Zink is een van de meest overvloedige mineralen in het lichaam (na ijzer) en is aanwezig in elke cel. Ongeveer 20-40% van het geconsumeerde zink wordt door het lichaam opgenomen, afhankelijk van de biologische beschikbaarheid in de eigenlijke voedselbron (de biologische beschikbaarheid van zink uit granen en plantaardig voedsel is lager dan die uit dierlijk voedsel). De groepen voedingsmiddelen die de meeste biobeschikbare zink leveren, worden meestal geleverd door rood vlees & gevogelte, waarbij oesters meer zink per portie bevatten dan enig ander voedingsmiddel. Andere voedselbronnen zijn bonen, noten, bepaalde soorten zeevruchten (zoals krab en kreeft), volle granen, verrijkte ontbijtgranen, en zuivelproducten.
Een volwassene van gemiddelde grootte heeft 1,4 tot 2,3 g zink en heeft een gemiddelde consumptie van zink van ongeveer 10-15 mg per dag nodig. Omdat het lichaam zink niet van nature produceert of opslaat, wordt het beschouwd als een essentiële voedingsstof en moet je het via voedsel of supplementen binnenkrijgen.
Zink speelt een belangrijke rol in groei en ontwikkeling, immuunfunctie, neurotransmissie, gezichtsvermogen, voortplanting, en intestinaal ionentransport. In feite zijn talrijke aspecten van het celmetabolisme afhankelijk van zink en om deze rollen te kunnen vervullen, heeft zink een aantal specifieke systemen nodig om zink over het celmembraan te transporteren. Zinktransporter-eiwitten vervullen deze rol en zijn daarom onmisbaar in de fysiologie van zink.
Functies van zink
Op celniveau kan de functie van zink in drie categorieën worden verdeeld:
1) Katalytisch
Meer dan 100 verschillende enzymen zijn afhankelijk van zink voor hun vermogen om vitale chemische reacties te katalyseren
2) Structureel
Zink speelt een essentiële rol bij de vouwing en structuur van sommige eiwitten. Eiwitten worden opgebouwd als losse ketens die zich op zichzelf vouwen tot stabielere, compacte structuren. Zink kan dit proces vaak helpen door vingerachtige structuren te vormen, die bekend staan als “zinkvingereiwitten”. Deze behoren tot de meest voorkomende groepen eiwitten en zijn betrokken bij tal van cellulaire processen, zoals het spelen van een essentiële rol bij de ontwikkeling van bloedcellen, zoals beschreven in het artikel, Zinkvinger-eiwitten in gezondheid en ziekte.
Andere voorbeelden van zinkvingereiwitten zijn nucleaire receptoren die zich binden aan en reageren op steroïden en andere moleculen, zoals vitamine D, vitamine A, oestrogeen en schildklierhormonen.
Metallothioneïnen zijn ook voorbeelden van eiwitten met een zinkbindend motief. Het zijn kleine metaalbindende cysteïnerijke eiwitten met een hoge affiniteit voor zink. Zij werken samen met zinktransporteurs en regelen de vrije zinkconcentraties in het cytosol, zoals beschreven in THE PHYSIOLOGICAL, BIOCHEMICAL, AND MOLECULAR ROLES OF ZINC TRANSPORTERS IN ZINC HOMEOSTASIS AND METABOLISM.
Metallothioneins zijn ook betrokken bij de regeling van de metaalionenhomeostase, de ontgifting van zware metalen, en de verdediging tegen oxidatieve stress op cellulair niveau.
Verwijdering van zink uit zinkhoudende eiwitten leidt tot eiwitmisvouwing en functieverlies.
3) Regelgevend
Door als transcriptiefactoren op te treden en zich aan DNA te binden, kunnen zinkvingereiwitten de genexpressie reguleren.
Zink blijkt ook een rol te spelen bij “apoptosis” (celdood), het moduleren van de activiteit van celsignalerende enzymen, het beïnvloeden van de afgifte van hormonen en de overdracht van zenuwimpulsen, hetgeen wordt besproken in het artikel, Zinc in Cellular Regulation: The Nature and Significance of “Zinc Signals”.
