Breathing for Singing

author
4 minutes, 5 seconds Read

Breathing for Singing

In het algemeen leer ik mijn studenten niet al te veel ademhalingsoefeningen. Naar mijn mening zijn alle zangoefeningen ademhalingsoefeningen. Veel zangers die getraind worden met veel ademhalingsoefeningen bouwen vaak spanning in hun zang op; onzekerheid rond de ademhaling creëert echter mentale en emotionele onzekerheid in het algehele vermogen van een student om te zingen. Daarom is het belangrijk dat er enige discussie is over de ademhaling voor het zingen.

Bij het gebruik van de stem voor gewone conversatie is slechts een kleine hoeveelheid adem nodig. Dit is te wijten aan het relatief kleine stembereik, de dynamische intensiteit en de duur van de fonatie die voor elke zin nodig is. Een zanger daarentegen moet te allen tijde over voldoende lucht kunnen beschikken. Om aan hun behoeften aan lange uithalen, vocale frasen en dynamische vereisten te voldoen, zijn zangers eigenlijk atleten. Sporters ademen meer dan niet-atleten.

Zangers ademen niet omdat we lucht nodig hebben, we ademen om intelligente en artistieke vocale frasen te maken.

Inademen

Wanneer we inademen om te zingen, is het belangrijk dat we ervoor zorgen dat de longen gevuld zijn, maar niet overvol. De inademing moet rustig en zeker zijn. We moeten niet te snel of te langzaam inademen, noch moeten we onze ademhaling op enigerlei wijze forceren.

Een fout die veel zangers maken is dat ze alleen in het bovenste deel van de borstkas inademen. Dit is meestal heel duidelijk, want deze oppervlakkig ademende zangers hebben de neiging om bij elke ademhaling veel beweging in de bovenborst te maken. Zij hebben de neiging snel moe te worden, en vaak in te ademen met een hoorbare hijg.

Postuur

De Oude Italiaanse Zangscholen leerden zangers te ademen “in het middenrif en de buik”. Om dit ideaal te bereiken, is de houding van de zanger van het grootste belang. Als een zanger met een comfortabel hoog borstbeen staat, zullen de onderste ribben en de buik automatisch uitzetten om de ademhaling op te vangen. Dit wordt vaak omschreven als een lage, of diafragmatische ademhaling, en is nog steeds de optimale manier van ademhalen tijdens het zingen.

Wanneer deze zogenaamde “lage ademhaling” wordt genomen, is het middenrif neergelaten, maar niet overmatig gespannen. Het strottenhoofd heeft de neiging automatisch te zakken tot de optimale houding voor het zingen; bovendien komt het zachte gehemelte ook omhoog tot de optimale houding. Als deze dingen automatisch gebeuren, hoeft een zanger niet kunstmatig te proberen het strottenhoofd te laten zakken of het zachte gehemelte te laten rijzen. Het resultaat is dat het veel gemakkelijker is om een natuurlijk aangename stemtoon te produceren.

Ademsteun

Bij het zingen wordt de lucht in een kleine en gestage stroom uitgestoten, al naar gelang de behoeften van de toon, de toonhoogte, de dynamiek en de woorden die gezongen worden. Dit gebeurt meestal op natuurlijke en spontane wijze, zolang de adem op de juiste wijze wordt ondersteund. Ademsteun, of appoggio, is in feite de handeling waarbij het middenrif in een enigszins neergelaten houding wordt gehouden gedurende de tijd dat de lucht door de zanger wordt gebruikt om een vocale toon te creëren. Het begrip ademsteun is voor de meeste zangers vaak een onderwerp van grote verwarring, omdat zangleraren vaak verkeerde (en soms zelfs schadelijke) ideeën hebben over wat ademsteun eigenlijk is.

Om de adem te ondersteunen, houdt de zanger in feite het “gebaar van de inademing” gedurende de gezongen toon. Er is geen stijfheid in de zonnevlecht, de buik, de ribbenkast of de keel. Alles blijft flexibel, maar niet lui. Het borstbeen blijft comfortabel hoog, en de ribbenkast comfortabel uitgestrekt, zodat het middenrif in een enigszins lage houding blijft tijdens het foneren. Door deze houding verloopt de ademhaling voor het zingen veel automatischer en spontaner.

Less is more

Bij de ademhaling voor het zingen is het niet nodig om bij elke inademing een grote hoeveelheid lucht te hebben. In plaats daarvan moet een gematigde hoeveelheid lucht worden ingeademd. De lucht moet economisch en artistiek beheerd worden. Het is belangrijk dat er niet te veel lucht wordt verspild aan het begin van elke frase. In plaats daarvan wordt elke ademhaling gelijkmatig verdeeld over de gehele frase.

Een “draaiende” geluidskwaliteit op elke sustain (vibrato) is een natuurlijk bijproduct van een goed ondersteunde stem. Er is een evenwicht tussen de ademhaling, de weerstand van de stembanden en de resonantie van de klinkers. Dit vibrato is een levendige klankkwaliteit die leven brengt in de gezongen toon.

Over het geheel genomen is het belangrijk om de ademstroom nooit geforceerd door de stem te duwen. Alle zingen is een daad van schoonheid en verfijning, ongeacht de stijl van de gezongen muziek. Te veel gewelddadige ademkracht resulteert in een lelijke toon en kan uiteindelijk resulteren in een beschadigde stem.

Inspiratie

Het woord “inspireren” betekent inademen. Leer te ademen zoals de meesterzangers van weleer en je zult je stem gezond houden alle dagen van je leven; en je zult adembenemend geïnspireerde optredens geven.

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.