Voorbereiding van een doek voor olieverfschilderen

author
10 minutes, 30 seconds Read

Door Sarah Sands met Amy McKinnon

Wat volgt gaat voornamelijk over de materialen die nodig zijn om een doek voor te bereiden voor olieverfschilderen. Veel belangrijke elementen zijn volledig weggelaten: spielatten, dwarsbalken, hoe een doek op te spannen of op paneel te bevestigen, instructies voor het aanbrengen van de producten, gebruik van backer boards, voorwassen, enz. Sommige van deze onderwerpen komen aan de orde in het artikel over katoenen canvas in dit nummer, of kunnen gemakkelijk worden gevonden in andere referenties. In plaats daarvan proberen we een veel fundamentelere en eenvoudigere vraag te beantwoorden: welke producten heb je nodig, en hoeveel lagen moet je aanbrengen?

TESTEN, TESTEN…

Test op doorschijnen van oliegrond op een maat. Donkere gebieden op de achterkant van het doek laten zien waar olie uit de grond is doorgedrongen.

Zoals met alles, zijn we begonnen met testen. In de herfst van 2010 zijn we begonnen met een grootschalig project om de gebruikelijke aanbevelingen voor het prepareren van doeken voor olieverfschilderijen te onderzoeken, met speciale aandacht voor het gebruik van olieverfgrond. Alle monsters zijn gemaakt op 12 oz. katoenen eendendoek volgens de aanbevelingen van de fabrikant. Voor het matteren testten we onze Williamsburg Rabbit Skin Glue, een PVA-maat gemaakt voor kunstenaars, evenals verschillende combinaties van GOLDEN Polymer Medium, Matte Medium, Fluid Matte Medium, GAC 100, 200 en 400. Tussen de lagen werd niet geschuurd. Vervolgens hebben we het doek gegrond met Williamsburg Lead of Titanium Oil Ground, en ook met traditionele olie- en alkydgronden van andere fabrikanten. Onze op acryl gebaseerde GOLDEN Gesso werd ook gebruikt, met en zonder sizing, omdat acryl gesso’s vandaag de dag veruit de meest voorkomende en gebruikte grondsoorten zijn. Wij hebben hechtingstests (ASTM 3559) uitgevoerd van de olieverven op de verschillende formaten na zes maanden en vervolgens na één jaar. Er werden geen mislukkingen vastgesteld en de hechting blijkt over de hele linie uitstekend te zijn. De oliepenetratie, vaak doorslag genoemd, werd bepaald door de achterkant van de doeken te inspecteren op tekenen van verkleuring. Momenteel blijven alle proefstukken zeer plooibaar en er werd geen verbrossing of scheurvorming vastgesteld bij buigen of vouwen.

SIZING

In de wereld van papier en stoffen verwijst sizing naar een breed scala van materialen die worden gebruikt om af te dichten en te verstijven. Hoewel een ongebruikelijk woord voor de meesten, komt het uiteindelijk van het Oudfranse, sise, dat reguleren of beperken betekende. Hoewel veel kunstenaars voor dit doel nog steeds huidenlijm gebruiken, zijn zowel polyvinylacetaat (PVA) als acrylharsen steeds populairder geworden en worden ze door restauratoren als veel stabieler en minder problematisch beschouwd.

In het algemeen moet een sise in de stof trekken en de absorptie en flexibiliteit ervan verminderen door de afzonderlijke vezels en draden te bedekken en samen te sluiten. Het is typisch niet bedoeld om te fungeren als een ondergrond om op te schilderen, of om een substantiële film bovenop het doek te vormen. Maten spelen ook een cruciale rol bij het beschermen van natuurlijke vezels tegen direct contact met drogende oliën, waar het proces van oxidatie de cellulose kan aantasten en broos maken.