De passage van zink in het lichaam
Er zijn maar weinig studies waarbij de biologische beschikbaarheid van verschillende vormen van zink in de mens rechtstreeks wordt vergeleken. Het belangrijkste feit is dat de vorm van zink moet worden ontleed in zinkionen, die zich vervolgens binden aan liganden (eiwitten) die het zink naar de cellen van de dunne darm transporteren. Er zijn specifieke transporteiwitten die zink over het celmembraan in de portale circulatie brengen, waar het rechtstreeks naar de lever wordt getransporteerd alvorens in de circulatie te worden vrijgegeven voor levering aan alle weefsels. De zinkhomeostase wordt op het niveau van het hele lichaam, de weefsels, de cellen en de subcellen strak geregeld door een aantal eiwitten, waarbij zinktransporteurs bijzonder belangrijk zijn.
Ongeveer 70% van het circulerende zink is gebonden aan serumalbumine (een plasma-eiwit) en factoren of omstandigheden die deze serumalbumineconcentratie beïnvloeden, kunnen op hun beurt het zinkgehalte in het serum beïnvloeden. De beschikbaarheid van serumzink is gevoelig voor de hoeveelheden zink die uit de voeding worden opgenomen en een redelijk constante toevoer via de voeding wordt noodzakelijk geacht om te voldoen aan de normale behoefte aan zink voor onderhoud en groei.
Zink gaat verloren via de huid en de nieren (gecombineerd verlies van 0,5-0,8mg/dag), waarbij meer zink verloren gaat wanneer het lichaam meer zweet, zoals in een warm klimaat en tijdens zware inspanning. Ongeveer de helft van al het zink dat uit het lichaam wordt geëlimineerd, gaat verloren door het afsterven van epitheelcellen in het maag-darmkanaal (0,5-3mg/dag), en hoewel een aanzienlijke hoeveelheid wordt uitgescheiden via de galwegen en de darmen, wordt het grootste deel weer opgenomen om de zinkbalans te reguleren. Verhongering en spierafbraak verhogen ook het zinkverlies via de urine.
Eiwit bevordert de absorptie van zink, maar een fytaatrijk dieet (zoals in granen, graan, maïs en rijst) kan de absorptie van zink afremmen.
Er is een zeer fijn evenwicht tussen zink en koper tijdens de darmabsorptie. Zink vermindert de hoeveelheid koper die uw lichaam absorbeert, omdat koper concurreert met zink om zich te binden met metallothioneïne, het bindingseiwit dat zink in de darmcellen brengt. De verhouding tussen zink en koper is waarschijnlijk belangrijker dan de concentratie van koper of zink, en een veel voorkomend probleem is een teveel aan koper in water uit koperen leidingen of koperen kookgerei.
Zink concurreert ook met ijzer tijdens de intestinale absorptie, waarbij studies een verband aantonen tussen de zinkstatus van het hele lichaam en de ijzerhomeostase, wat het belang van een evenwicht tussen deze mineralen illustreert.
Dieetfactoren die zinkabsorptie beïnvloeden
Het is belangrijk om inzicht te hebben in zinkabsorptie en dieetinvloeden wanneer u nadenkt over de beste manier om uw zinkvoedingsstatus aan te pakken.
Een marginaal zinktekort en een lage zinkstatus zijn, zoals gerapporteerd in zinkdeficiëntiestudies, onderkend bij veel bevolkingsgroepen in niet alleen minder ontwikkelde landen, maar ook geïndustrialiseerde landen.
Terwijl de oorzaak in sommige gevallen een ontoereikende zinkopname via de voeding kan zijn, hebben remmers van de zinkabsorptie ook een invloed. Fytaat, dat aanwezig is in basisvoedingsmiddelen zoals granen, maïs en rijst, blijkt in sommige zinkstudies en -rapporten een sterk negatief effect te hebben op de zinkabsorptie na consumptie.
Iron beïnvloedt ook de zinkabsorptie, evenals cadmium (dat in toenemende mate in ons milieu voorkomt). Terwijl de hoeveelheid eiwitten in onze maaltijden de zinkopname kan bevorderen, kunnen individuele eiwitten een remmend effect hebben, zoals blijkt uit dit artikel over de voedingsfactoren die de zinkopname beïnvloeden.
