Een verhoogde oogdruk, de belangrijkste bekende risicofactor voor beschadiging van de zenuwen door glaucoom, wordt veroorzaakt door een ophoping van vloeistof die bekend staat als kamervocht. In een gezond oog voedt deze vloeistof de cellen alvorens in de bloedbaan te stromen via een afvoersysteem dat bestaat uit de primaire afvoerweg, het trabeculaire netwerk, en de kleinere uveosclerale afvoerweg. Wanneer het afvoersysteem geblokkeerd is, kan een verhoogde intraoculaire druk (IOP) een risico vormen voor het ontwikkelen van glaucoom.
De belangrijkste eerste stap in de behandeling van glaucoom is het gebruik van oogdruppels die ofwel de productie van het waterige vocht verminderen ofwel de afvoer van waterig vocht via de uveosclerale baan of het trabeculaire gaaswerk verbeteren om de intraoculaire druk te stabiliseren en schade aan de oogzenuw te voorkomen.
Er zijn talrijke klassen van oogdruppels en patiënten kunnen een combinatie van geneesmiddelen nemen. Deze omvatten prostaglandine-analogen, bètablokkers, alfa-agonisten, carbolic anhydraseremmers, en rho kinaseremmers. Combinatiemedicijnen zijn beschikbaar voor mensen die meer dan één soort medicatie nodig hebben en vele zijn beschikbaar in generieke vorm.
Prostaglandine-analogen zijn onder meer Xalatan® (latanoprost), Lumigan® (bimatoprost), Travatan Z® (Travoprost), en Zioptan™ (tafluprost). Ze werken door de uitstroom van vocht uit het oog te vergroten.
Vyzulta, een van de twee nieuwe door de FDA goedgekeurde medicijnen in 2018, werkt om de intraoculaire druk te verlagen door de uveosclerale route te openen, veel zoals andere prostaglandine-analogen. Maar een ander bestanddeel van het medicijn is een stikstofmonoxide-donor die de trabeculaire meshwork-cellen ontspant. Recent onderzoek heeft aangetoond dat een onvoldoende bloedtoevoer naar de oogzenuw ook kan bijdragen tot het ontstaan van glaucoom.
Bèta-blokkers zoals Timoptic® of Istalol® (timolol) en Betoptic® S (betaxolol) zijn de tweede meest gebruikte klasse van geneesmiddelen en werken door de productie van vocht te verminderen.
Alpha-agonisten werken zowel om de productie van vocht te verminderen als de drainage te verhogen.
Carbonzuuranhydraseremmers (CAI’s) verlagen de oogdruk door de productie van intraoculair vocht te verminderen. Deze zijn zowel als oogdruppels als pillen verkrijgbaar.
Rho khinaseremmers , de tweede nieuwe klasse geneesmiddelen, breidt de behandelingsmogelijkheden uit. Netarsudil is het eerste middel in de klasse van ROCK-remmers dat door de Food and Drug Administration is goedgekeurd voor gebruik bij glaucoom en oculaire hypertensie.
Rhopressa verlaagt de IOP specifiek door de uitstroom van het trabeculaire gaaswerk te verbeteren, een kanaal van waaruit het meeste waterige vocht wordt afgevoerd. De meeste andere oogdruppels die tegenwoordig worden gebruikt, richten zich alleen op het secundaire afvoersysteem, de uveosclerale route, of verminderen de productie van waterig vocht. Bovendien heeft Rhopressa ook een voordeel bij de behandeling van normale spanningsglaucoom, dat resulteert in schade aan de oogzenuw ondanks slechts lichte verhogingen van de intraoculaire druk.
Uw arts kan uw medicatievoorschriften wijzigen wanneer ze niet de gewenste resultaten bereiken of om bijwerkingen die ze kunnen veroorzaken te verminderen. Toch zijn ze essentieel om uw oogdruk onder controle te houden en uw gezichtsvermogen te behouden.