Huidlijm

Schilders die historische materialen willen gebruiken, geven meestal de voorkeur aan konijnenhuid en andere huidenlijmen, die over het algemeen een trommelvast, zeer stijf oppervlak creëren. Het belangrijkste nadeel is natuurlijk dat conservatiewetenschappers steeds vaker wijzen op huidenlijm als een primaire oorzaak van barsten, omdat het gemakkelijk vocht uit de lucht absorbeert en weer afgeeft; een eigenschap die bekend staat als hygroscopisch. Dit zorgt er op zijn beurt voor dat het hele doek strakker en slapper wordt naarmate de Relatieve Vochtigheid (RV) stijgt en daalt. Wanneer de lucht bijvoorbeeld droog wordt en onder 30% RH zakt, zal de huidenlijm met aanzienlijke kracht samentrekken, terwijl boven 70% RH de huidenlijm zachter en minder sterk zal worden, en tegen 80% letterlijk gelatineachtig zal worden en volledig zal falen. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, beweegt het onderliggende doek in deze hoge vochtigheidssituaties in feite in de tegenovergestelde richting, het krimpt en ontwikkelt zulke hoge spanningsniveaus dat het de grond en de verf, niet langer gebonden aan een stijve lijmlaag, ertoe kan brengen om daadwerkelijk te delamineren. Het is het effect van deze krachten die in tegengestelde richting bewegen, waarbij spanningen voortdurend van de ene laag op de andere worden overgedragen, dat uiteindelijk de uitgebreide barsten en beschadigingen veroorzaakt die we zien in zoveel oudere schilderijen die in de loop der tijd steeds brozer zijn geworden. (Mecklenburg, 2007a, 2007b)

Voor veel schilders en autoriteiten betekenen deze kwesties een doodvonnis voor het ooit gebruiken van dit materiaal. Toch, de waarheid wordt verteld, zolang de relatieve vochtigheid kan worden gehouden tussen 30-60%, konijnenhuid lijm blijft de gouden standaard voor stijfheid en sterkte die andere maten worden vergeleken vertegenwoordigen.

PolyVinyl Acetate (PVA)

Hoewel pH-neutrale PVA-lijmen al lang worden gebruikt in de conservatie en de boek kunsten, sommige fabrikanten bieden nu PVA-gebaseerde maten voor gebruik bij de voorbereiding van doeken. Deze zouden de vezels adequaat moeten beschermen tegen het oxiderende effect van drogende oliën en strikethrough moeten voorkomen. Bij onze eigen tests varieerde het aantal benodigde lagen om dit te bereiken, waarbij één laag duidelijk voldoende was voor een sneldrogende grond op alkydbasis die we hebben getest, terwijl minimaal twee lagen nodig waren voor alle langzamer drogende producten op oliebasis. Raadpleeg altijd de fabrikant en controleer voor uw eigen toepassing wat optimaal is.

Acryl Size

Acryl dispersie mediums hebben een aantal van de meest duurzame opties geboden als het gaat om het op maat maken van een canvas, en voor een zeer lange tijd zijn onze aanbevelingen vrij stabiel gebleven: breng een laag GAC 400 aan op de voorkant om het doek te verstijven, gevolgd door een extra 2 lagen GAC 100 om te fungeren als een olie blocker. Veel kunstenaars vonden dit proces in twee stappen omslachtig, vooral omdat GAC 400 idealiter met hitte moet worden verhit om de watergevoeligheid te verminderen; een stap die de meesten op grotere schaal onpraktisch zouden vinden. Gelukkig hebben we deze kwestie aan de hand van onze tests opnieuw kunnen onderzoeken en ons advies uiteindelijk kunnen aanpassen.