Zink draagt bij aan:
De normale werking van het immuunsysteem
Zink speelt een centrale rol in het immuunsysteem en de ondersteuning van het immuunsysteem, waarbij het de cellulaire en humorale immuniteit beïnvloedt. Het speelt een rol in cel-gemedieerde en antilichaam-gemedieerde reacties. Een tekort aan zink lijkt apoptose te induceren, wat resulteert in een verlies van B-cel en T-cel precursors in het beenmerg. Het zinkafhankelijk enzym, Thymuline, stimuleert de ontwikkeling van T-cellen in de thymus en de productie van cytokines door mononucleaire cellen wordt ook verminderd door een zinktekort. Een adequate zinkstatus is noodzakelijk voor de werking van natuurlijke killercellen en zinkionen vertonen ook een directe antimicrobiële activiteit, zoals wordt benadrukt in het wetenschappelijke artikel, Roles of Zinc Signaling in the Immune System.
DNA-synthese en celdeling
Het lichaam heeft zink nodig voor de aanmaak van eiwitten en DNA, het genetische materiaal in alle cellen.
Zink is essentieel voor celproliferatie en -differentiatie, met name voor de regulering van DNA-synthese en mitose. Zink is een structurele component van een aantal eiwitten, waaronder enzymen van cellulaire signaalwegen en transcriptiefactoren.
Zink is essentieel voor de insuline-achtige groeifactor (IGF) die celproliferatie induceert, en verminderde zinkbeschikbaarheid lijkt van invloed te zijn op membraansignalering en secundaire boodschappers die de celproliferatie coördineren.
Bescherming van DNA, eiwitten en lipiden tegen oxidatieve schade
Zink neemt deel aan antioxidantactiviteiten in het lichaam. Door zich te binden aan thiolgroepen in eiwitten, maakt het deze minder gevoelig voor oxidatie. Zink ondersteunt ook bij het opruimen van reactieve zuurstofspecies door de expressie van metallothioneïne te induceren en de katalase-activiteit te verhogen en functioneert als antioxidant door de katalytische werking van koper/zink-superoxide-dismutase.
Bijdrage tot de normale eiwitsynthese
Zink draagt bij tot de normale eiwitsynthese, waaronder de synthese van keratine en collageen. Een van de belangrijke zinkafhankelijke eiwitten is Gustine, dat betrokken is bij smaak en reuk. Een slechte of afwezige gustinespiegel leidt tot een verminderde smaak en reuk, zoals blijkt uit dit zinkonderzoek naar eiwitsynthese.
Andere belangrijke zinkbevattende enzymen zijn carboxopeptidase, dat helpt bij de afbraak van eiwitten. Een tekort aan zink belemmert ook de synthese van het eiwit Opsine, de voorloper van Rhodopsine, dat bij een afname leidt tot een abnormale donkeradaptatie van het oog. Zink is ook nodig voor het enzym alcoholdehydrogenase, dat verantwoordelijk is voor de omzetting van retinol in retinal, dat essentieel is voor de oogfunctie. Zink is belangrijk voor de synthese van hemoglobine, een eiwit dat verantwoordelijk is voor het zuurstoftransport in het bloed.
Onderhoud van botten
Zink bevordert de vorming van botopbouwende cellen en voorkomt de overmatige afbraak van bot.
Het is een essentiële cofactor in enzymen die betrokken zijn bij de synthese van verschillende botmatrixcellen en speelt een rol bij de botafzetting en -resorptie. Bovendien speelt het een structurele rol in de botmatrix zelf. De hydroxyapatietkristallen, waaruit het botmineraal bestaat, bevatten een zink-fluoridecomplex en zink is nodig voor de activiteit van de osteoblasten (botvorming). Een tekort aan zink vermindert de activiteit van matrixproteïnen, collageen type 1 en alkalische fosfatase, waardoor de accumulatie van calcium en fosfor afneemt. Daarom kan zinktekort een risicofactor worden voor slechte extracellulaire matrixverkalking.
