W badaniu klinicznym fazy 1 badano AZD1775, inhibitor zaprojektowany w celu blokowania enzymu zwanego Wee1, który odgrywa rolę w naprawie uszkodzeń DNA. Badanie opiera się na prawie 20 latach badań prowadzonych w U-M, które koncentrują się na poprawie leczenia raka trzustki, który jest zbyt zaawansowany, aby poddać go operacji.
Radiacja i chemioterapia lekiem gemcytabina, które są standardowym leczeniem raka trzustki, działają poprzez powodowanie uszkodzeń DNA. Ale rak trzustki ma sposób na naprawę tego uszkodzenia, co ogranicza skuteczność tych terapii. Naukowcy z laboratorium Rogel Cancer Center, kierowanego przez dr Meredith Morgan, odkryli, że AZD1775 uniemożliwia rakowi trzustki obronę przed skutkami napromieniowania i gemcytabiny, pozostawiając normalne komórki stosunkowo nienaruszone.
„Jeśli możemy wyłączyć reakcję na uszkodzenia DNA w komórkach raka trzustki, może to wyeliminować oporność na leczenie i uwrażliwić nowotwór na skutki zarówno napromieniowania, jak i chemioterapii” – mówi główny autor badania, Kyle Cuneo, M.D., profesor nadzwyczajny onkologii radiacyjnej w Michigan Medicine.
Do badania zakwalifikowano 34 pacjentów z miejscowo zaawansowanym rakiem trzustki. Pacjenci otrzymywali AZD1775 jako dodatek do radioterapii i gemcytabiny. Celem badania było określenie maksymalnej tolerowanej dawki AZD1775 w tym połączeniu. W trakcie tego procesu badacze odkryli również, że to połączenie skutkowało lepszym niż oczekiwano przeżyciem całkowitym.
Rak trzustki jest szczególnie znany z rozprzestrzeniania się do odległych części ciała, co stanowi część przyczyny, dla której całkowite pięcioletnie przeżycie wynosi zaledwie 9%.
„Jeśli kiedykolwiek zamierzamy wyleczyć raka trzustki, będziemy potrzebować skutecznego leczenia systemowego, jak również terapii miejscowej. Nasze dane sugerują, że AZD1775 jest w stanie osiągnąć oba te cele” – mówi główny autor badania, dr Ted Lawrence, profesor Isadore Lampe i przewodniczący wydziału onkologii radiacyjnej w Michigan Medicine.
Mediana całkowitego przeżycia w badaniu wyniosła 22 miesiące, przy braku progresji przez medianę dziewięciu miesięcy. Poprzednie badanie z zastosowaniem samej gemcytabiny w podobnej grupie chorych wykazało całkowite przeżycie wynoszące 12-14 miesięcy.
„Dodanie AZD1775 do radioterapii i gemcytabiny było stosunkowo dobrze tolerowane i przyniosło zachęcające wyniki w zakresie przeżycia. Potrzebne są dalsze badania z tym obiecującym połączeniem” – mówi Cuneo.
.