In termen van olieblokkering kunnen twee lagen GAC 100, GAC 200 en Polymer Medium even effectief zijn, evenals één laag gevolgd door een tweede laag Matte Medium of Fluid Matte Medium. De hechting van verschillende oliegronden op een breed assortiment van deze combinaties deed het ook vrij goed. Uit onderzoek op dit gebied weten we echter dat hoe stijver we het doek kunnen maken, hoe stabieler en zekerder het olieverfschilderij op de lange termijn zal zijn. En in dat opzicht was GAC 200 duidelijk de beste keuze. De enige waarschuwing is dat het een hogere minimum filmvormingstemperatuur heeft dan onze andere mediums en moet worden aangebracht bij een temperatuur van ten minste 70°F / 21°C.

GROUNDS

Voor opgespannen doek zijn de drie meest voorkomende opties die kunstenaars tegenkomen de traditionele olieverfondergronden, snellere drogende alkydondergronden en natuurlijk acrylgesso’s. Elk van deze opties heeft zijn voorstanders en zijn volgelingen, en ze zijn allemaal uitvoerbaar.

Tabel 1 – Verschillende formaten om doek te beschermen en op te spannen.
Tabel 2 – Aanbevelingen om een doek voor te bereiden op olieverfschilderen.

Traditionele olieverfondergronden

Deze zijn gewoonlijk een eenvoudig mengsel van wit pigment met marmergruis en/of bariumsulfaat, gemalen in lijnzaadolie. Het marmerstof en het bariumsulfaat dienen om tand te verschaffen en het absorptievermogen en de glans van het oppervlak te wijzigen. Wat de pigmenten betreft, is titaanwit het meest gangbare geworden; de opaciteit en de hoge kleurkracht helpen de natuurlijke neiging van lijnolie om met de jaren te vergelen, te maskeren. Loodwit is echter verreweg de meest soepele en duurzame optie, en er is reden om aan te nemen dat het een gunstig effect heeft op het schilderij als geheel. Lood brengt echter belangrijke gezondheidswaarschuwingen met zich mee en moet met grote voorzichtigheid worden behandeld. Een loodhoudende ondergrond mag nooit worden geschuurd, want het stof en de deeltjes in de lucht die dat oplevert, vormen een groot gevaar voor de gezondheid. Zinkoxide wordt niet vaak aangetroffen in oliegrond omdat het een bijzonder brosse film vormt en huidig onderzoek een sterke correlatie aantoont tussen het gebruik ervan en een verhoogd risico op scheuren en delaminatie later. Om deze reden zijn wij van mening dat men het zekere voor het onzekere moet nemen en het gebruik ervan geheel moet vermijden.

Voor Williamsburg Oil Grounds moet men minimaal twee weken wachten nadat de laatste laag volledig is aangedroogd alvorens deze te gebruiken. Dit geeft de grond de tijd om door de meest actieve periode van het droogproces te gaan, wanneer de olie nog steeds zuurstof opneemt en in massa toeneemt. Zie voor een uitgebreidere uitleg ons artikel in Just Paint Issue 25, “Weighing in on the Drying of Oils”.

Donkere vergeling is een bekend verschijnsel, maar kan zeer verontrustend zijn als u er niet mee bekend bent. Het treedt op wanneer een doek voor een langere periode in het donker wordt bewaard of tegen de muur wordt gedraaid. Gedurende deze tijd ontstaat er een opeenhoping van onstabiele chromoforen die een gele kaste vormen, maar die gemakkelijk door licht worden gebleekt. Als dit gebeurt, laat het geprimerde doek dan blootstellen aan zonlicht of een andere lichtbron en de vergeling zou aanzienlijk moeten afnemen of helemaal verdwijnen.