Zink is in een observationeel onderzoek ook in verband gebracht met een verhoogde incidentie van fracturen.
Enkele onderzoeken wijzen op een verlaging van het zinkgehalte in serum of een verlaging van de uitscheiding van zink bij botaandoeningen zoals osteoporose.
Behoud van normale serumtestosteronconcentraties
Een lage zinkstatus via de voeding is in verband gebracht met lage circulerende concentraties van verschillende hormonen, waaronder testosteron, in enkele zinkonderzoeken.
Serumtestosteron lijkt toe te nemen bij orale zinkinname. In één zinksuppletiestudie werd aangetoond dat suppletie met 250 mg zinksulfaat per dag gedurende 6 weken de serumtestosteronspiegel deed stijgen bij mensen die hemodialyse ondergingen.
Vrij testosteron wordt omgezet in DHT (dehydrotestosteron) door het enzym 5alpha-reductase) voornamelijk in de prostaatklier, testes, bijnieren en haarfollikels. DHT is verhoogd bij onvruchtbare mannen en kan, aangezien het een affiniteit heeft met de haarfollikels, leiden tot kaalheid. Het is aangetoond dat zink, zoals in deze zinkstudie wordt gerapporteerd, het enzym 5-alfa-reductase remt (tot 98%).
De klasse van zinkvingertranscriptiefactoren die de steroïde/thyroïde receptor superfamilie wordt genoemd, is verantwoordelijk voor het bemiddelen van de biologische respons op een breed scala van hormonale en metabolische signalen.
Behoud van normaal haar, normale nagels en normale huid
Zink ondersteunt gezond haar, gezonde huid en gezonde nagels op een aantal manieren. Haaruitval is een kenmerk van zinktekort. Dit kan te maken hebben met de rol van zink in de hedgehog-signaleringsroute, een cruciale component in de routes die de morfogenese van haarfollikels regelen, aldus dit onderzoek naar de hedgehog-signaleringsroute.
Akrodermatitis enteropathica, een autosomaal recessieve aandoening die wordt veroorzaakt door een defect in de zinkabsorptie, wordt gekenmerkt door uitgebreide dermatitis, groeiachterstand, diarree, haaruitval en paronchia.
Nageldystrofie is ook gemeld als symptoom van zinktekort, zoals blijkt uit dit rapport over het verband tussen voeding en nagelaandoeningen.
Collageen in de huid wordt geproduceerd door zinkafhankelijke enzymen, de collagenasen. Type 1 collageen wordt geproduceerd in de huid en is een structureel langlevend eiwit geproduceerd door fibroblasten. Collageen maakt 70% uit van de droge huidmassa en geeft de huid haar structuur en weerstand tegen trek en rek. Het totale collageengehalte in het lichaam daalt met 1% per jaar als een natuurlijk onderdeel van het ouder worden, wat resulteert in een verminderde elasticiteit en een verouderende huid. Zink is niet alleen essentieel voor de enzymen die collageen produceren, maar ook voor de cross linking die collageen zijn stabiliteit geeft. Onderzoek naar collageen en zink heeft aangetoond dat de snelheid waarmee collageen wordt afgebroken, kan worden verminderd door toediening van zink.
Cellen brengen talrijke zinktransporteurs tot expressie, die bijdragen tot de homeostatische controle van cellen en weefsels. Recente studies over zink en de huid tonen verbanden aan met de functie van zink en zinktransporteurs in verschillende soorten huidcellen, waarbij één wetenschappelijke opvatting als volgt luidt
“Een van de klinische manifestaties van ernstig zinktekort bij de mens is akrodermatitis, gekenmerkt door erythemateuze, vesiculobuleuze en pustuleuze uitslag, voornamelijk rond de lichaamsopeningen en aan de extremiteiten. Zoals gedetailleerd in dit rapport over gerelateerd aan zink en het behoud van een normale huid.
