij “zijn zinnen zachtjes tegen zichzelf herhaalde.”
Dus, zie je? Ik ben niet alleen, en ik ben niet compleet gestoord. Ik ben gewoon heel slim. Ha!
Talking to yourself makes your brain work more efficiently.
In a study printed in the Quarterly Journal of Experimental Psychology, psychologists Daniel Swigley and Gary Lupya hypothesized that talking to yourself was actually beneficial.
We’re all guilty of it, right? We kunnen het net zo goed vieren en de voordelen bestuderen.
In een experiment gaven Swigley en Lupya 20 mensen de naam van een voorwerp (zoals een brood of een appel), dat ze in de supermarkt moesten zoeken.
Tijdens de eerste reeks proeven waren de deelnemers gebonden aan stilte. In de tweede reeks herhaalden ze de naam van het voorwerp hardop terwijl ze ernaar zochten in de winkel.
Volgens Live Science vonden de proefpersonen het voorwerp met meer gemak wanneer ze tijdens het zoeken tegen zichzelf spraken. Dingen hardop zeggen stimuleert het geheugen. Het stolt het eindspel en maakt het tastbaar.
Hardop tegen jezelf praten helpt je alleen als je weet wat je nodig hebt.
Als je iets wilt vinden, helpt het hardop uitspreken van de naam van het voorwerp alleen als je bekend bent met het uiterlijk ervan.
Je moet weten wat het is dat je zoekt; anders breng je jezelf alleen maar in verwarring. Volgens Lupyan:
Het is niet altijd nuttig om tegen jezelf te praten – als je niet echt weet hoe een voorwerp eruit ziet, kan het geen effect hebben om de naam te zeggen of je zelfs vertragen. Als je daarentegen weet dat bananen geel zijn en een bepaalde vorm hebben, activeer je door banaan te zeggen deze visuele eigenschappen in de hersenen om je te helpen ze te vinden.
Met andere woorden, je kunt iets niet begrijpen zonder te weten waar je mee te maken hebt. Als je weet wat je nodig hebt en de naam verbaliseert, heb je meer kans dat je het vindt.
Je leert als kind door tegen jezelf te praten.
Baby’s leren praten door naar volwassenen te luisteren en na te doen wat zij zeggen. Praten is een kwestie van oefenen.
We moeten onze stem horen om te leren hoe we hem moeten gebruiken.
Volgens Live Science kan “zelfgestuurde spraak helpen om het gedrag van kinderen te sturen, waarbij kinderen zichzelf vaak stap-voor-stap door taken leiden, zoals het strikken van hun schoenveters, alsof ze zichzelf eraan herinneren om zich te concentreren op het werk dat ze moeten doen.”
Denk eens aan al die munchkins die je kent. Heb je ze niet tegen zichzelf zien praten terwijl ze met een speelgoedautootje of een lievelingsknuffel speelden?
Een peuter kan geconcentreerd blijven door zijn problemen te bespreken.
Als een jongetje met zijn speelgoedautootjes speelt, kan hij zeggen: “Het kleine autootje past wel door deze garagedeur, maar de grote vrachtwagen is te groot.” Tegelijkertijd zal hij testen welke van de auto’s in de speelgoedgarage passen.
Een kind leert door te praten via zijn handelingen. Zo herinnert hij zich voor de toekomst hoe hij het probleem heeft opgelost. Door het door te spreken krijgt hij een beter begrip van de wereld.
Door tegen jezelf te praten kun je je gedachten ordenen.
Wat mij het meest helpt als ik tegen mezelf praat, is dat ik in staat ben de talloze wilde gedachten die door mijn hersenen razen te ordenen.
Het horen van mijn problemen met woorden kalmeert mijn zenuwen. Ik ben mijn eigen therapeut: De stem van buiten helpt me door mijn problemen heen. Volgens psychologe Linda Sapadin helpt hardop tegen jezelf praten je om belangrijke en moeilijke beslissingen te valideren. “Het helpt je om je gedachten te verhelderen, je te richten op wat belangrijk is en beslissingen die je overweegt te nemen, vast te leggen. En omdat het jouw probleem is, waarom doe je dat dan niet met jezelf?
Door met jezelf te praten bereik je je doelen.
Een lijst met doelen maken en ze gaan bereiken kan moeilijk zijn. Het kan overweldigend zijn.
Uzelf door die doelen heen praten is een veel stabielere manier om ze te bereiken. Als je jezelf door het proces heen loodst, zal elke stap minder moeilijk en beknopter lijken.
Dingen zullen opeens behapbaar lijken, en je zult minder angstig zijn om in het probleem te duiken.
Zoals Sapadin het zegt: “Hardop zeggen richt je aandacht, versterkt de boodschap, controleert je op hol geslagen emoties en schermt afleidingen af.”
Het plaatst dingen in perspectief en aardt je.
Talking to yourself betekent dat je zelfredzaam bent. Net als Albert Einstein, die “hoogbegaafd was en al vroeg in zijn leven het vermogen verwierf om zijn talenten uit te buiten”, zijn mensen die tegen zichzelf praten zeer bekwaam en rekenen ze alleen op zichzelf om uit te vinden wat ze nodig hebben.
Wij “gekken” zijn de meest efficiënte en intelligente van het stel. Wij nemen de tijd om naar onze innerlijke stem te luisteren, luid en trots!