Oliegrond op basis van alkyd

Generaliseerd gedacht en op de markt gebracht als een soort oliegrond, zijn dit eigenlijk met olie gemodificeerde alkydharsen die snel drogen en vaak in een kwestie van dagen kunnen worden beschilderd. Zoals alle oliegronden bestaat er bezorgdheid over de flexibiliteit en broosheid op lange termijn, vooral bij koudere temperaturen. (Young, Hagen 2008)

Acryl Gesso

Verreweg het meest gebruikte product op dit moment, acryl gesso biedt een alternatief voor de olie gebaseerde producten hierboven besproken. Sneldrogend, blijvend flexibel, en met een optimaal tand- en absorptieniveau. Niet te verwarren met traditionele huidenlijm gesso’s die alleen kunnen worden aangebracht op stijve dragers. Er moeten minimaal drie lagen worden aangebracht om te voorkomen dat de olie doorslaat naar de achterkant van het doek. Door het aantal lagen te verhogen wordt het oppervlak nog stijver, en het is niet ongebruikelijk om 4-5 lagen aan te brengen om een tamelijk stijf oppervlak te krijgen. Voor een uitgebreidere uitleg hiervan, evenals een uitgebreide blik op het onderzoek waaruit blijkt dat acrylgrond veilig onder olieverf kan worden gebruikt, zie ons artikel in Just Paint Issue 24, &quto;Using Oils with Acrylics”.

Clear Grounds

Nooit echt transparant, laat een zogenaamde ‘clear gesso’ de natuurlijke kleur van de ondergrond doorschijnen. Terwijl sommige producten specifiek voor dit doel op de markt worden gebracht, kunnen de kunstenaars eigenlijk om het even welk aantal matte media gebruiken om hetzelfde doel te bereiken. In feite zal onze Molding Paste heel doorschijnend zijn als hij in dunnere lagen wordt aangebracht, en onze Acrylic Ground for Pastels, die een meer uitgesproken tand heeft, kan ook aan deze behoeften worden aangepast. Voor algemene toepassingen raden wij Fluid Matte Medium aan, omdat dit gemakkelijk is aan te brengen en beter bestand is tegen kleurverschuivingen op lange termijn. Als u van plan bent om delen van de ondergrond bloot te laten liggen, raden wij u ten zeerste aan om aan het eind een UV-beschermende vernis toe te voegen om het risico van vergeling nog verder te beperken.

PUTTING IT ALL TOGETHER

Het bovenstaande schema geeft een samenvatting van onze beste aanbevelingen voor het primen van canvas voor olieverfschilderijen op basis van de huidige tests.Het is echter absoluut noodzakelijk dat GAC 200 wordt aangebracht en kan drogen bij temperaturen van 70°F / 21°C of hoger. Als u deze temperatuur gedurende die tijd niet kunt handhaven, vervangt u GAC 200 door de standaard één laag GAC 400 gevolgd door twee lagen GAC 100, die een goede olieblokkering en toch een matige stijfheid biedt. We hebben ook een manier opgenomen om transparante ondergronden te maken, aangezien deze steeds populairder worden, en we erkennen het blijvende belang van historische materialen zoals konijnenhuidlijm. Ten slotte willen we erkennen dat de zoektocht naar een werkelijk ideaal systeem nog tot ver in de afzienbare toekomst zal voortduren, en dat, althans voorlopig, het schilderen op een onbuigzame drager nog steeds al deze troeven op het gebied van stabiliteit overtreft.

Bibliografie

Mecklenburg, Marion F., 2007a, Determining the Acceptable Ranges of Relative Humidity and Temperature in Museums and Galleries, Part 1, Structural Response to Relative Humidity, http://eprints.sparaochbevara.se/165/., 1-57. (https://repository.si.edu/handle/10088/7056)

Mecklenburg, Marion F., 2007b Determining the Acceptable Ranges of Relative Humidity and Temperature in Museums and Galleries, Part 2, Structural Response to Temperature, http://eprints.sparaochbevara.se/165/., 1-29. (https://repository.si.edu/handle/10088/7055)

Young, Christina, and Eric Hagan. 2008. Cold Temperatures Effects on Modern Paints used for Priming Flexible Supports. In Voorbereiding op het schilderen: The Artist’s Choice and Its Consequences, ed. Joyce H. Townsend, Tiarna Doherty, Gunnar Heydenreich, and Jacqueline Ridge, 172-179. Londen: Archetype

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.