Bijdrage aan het macronutriëntenmetabolisme
Zink speelt een essentiële structurele, regulerende of katalytische rol in veel enzymen. Veel enzymen van het intermediaire metabolisme bevatten zink en een tekort aan zink beïnvloedt het metabolisme van alle macronutriënten. Eiwitsynthese, DNA- en RNA-synthese vereisen zink en ook het vetmetabolisme wordt beïnvloed, waarbij zinktekort wordt geassocieerd met verlaging van de circulerende high-density lipoproteïne. remove
Zink is nodig om normale concentraties vitamine A in het plasma te handhaven, aangezien het essentieel is voor de normale mobilisatie van vitamine A uit de lever. Een tekort aan zink vermindert de synthese van Retinol Bindend Proteïne (RBP) in de lever, wat leidt tot lagere RBP-niveaus in het plasma. Het beïnvloedt de absorptie, het transport en het gebruik van vitamine A. Zink is ook nodig voor het enzym Alcohol dehydrogenase, dat verantwoordelijk is voor de omzetting van retinol in retinal, essentieel voor de oogfunctie.
Bijdrage tot een normaal koolhydraatmetabolisme
Zink is een essentieel bestanddeel van een groot aantal enzymen die deelnemen aan de synthese en afbraak van koolhydraten, lipiden, eiwitten en nucleïnezuren, zoals beschreven in dit medische artikel over de rol van zink. Er zijn ook medische studies die een verband aantonen met de homeostase van zink en de rol ervan bij diabetes en stofwisselingsziekten.
Draagt bij tot een normale cognitieve functie
Zink is sterk geconcentreerd in de hersenschors, de pijnappelklier en de hippocampus en een zinktekort wordt in verband gebracht met een verminderde geheugenvorming en stemmingsstoornissen. Men denkt, zoals beschreven door Science Daily, dat zink invloed kan hebben op de afgifte van boodschappermoleculen (neurotransmitters), die belangrijk zouden kunnen zijn voor de vorming en opslag van herinneringen.
In de hippocampus kan zink concentraties bereiken van 8% van het totale zink in de hersenen. Zink remt de NMDA-receptor (N-methyl-D -aspartaat) via de bindingsplaats die zich op een van zijn subeenheden bevindt, en werkt als een antagonist, wat volgens dit wetenschappelijke artikel in verband wordt gebracht met de potentiële antidepressieve eigenschappen van zink.
Draagt bij tot normale vruchtbaarheid en voortplanting
Zink speelt een rol bij de ondersteuning van de vruchtbaarheid en de conceptie. Het is een van de belangrijkste bestanddelen van de zaadvloeistof die door de prostaatklier wordt afgegeven. Zink speelt een belangrijke rol bij de normale ontwikkeling van de testikels, de spermatogenese en de beweeglijkheid van sperma, zoals wordt geïllustreerd in dit artikel over het zinkgehalte in de zaadvloeistof. De zinkvingertranscriptiefactoren in de steroïde/thyroïde receptor superfamilie zijn verantwoordelijk voor het teweegbrengen van de biologische respons op een breed scala van hormonale en metabolische signalen. Een lage zinkstatus via de voeding is in verband gebracht met lage circulerende concentraties van verschillende hormonen, waaronder testosteron.
Zink draagt bij tot een normaal metabolisme van vetzuren
Zink blijkt, zoals beschreven in dit artikel over de interacties tussen zink en vetzuren, noodzakelijk te zijn voor de omzetting van linolzuur in gamma-linoleenzuur (GLA) en de mobilisatie van dihomo gamma-linoleenzuur voor de synthese van prostaglandines serie-1 (ontstekingsremmende prostaglandines), wat aantoont dat het belangrijk is voor het metabolisme van vetzuren.
Zink draagt bij tot een normaal zuur-basemetabolisme
De pH van bloed en extracellulaire vloeistof wordt strak geregeld door de aanwezigheid van buffersystemen, die veranderingen teweegbrengen als gevolg van zuurproductie uit het celmetabolisme of de inname van zuren in de voeding. Het zuur-basemetabolisme is het evenwicht tussen zuur en basisch om de lichaamsvloeistoffen zo dicht mogelijk bij een neutrale pH (pH7) te houden. Veranderingen hierin kunnen leiden tot een verminderde zuurstoftoevoer naar de weefsels, verstoringen van de elektrolytenniveaus en veranderingen in de contractiliteit van de hartspier.
