TREŚCI EDUKACJI ZDROWOTNEJ DZISIAJ
Poprzednia dyskusja na temat trudności edukacyjnych w radzeniu sobie z dzisiejszymi problemami zdrowotnymi podkreśla wyzwanie, przed którym stoją edukatorzy zdrowotni. Przyjrzyjmy się kilku implikacjom tego wyzwania dla treści i metody edukacyjnej oraz dla odpowiednich miejsc, na których powinniśmy skoncentrować nasze wysiłki.
Jeśli wyzwanie ma być podjęte, większość wysiłków edukacyjnych musi być skoncentrowana na dorosłych spoza klasy, gdzie mogą pojawić się problemy. To nie wystarczy, aby dać uczniom w szkole podstawowej lub nawet w college’u ciało najnowszych informacji naukowych i oczekiwać, że będą korzystać z informacji, gdy osiągną wiek, w którym choroby przewlekłe są najbardziej rozpowszechnione. Takie oczekiwanie pomija ważny wynik badań w psychologii – szybko zapominamy informacje, które nie są funkcjonalne w naszym codziennym życiu.
Ale nawet jeśli ludzie pamiętają wszystko, czego nauczyli się w szkole podstawowej lub college’u, czy najnowsze informacje naukowe dzisiaj służyć jako przewodniki do zachowania uczniów, gdy stają się starsze? Z pewnością każdy miałby nadzieję, że nie, bo z dynamiczną naturą badań medycznych dzisiaj, istnieje wszelkie wskazanie, że wiele narzędzi do czynienia z chorobami dzisiaj stanie się znacznie bardziej precyzyjne. Jeśli ograniczone informacje dostępne obecnie zostały zapamiętane i wykorzystane przez studentów w późniejszym życiu, może to służyć jako czynnik zniechęcający do rzeczywistych działań, które studenci powinni podjąć. …
Co, zatem, powinno być centrum uwagi edukacyjnej? Zamiast koncentrować się na przekazywaniu zorganizowanej serii faktów zdrowotnych, czy główny nacisk nie powinien być na rozwijanie wśród uczniów umiejętności rozwiązywania problemów zdrowotnych, gdy występują? W każdej szkole lub uczelni stale pojawia się jakaś sytuacja zdrowotna, w której jednostki lub grupy muszą podjąć działania na rzecz swojego zdrowia. Zbyt często, instruktorzy decydują się na działania, które należy podjąć, nie dając uczniom możliwość gromadzenia informacji dotyczących problemu, aby go ocenić, rozwijać swoje własne rozwiązanie, a do wprowadzenia tych rozwiązań do działania.
Jeśli jednak studenci mają doświadczenie w podejmowaniu decyzji, będą uczyć się, jak zebrać istotne fakty z różnych źródeł-daleko ważniejsze osiągnięcie niż to, że nabyli obszerne ciało wiedzy o zdrowiu. Będą mieli również okazję rozwinąć umiejętność rozróżniania informacji wiarygodnych i niewiarygodnych. Ta ostatnia umiejętność jest szczególnie ważna w tym czasie, bo z szybkim postępem odkryć naukowych, często nie jest łatwo odróżnić osiągnięcia badawcze od wygórowanych roszczeń znachorów lub nadgorliwe pragnienie rozgłosu ze strony pseudoinwestora.
Jeden inny aspekt treści edukacyjnych dzisiejszych problemów zdrowotnych, które powinny być brane pod uwagę jest to, że działania, które muszą być podjęte w celu radzenia sobie z obecnymi problemami często koliduje z niektórymi z naszych tradycyjnych systemów wartości. Byliśmy pionierskim narodem, bardziej zainteresowanym postępem naszego dobrobytu gospodarczego i kraju, niż zdrowiem i innymi zagrożeniami napotykanymi w pionierskim wysiłku. W rezultacie mamy tendencję do patrzenia z pewną dozą pogardy na osobę, która troszczy się o unikanie niebezpieczeństw, lub która zachowuje rozsądną ostrożność w unikaniu paraliżujących urazów lub upośledzających chorób. Czy to możliwe, że ten system wartości wyjaśnia po części brak troski o zasady zdrowia, niebezpieczne warunki w domu lub tendencję do podejmowania niepotrzebnego ryzyka, aby dotrzeć do celu w czasie poniżej rekordu? Teraz, kiedy nie jesteśmy już pionierami w tym sensie, że nie musimy podejmować nadmiernego ryzyka fizycznego, aby się rozwijać, czy nie powinniśmy rozważyć zmiany w domniemanej aprobacie, jeśli nie jawnej pochwale, jaką nasza kultura okazuje tym, którzy lekceważą zasady zdrowia i bezpieczeństwa? Gdyby społeczeństwo nie pochwalało podejmowania nierozsądnych i niepotrzebnych szans, mogłoby to być prawdziwym bodźcem do pozytywnych działań na rzecz kontrolowania spustoszeń wywołanych przewlekłymi chorobami i wypadkami. . . .