AIDS 2020, 23. Międzynarodowa Konferencja AIDS odbyła się w tym roku wirtualnie z powodu dystansu społecznego i koronawirusa. Mogłeś przegapić niektóre z kluczowych osiągnięć w leczeniu HIV przedstawionych na spotkaniu.
Największym tematem był przyrost masy ciała u osób przyjmujących terapię antyretrowirusową. Duże badanie przeprowadzone w USA wykazało, że osoby zakażone HIV przybierały na wadze trzy razy szybciej niż osoby HIV-negatywne w podobnym wieku, niezależnie od wagi wyjściowej. Pojawiło się więcej danych potwierdzających związek między przyrostem masy ciała a lekiem antyretrowirusowym dolutegrawir, a także badanie wykazujące związek z alafenamidem tenofowiru (TAF). U osób, które przeszły ze starszej wersji tenofowiru na TAF, wystąpił gwałtowny przyrost masy ciała, niezależnie od innych przyjmowanych przez nie leków przeciw HIV.
Odnotowano więcej danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania dolutegrawiru w ciąży. Ekspozycja na dolutegrawir w okolicach poczęcia lub we wczesnej ciąży była związana z niewielką, ale nieistotną różnicą w zwiększonym ryzyku wystąpienia wad cewy nerwowej w porównaniu z innymi lekami przeciwretrowirusowymi, wynika z najnowszych danych. W innej analizie stwierdzono marginalne różnice między dolutegrawirem a efawirenzem pod względem liczby przedwczesnych porodów, martwych urodzeń i zgonów noworodków.
Glosariusz
terapia pierwszej linii
Zestaw stosowany podczas rozpoczynania leczenia po raz pierwszy.
nieistotne
Zazwyczaj oznacza „nieistotne statystycznie”, co oznacza, że zaobserwowana różnica między dwiema lub większą liczbą liczb mogła powstać przypadkowo.
leczenie drugiego rzutu
Druga preferowana terapia danego schorzenia, stosowana po niepowodzeniu leczenia pierwszego rzutu lub jeśli dana osoba nie może tolerować leków pierwszego rzutu.
Wystarczyło stosunkowo niewiele informacji o nowych lekach antyretrowirusowych, z wyjątkiem badania wykazującego, że obiecujący nowy środek, izlatrawir w połączeniu z dorawiryną (Pifeltro), utrzymywał poziom wiremii na stałym poziomie przez 48 tygodni, a tylko niewielka liczba uczestników badania doświadczyła niepowodzenia wirusologicznego.
Wytyczne dotyczące leczenia w warunkach ograniczonych zasobów zalecają stosowanie fumaranu dizoproksylu tenofowiru w leczeniu pierwszej linii, przy czym schematy drugiej linii obejmują przejście z tenofowiru na zydowudynę. Jednak dane z Haiti sugerują lepsze wyniki dla tych, którzy „recyklingują” tenofovir, być może dlatego, że unikają dawkowania dwa razy dziennie i skutków ubocznych zidowudyny.
Kliknij na linki, aby dowiedzieć się więcej.