In het bloed reageert het belangrijkste product van het oxidatieve metabolisme, CO2, met water in aanwezigheid van koolzuuranhydrase tot koolzuur (H2CO3), dat betrekkelijk onstabiel is en de neiging heeft te dissociëren en H+ en HCO3 te genereren. Het enzym dat hiervoor verantwoordelijk is, is zinkafhankelijk en staat bekend als koolzuuranhydrase, en studies hebben aangetoond dat een tekort aan zink in de voeding de koolzuuranhydrase-activiteit van de rode bloedcellen vermindert.
Zink draagt bij tot een normaal metabolisme van vitamine A
Zink neemt deel aan de absorptie, het transport en het gebruik van vitamine A. Zink is nodig om normale concentraties vitamine A in het plasma te handhaven, waardoor het essentieel is voor de normale mobilisatie van vitamine A uit de lever. Omdat zink nodig is voor de synthese van retinolbindend eiwit (RBP), beïnvloedt een zinktekort de mobilisatie van vitamine A uit de lever en het transport ervan in de circulatie.
Zink draagt bij tot de instandhouding van een normaal gezichtsvermogen
De omzetting van retinol in retinaldehyde (retinal) wordt gereguleerd door zink via het zinkafhankelijke enzym, retinoldehydrogenase, waardoor het zeer belangrijk is voor de gezondheid van het oog. De omzetting van retinol in retinal is een kritieke stap in de visuele cyclus in het netvlies van het oog. Volgens dit artikel over zink en het oog zou zink van invloed zijn op de plasmamembranen van de fotoreceptor, de licht-rhodopsine-reactie reguleren, de synaptische transmissie moduleren en als antioxidant fungeren.
Noot: Deze EU-gezondheidsclaims zijn van toepassing wanneer een levensmiddel ten minste een bron van zink is zoals bedoeld in de bijlage bij Verordening (EG) nr. 1924/2006. Dergelijke hoeveelheden kunnen gemakkelijk worden geconsumeerd als onderdeel van een evenwichtige voeding. De doelpopulatie is de algemene bevolking.
Zink en darmgezondheid
Voedingsmiddelen worden in het spijsverteringskanaal afgebroken en voedingsstoffen worden vervolgens in de bloedbaan opgenomen. De wanden van de darmen fungeren als een barrière die bepaalde voedingsstoffen doorlaat en schadelijke stoffen tegenhoudt. Kleine spleten in de darmwand laten voedingsstoffen en water door en worden “tight junctions” genoemd. In sommige gevallen kunnen deze nauwe verbindingen losraken, waardoor meer schadelijke stoffen, zoals bacteriën en andere toxines, in de bloedbaan terechtkomen. Dit staat bekend als “lekkende darm” en wordt verondersteld wijdverspreide ontsteking te veroorzaken en triggert vaak een immuunrespons.
Zink ondersteunt naar verluidt het immuunsysteem en is belangrijk bij veel stofwisselingsprocessen.
In een onderzoek uit 2001 naar zink en lekkende darmen werd gemeld dat zink, wanneer het aan patiënten met de ziekte van Crohn wordt toegediend, een positief effect kan hebben op het darmslijmvlies.
Recent onderzoek naar darmpermeabiliteit suggereerde dat zink in staat was de darmpermeabiliteit te beperken door de tight junctions te modificeren.
Dit gerapporteerde effect van zink op de barrièrefunctie van de darmwanden heeft geleid tot de vraag welk effect zinktekort en zinksuppletie kunnen hebben met betrekking tot verschillende maagdarmproblemen en darmgezondheid, zoals besproken in deze review over zink en maagdarmaandoeningen.
Wat gebeurt er als je een zinktekort hebt?
Zink is zo’n essentiële voedingsstof en speelt een grote rol in zo veel vitale functies in het lichaam, dat zinktekorten zich kunnen manifesteren in verschillende aandoeningen. Een tekort aan zink is meestal het gevolg van onvoldoende inname via de voeding, maar kan ook het gevolg zijn van onvoldoende absorptie (zoals bij dunne darm ziekten) en een verhoogd verlies (zoals bij diuretica, leverinsufficiëntie).
