Drukzweren zijn gelokaliseerde gebieden van weefselnecrose die zich typisch ontwikkelen wanneer zacht weefsel gedurende een lange periode wordt samengedrukt tussen een benige prominentie en een extern oppervlak. Ulcera bedekt met slijm of eschar zijn per definitie niet te genezen. De basis van het ulcus moet zichtbaar zijn om het ulcus goed te kunnen stadiëren, maar aangezien slijm en eschar zich niet vormen bij drukletsels van stadium 1 of 2, zal het ulcus een drukulcus van stadium 3 of stadium 4 onthullen.
Etiologie
Drukulcera worden geacht te worden veroorzaakt door drie verschillende weefselkrachten:
Lange druk: In de meeste gevallen wordt deze druk veroorzaakt door de kracht van bot tegen een oppervlak, zoals wanneer een patiënt gedurende langere tijd in zittende of liggende positie blijft. Wanneer deze druk groter is dan de capillaire weefseldruk, wordt het omliggende weefsel van zuurstof beroofd en kan dit leiden tot weefselnecrose indien dit niet wordt behandeld.
Shear: Deze kracht is typisch een gevolg van het op één plaats blijven van de huid van een patiënt terwijl de diepe fascia en skeletspieren naar beneden schuiven, wat bloedvaten kan afknellen en op zijn beurt kan leiden tot ischemie en weefselnecrose.
Frictie: Wrijving is de tegenkracht van de afschuifkracht. Dit kan microscopisch en macroscopisch weefseltrauma veroorzaken, met name wanneer de patiënt over het steunvlak wordt bewogen.
Vocht als gevolg van incontinentie, transpiratie of exsudaat kan bovendien de wrijvingscoëfficiënt tussen de huid en het steunvlak verhogen, waardoor deze gevoeliger wordt voor wrijvingsschade. Toegenomen vocht kan ook de bindingen tussen epitheelcellen verzwakken, wat leidt tot maceratie van de huid, waardoor de huid ook gevoeliger wordt voor druk-, afschuif- en wrijvingsschade.
Risicofactoren
- Immobiliteit of beperkte mobiliteit
- Letsel aan het ruggenmerg
- Ziekten die de doorbloeding beïnvloeden, zoals diabetes of atherosclerose
- Breekbare huid
- Continentie voor urine of ontlasting
- Slechte voeding of uitdroging
- Gebrekkige mentaal bewustzijn
- Obesitas
- Neuropathie
- Koorts
- Anemie
- Infectie
- Ischemia
- Hypoxemie
- Neurologische aandoening
Complicaties
Infectie is de meest voorkomende grote complicatie van decubitus. Als het ulcus ver genoeg gevorderd is, kan het leiden tot osteomyelitis (infectie van het onderliggende bot) of sinus tractus, die zelf zowel oppervlakkig kunnen zijn of in verbinding staan met diepere structuren.
Behandelingen &Ingrepen
Het doel van de behandeling van onstabiele decubituswonden is om ze veilig te debrideren tot het punt waarop ze goed kunnen worden geënsceneerd en dienovereenkomstig kunnen worden behandeld. Echter, in het geval van stabiele, niet-fluctuerende hielulcera met droge eschar die de wond bedekt, dient debridement niet te worden uitgevoerd omwille van stadiëring, aangezien deze eschar dient als een beschermende laag.
De volgende voorzorgsmaatregelen kunnen helpen om het risico op het ontwikkelen van decubitus bij risicopatiënten te minimaliseren en om complicaties te minimaliseren bij patiënten die al symptomen vertonen:
- Patiënt moet worden verplaatst met inachtneming van de mate van activiteit van de persoon, mobiliteit en vermogen om zelfstandig te verplaatsen. Een kwartier draaien is de norm in veel instellingen, maar sommige patiënten hebben meer of minder vaak herpositionering nodig, afhankelijk van de vorige lijst.
- Houd de huid schoon en droog.
- Masseer geen benige uitsteeksels.
- Zorg voor voldoende inname van eiwitten en calorieën.
- Houd het huidige niveau van activiteit, mobiliteit en bewegingsbereik.
- Gebruik positioneringshulpmiddelen om langdurige druk op benige uitsteeksels te voorkomen.
- Houd het hoofdeinde van het bed zo laag mogelijk om het risico van afschuiven te verminderen.
- Houd lakens droog en kreukvrij.
Merck Sharp & Dohme Corp. Zweren door druk. De Merck Manual. http://www.merckmanuals.com/professional/dermatologic_disorders/pressure…. Bijgewerkt in oktober 2008. Accessed August 22, 2012.
National Pressure Injury Advisory Panel. Prevention and Treatment of Pressure Ulcers/Injuries: Richtlijn voor klinische praktijk. De internationale richtlijn 2019