Belle Starr, znana również jako „Królowa Bandytów” i przedmiot wielu spekulacji w niezliczonych opowieściach i popularnych publikacjach, urodziła się jako Myra Maybelle (lub Belle) Shirley 5 lutego 1848 roku na farmie niedaleko Carthage w stanie Missouri, jedno z sześciorga dzieci i jedyna córka Johna i Elizabeth (lub Elizy) (Hatfield) Shirleyów. W ciągu kilku lat Shirleyowie przenieśli się do Carthage, gdzie mieszkali, gdy wybuchła wojna secesyjna. Młoda May, jak nazywała ją rodzina, prawdopodobnie uczęszczała do Carthage Female Academy i prywatnej szkoły Cravens w Carthage. Jej ojciec został dobrze prosperującym oberżystą i posiadaczem niewolników. Sympatyzujący z południową sprawą i popierający konfederackich nieregularników, takich jak rajdowiec William Clarke Quantrill, Shirleyowie byli najwyraźniej zadowoleni, gdy ich najstarszy syn, John (lub Bud), dołączył do oddziału bushwhackerów w krwawym odwecie wzdłuż granicy Missouri z Kansas. Nie jest pewne, czy jego śmierć w tej akcji wpłynęła na kierunek życia Belle Shirley, jak niektórzy spekulują. W 1864 roku, po spaleniu Carthage, rodzina przeniosła się do Scyene w Teksasie, niedaleko Dallas. Tam w lipcu 1866 roku Cole, Jim, Bob i John Younger oraz Jesse James, banici z Missouri, którzy jeździli z Quantrillem, wykorzystali dom Shirleyów jako kryjówkę. Związek Belle Shirley z Cole’em Youngerem jest przedmiotem wielu opowieści, z których część twierdzi, że jej córka Rosie Lee, często nazywana Pearl Younger, była jego dzieckiem. On sam temu zaprzeczył; prawdopodobnym ojcem był desperado Jim Reed, którego Shirley znała w Missouri. Ona i Reed pobrali się 1 listopada 1866 roku. Rosie Lee urodziła się w 1868 roku.
Przez pewien czas Reedowie mieszkali na Terytorium Indiańskim w domu banity Toma Starra, Czirokeza. Po tym jak Reed został oskarżony o morderstwo, udali się do Los Angeles, prawdopodobnie tam 22 lutego 1871 roku urodził się ich syn James Edwin (Ed). Wrócili do Teksasu, gdy Reeda dopadły zarzuty o morderstwo, jeszcze w tym samym roku. Po powrocie Reed związał się z gangami Younger, James i Starr, które zabijały i plądrowały w całym Teksasie, Arkansas i Terytorium Indiańskim. Relacje różnią się co do udziału Belle Reed w tych działaniach. Przynajmniej jedna twierdzi, że nie pochwalała ona działań Reeda; inne sugerują, że prowadziła stajnię w Dallas, gdzie sprzedawała konie, które Reed kradł. W pewnym momencie jednak, więcej niż prawdopodobne, przeniosła swoje dzieci do życia z krewnymi. Nie ma żadnych dowodów na to, że Belle Reed była zamieszana w morderstwa, napady na pociągi, banki, dyliżanse, czy też kradzieże bydła. Reed obrabował dyliżans Austin-San Antonio w kwietniu 1874 roku i choć nie ma dowodów, że Belle Reed brała w tym udział, została wymieniona jako współwinna w akcie oskarżenia. Jim Reed został zabity przez zastępcę szeryfa w Paris, Texas, w sierpniu 1874 roku; historia, że Belle odmówiła identyfikacji jego ciała, aby uniemożliwić szeryfowi odebranie nagrody jest apokryficzna.
W 1878 roku Belle Reed, jak się wydaje, wyszła za Bruce’a Youngera, być może w Coffeyville, Kansas. Jeśli taki związek istniał, to uległ on zepsuciu, a ona poślubiła Sama Starra w Narodzie Cherokee 5 czerwca 1880 roku. Belle i Sam Starr zostali później oskarżeni o kradzież koni, co było przestępstwem federalnym, a Belle otrzymała dwa półroczne wyroki w Domu Poprawczym w Detroit, Michigan. Po tym doświadczeniu Belle Starr stała się znana jako Królowa Bandytów. W 1886 roku została ponownie oskarżona o kradzież koni. Tym razem, dzięki swoim zdolnościom prawniczym, została uniewinniona, ale w międzyczasie jej mąż i indiański policjant zastrzelili się nawzajem. Belle Starr miała następnie kilku kochanków, w tym Jima July’ego (lub Jima Starra), Blue Duck, Jacka Spaniarda i Jima Frencha. Przeżyła wszystkich z wyjątkiem dwóch mężczyzn, z którymi mieszkała. 3 lutego 1889 roku, kiedy Starr mieszkała w Choctaw Nation, w pobliżu rzeki Canadian, nieznany zabójca zabił ją z zasadzki przy pomocy strzelby. Chociaż sugerowano wielu zabójców, dwóch mężczyzn pozostaje głównymi podejrzanymi o dokonanie tego morderstwa. Jeden z nich, Edgar Watson, mógł ją zabić za to, że groziła, iż wyda go władzom za morderstwo. Drugim był syn Belle Starr, Ed, którego niedawno pobiła za znęcanie się nad swoim koniem. Nikt nigdy nie został skazany. W chwili śmierci Belle Starr była w większości nieznana poza Narodem Cherokee, Dallas i częścią Arkansas. Wkrótce jednak doniesienia prasowe o jej śmierci zostały podchwycone przez Richarda K. Foxa, wydawcę National Police Gazette. Kiedy opublikował Bella Starr, the Bandit Queen, or the Female Jesse James (1889), dwudziestopięciocentową powieść opartą luźno na jej życiu, zaczęły krążyć legendy. Belle Starr została pochowana w Younger’s Bend, odległym miejscu nad rzeką Canadian, gdzie często mieszkała. Jej córka postawiła później kamień nagrobny z wygrawerowanym dzwonem, gwiazdą i koniem, zakupionym za pieniądze zarobione w domu publicznym.