In feite kunnen risicogroepen voor een zinktekort onder meer zijn:
- Strenge vegetariërs en veganisten
- Mensen met spijsverteringsproblemen zoals de ziekte van Crohn
- Vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven
- Mensen met een chronische nierziekte
- Mensen die alcohol misbruiken
Symptomen van milde zinktekorten zijn onder meer:
- Verminderde immuniteit
- Verminderde eetlust
- Gewichtsverlies
- Verminderde smaak of reuk
- Huidproblemen, acne, psoriasis atopische dermatitis
- Slecht zicht, nachtblindheid
- Witte vlekken op vingernagels
- Depressie, apathie
Symptomen van ernstige zinktekorten zijn onder andere:
- Verhoogde vatbaarheid voor infecties
- Haaruitval
- Diarree
- Verlate seksuele rijping
- Impotentie
- Hypogonadisme bij mannen
- Letsels aan huid en ogen
- Slechte wondgenezing
- Gedragsveranderingen
Waarom moet ik een zinksupplement nemen?
Zink is, zoals gezegd, een essentiële micronutriënt die van cruciaal belang is voor bijna elk aspect van uw gezondheid. Veel dierlijke en plantaardige voedingsmiddelen zijn van nature rijk aan zink, maar in gevallen waarin u ervoor wilt zorgen dat u voldoende van deze essentiële voedingsstof binnenkrijgt om uw voedingsbehoeften te ondersteunen, is het nemen van een supplementvorm een geschikt alternatief. Schattingen geven nu aan dat ongeveer 2 miljard mensen wereldwijd een tekort aan zink hebben als gevolg van onvoldoende inname via de voeding.
Omdat zink een breed scala aan fysiologische processen van het lichaam ondersteunt, is het van cruciaal belang voor een adequate inname te zorgen.
Een van deze fysiologische processen is de ondersteuning van de immuuncelfunctie, waarbij het bepaalde immuuncellen helpt stimuleren. Een onderzoek naar zinkpastilles en hun effect op verkoudheid toonde aan dat het dagelijks innemen van zink de duur van een verkoudheid kan verkorten. Van zink is ook aangetoond dat het de immuunrespons bij ouderen bevordert. Een onderzoek naar ouderen en zink toonde aan dat een dagelijkse dosis van 45 mg het aantal infecties bij ouderen met maar liefst 66% kan verminderen.
Zink is nodig voor een goede genezing en studies hebben aangetoond dat een tekort aan zink het genezingsproces van wonden kan vertragen. Acne wordt geassocieerd met een laag zinkgehalte, volgens dit rapport over innovatieve toepassingen van zink in de dermatologie.
Verschillende Vormen Van Zinksupplementen
Er zijn vele vormen van zinkverbindingen. De percentages zink in de verbindingen die Metabolics levert, staan hieronder vermeld:
- Zink Picolinate 20%
- Zink Ascorbate 15%
- Zink Chloride 48%
- Zinksulfaat 22%
- Zink Carbonaat 52%
- Zinkcitraat 31%
- Zinkbisglycinaat 25%
Metabolics-producten vermelden op het etiket de hoeveelheid elementair zink die in één portie wordt geleverd.
Metabolics Triple Zinc is een combinatie van zinkpicolinaat, zinkcitraat, zinksulfaat en biedt een elementaire zinkdosis van 26,5 mg
Metabolics Zinc Formula- een combinatiebalans van zinkbisglycinaat en kopercitraat
Er is niet veel substantieel bewijs voor een grotere effectiviteit van de ene vorm van zink boven de andere, omdat de absorptie van zink in het lichaam aan zo veel variabelen onderhevig is. Eén studie gaf aan dat zinkpicolinaat in sommige gevallen beter wordt opgenomen, maar aangezien het hier ging om een studie waarbij de resultaten van 15 proefpersonen werden bekeken, zou veel meer onderzoek nodig zijn om tot een sluitend oordeel te komen.
