Pregabaline geen hulp bij ischias pijn in benen

Pregabaline (Lyrica) bood geen verlichting van de pijn in de benen die gepaard gaat met acute of chronische ischias, en werd in verband gebracht met meer bijwerkingen in een gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek, zo ontdekten onderzoekers.

Over een periode van 8 weken waren er geen verschillen in de intensiteitsscore van de beenpijn, ongeacht of de patiënten het geneesmiddel gebruikten of een placebo (gemiddelde niet-gecorrigeerde score van 3,7 versus 3,1), meldden Christine Lin, PhD, van het George Institute for Global Health in Australië, en collega’s in het New England Journal of Medicine.

Er waren ook significant meer bijwerkingen in de pregabaline-groep (227 versus 124, P=0,002).

“Het gebrek aan behandelingseffect van pregabaline in deze patiënten met ischias kan verschillen weerspiegelen in pathofysiologische kenmerken tussen andere soorten neuropathische pijn en ischias, en suggereert dat de aanbevelingen van richtlijnen met betrekking tot neuropathische pijn zich mogelijk niet uitstrekken tot ischias,” schreven de onderzoekers.

Sciatica wordt gekenmerkt door uitstralende pijn in het been, die soms gepaard gaat met rugpijn, gevoelsverlies, of zwakte. Er zijn weinig klinische richtlijnen voor de behandeling van de ziekte, en het bewijs voor effectieve medische behandelingen is beperkt.

Pregabaline is goedgekeurd voor de behandeling van sommige soorten neuropathische pijn — met inbegrip van postherpetische neuralgie en diabetische perifere neuropathie — en dus werd gedacht dat het mogelijk effectief zou zijn bij ischias, legden de onderzoekers uit.

Om de hypothese te testen, voerden ze een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebo-gecontroleerde studie uit waarin 209 ischias-patiënten uit 47 plaatsen werden gerandomiseerd naar placebo of naar pregabaline in een dosis van 150 mg per dag, aangepast tot een maximale dosis van 600 mg / dag. De meeste patiënten hadden minder dan 3 maanden ischias. (Twee patiënten in de pregabaline-groep bleken later niet in aanmerking te komen en werden uitgesloten van de analyse.)

Het primaire resultaat was de intensiteitsscore van de beenpijn (op een 10-puntenschaal, waarbij 10 de ergste pijn is) na 8 weken, met extra evaluaties na 1 jaar. Secundaire uitkomsten waren de mate van invaliditeit, rugpijnintensiteit, en kwaliteit van leven.

Er waren geen significante verschillen tussen de groepen, noch na 8 weken, noch na 1 jaar, met betrekking tot een van de secundaire uitkomsten: mate van invaliditeit, rugpijnintensiteit, globaal waargenomen effect, en fysieke en mentale kwaliteit van leven.

Duizeligheid was de meest voorkomende bijwerking in beide groepen, maar kwam vaker voor in de pregabaline-groep. Hoewel de algemene bijwerkingen significant hoger waren in deze groep, waren de ernstige bijwerkingen numeriek, maar niet significant, hoger voor die in de placebogroep (twee versus zes).

Lin en collega’s zeiden dat hun resultaten vergelijkbaar waren met die van eerdere onderzoeken naar pregabaline en gabapentine bij chronische lage rugpijn of ischias, zonder voordeel ten opzichte van placebo: “Onze studie breidt deze bevinding uit door de inclusie van patiënten met acute ischias.”

Een post-hocanalyse toonde aan dat de duur van de pijn in het been het effect van pregabaline voor ischiaspatiënten niet wijzigde.

De onderzoekers voegden eraan toe dat, omdat de studie niet was aangedreven om het risico van suïcidaliteit te detecteren, een bekende complicatie met deze geneesmiddelen, “het is belangrijk voor artsen om voorzichtig te blijven met betrekking tot het voorschrijven van pregabaline aan patiënten die vatbaar zijn voor zelfbeschadiging.”