Er moet worden opgemerkt dat er veel variabelen zijn die de biologische beschikbaarheid en absorptie van zink beïnvloeden, waaronder eerdere zinkinname. Andere variabelen die mogelijk moeten worden overwogen bij het uitwerken van uw voedingsstrategie kunnen zijn;
- De bestaande zinkstatus van het individu. Hoe lager de zinkstatus van het individu, hoe groter de zinkopname.
- Mensen die veel zweten verliezen meer zink; bijvoorbeeld atleten, mensen in een warm klimaat, vrouwen in de menopauze die nachtelijk zweten.
- Dosering van zink, naarmate de zinkinname in doseringen wordt verhoogd, neemt de procentuele absorptie af, waarschijnlijk als gevolg van de verzadiging van de transportmechanismen.
- De zinkabsorptie lijkt te zijn afgenomen bij ouderen.
- De zinkabsorptie neemt toe met de inname van eiwitten via de voeding.
- Het soort eiwit in een maaltijd beïnvloedt de biologische beschikbaarheid van zink. Dierlijk eiwit verhoogt de absorptie.
- Fytaten in granen en soja remmen de absorptie van zink (behalve zinkbisglycinaat in de zinkformule van Metabolics, zoals blijkt uit de studie, “Bioavailability_of_zinc_glycinate_in_comparison_with_zinc_sulphate_in_the_presence_of_dietary_phytate_in_an_animal_model_with_Zn-65_labelled_rats”).
- Caesine in melk en calcium remmen de absorptie door binding met zinkionen.
- Iron remt de absorptie van zink. Cadmium- giftige hoeveelheden cadmium kunnen de absorptie van zink remmen
- Hoewel koper (in grote hoeveelheden) de absorptie van zink remt, bleek uit onderzoek waarbij 15mg zink gecombineerd werd met 2mg koper, dat er geen remming van de zinkabsorptie werd gevonden. Metabolics Zinc Formula bevat slechts 2 mg Koper.
Dosering
Verschillende zinksupplementen bevatten verschillende hoeveelheden elementair zink.
De voedingsaanbevelingen 2016 van de overheid voor de inname van zink vindt u hier.
De NRV (Nutrient Reference Value) voor zink is 10 mg per dag, met minder nodig voor baby’s, kinderen en tieners en meer voor zwangere en borstvoedende personen.
Aanvulling met 15-30 mg elementair zink per dag kan de immuniteit, ogen, huid en andere aspecten van uw gezondheid verbeteren als u gezondheidskwesties op deze gebieden ervaart en u een tekort aan zink hebt.
Excessief zinkgebruik kan negatieve bijwerkingen veroorzaken, dus het is het beste om de maximaal toelaatbare limiet van 40 mg per dag niet te overschrijden, tenzij onder medisch toezicht.
Als u negatieve bijwerkingen ervaart na het nemen van zinksupplementen, verlaag dan uw dosering en overweeg uw zorgprofessional te raadplegen als de symptomen aanhouden.
Zink kan ook interfereren met de absorptie van koper en de effectiviteit van bepaalde antibiotica verminderen. Raadpleeg altijd uw arts als u zich zorgen maakt.
Conclusie
Zink is een essentieel mineraal dat veel gebieden van uw gezondheid ondersteunt. Metabolics biedt een scala aan zinksupplementen om uw voedingsbehoeften te ondersteunen. De soorten zinksupplementen die u neemt, kunnen een persoonlijke voorkeur blijven houden, of gebaseerd zijn op een deel van de verstrekte informatie.
In het algemeen moet zink niet op een lege maag worden ingenomen (omdat dit misselijkheid tot gevolg kan hebben), moet het met een dierlijke eiwitmaaltijd worden ingenomen, uit de buurt van granen en in conservatieve doses worden ingenomen om de absorptie te verhogen.
Omdat langdurige inname van zink een kopertekort kan veroorzaken, is het aan te bevelen Metabolics Zinc Formula in te nemen als u een laag kopergehalte heeft, omdat dit koper en zinkbisglycinaat bevat. Deze vorm van zink is de enige vorm waarvan de absorptie minder wordt beïnvloed door de aanwezigheid van fytaten in de voeding en is in evenwicht met een kleine hoeveelheid koper.