Een ZENIT DAILY DISPATCH
Het dragen van de rozenkrans als halsketting
ROME, 14 JUNI 2011 (ZENIT)
Antwoord van Legionaris van Christus pater Edward McNamara, hoogleraar liturgie aan de universiteit Regina Apostolorum.
Q: Ik heb mensen de rozenkrans zien dragen als een halsketting, en een vijfdejaars vroeg me tijdens de CCD of dat een zonde was. Ik heb haar gezegd dat ik niet geloof dat het per se een zonde is, maar dat ik, aangezien het een prachtig gebed is en het meest begunstigd wordt door de Heilige Moeder, het oneerbiedig en niet erg eerbiedig vind (ongeacht of de rozenkrans gezegend is of niet). De student vroeg prompt over mijn decade-rozenkrans-armband: “Hoe zit het met het dragen ervan als een armband?” Het is een goede vraag, in het licht van de kruis en rozenkrans “look-alikes” die tegenwoordig alomtegenwoordig lijken te zijn in mode-sieraden. Wat zeggen we tegen jonge meisjes? – J.M., Leavenworth, Kansas
A: De norm die het dichtst bij een norm over dit onderwerp komt, is te vinden in Canon 1171 van de Code van Canoniek Recht. Te weten: “Heilige voorwerpen, die door toewijding of zegening voor goddelijke verering zijn bestemd, moeten met eerbied worden behandeld. Zij mogen niet voor wereldlijk of oneigenlijk gebruik worden bestemd, ook al kunnen zij aan particulieren toebehoren.”
Waarschijnlijk is deze wet niet volledig van toepassing op ons geval, omdat zij in de eerste plaats betrekking heeft op heilige voorwerpen voor de liturgische eredienst, zoals kelken en gewaden, en niet zozeer op rozenkransen. Tegelijkertijd kan de aanmaning om heilige voorwerpen met eerbied en respect te behandelen logischerwijze worden uitgebreid tot rozenkransen, kruisen, medailles en soortgelijke voorwerpen.
Ook is het dragen van een heilig voorwerp niet hetzelfde als het op een wereldlijke of ongepaste manier gebruiken. In feite dragen veel religieuze congregaties de rozenkrans als onderdeel van hun habijt, meestal hangend aan een riem. Er zijn ook verschillende historische gevallen bekend van leken die de rozenkrans voor devotionele doeleinden droegen. Zo illustreert de heilige Louis de Montfort in zijn boek “Het geheim van de rozenkrans” de positieve resultaten van deze praktijk aan de hand van een episode uit het leven van koning Alfonso VI van Galicië en Leon.
Ik denk dat de sleutel tot het antwoord op deze vraag te vinden is bij de heilige Paulus: “Of gij nu eet of drinkt, of wat gij ook doet, doe alles tot eer van God” (1 Korintiërs 10:31). Met andere woorden, er mogen geen onverschillige of irrelevante handelingen zijn in het leven van een christen.
Als de reden voor het dragen van een rozenkrans is als een geloofsuiting, als een herinnering om de rozenkrans te bidden, of een soortgelijke reden “tot eer van God”, dan is er niets om bezwaar tegen te maken. Het zou niet eerbiedig zijn het slechts als sieraad te dragen.
Dit laatste punt is iets om in gedachten te houden in het geval van het dragen van een rozenkrans om de hals. In de eerste plaats is het niet onbekend, maar het is geen algemeen katholiek gebruik.
Ten tweede hebben in betrekkelijk recente tijden bepaalde controversiële publieke figuren de mode gepopulariseerd om de rozenkrans als een halsketting te dragen, en niet juist om “alles te doen tot eer van God”. Het schijnt ook dat in sommige delen van de Verenigde Staten en elders, het dragen van rozenkranskralen om de hals een bende-gerelateerde badge van identificatie is geworden.
Dus, hoewel een katholiek een rozenkrans om de hals kan dragen voor een goed doel, moet hij of zij overwegen of de praktijk positief begrepen zal worden in de culturele context waarin de persoon zich beweegt. Als een misverstand waarschijnlijk is, dan is het beter de praktijk te vermijden.
Tegelijkertijd moeten wij als katholieken uitgaan van de goede bedoelingen van degene die een rozenkrans draagt, tenzij andere uiterlijke elementen duidelijk op het tegendeel wijzen.
Eenzelfde redenering wordt gevolgd in de omgang met rozenkransarmbanden en -ringen, hoewel er in dit geval veel minder gevaar is voor verwarring over de betekenis. Het zijn nooit louter sieraden, maar ze worden gedragen als teken van geloof.
Volgens sommige bronnen zijn kleine rozenkransen of kapellen van één decade ontwikkeld in tijden van vervolging, omdat ze gemakkelijk te verbergen waren en gebruikt konden worden zonder ongewenste aandacht te trekken.
Ze werden ook populair onder katholieke soldaten aan de frontlinie, vooral tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Veel belangrijker dan het zichtbaar dragen van een rozenkrans is het daadwerkelijk gebruiken van de rozenkrans, ook in het openbaar, voor gebed. Dan wordt het werkelijk gedaan “tot eer van God.”
* * *
Volgactie: Het dragen van de rozenkrans als halsketting
Naar aanleiding van onze opmerkingen over het dragen van de rozenkrans als halsketting op 14 juni, gaf een lezer die nu als lekenzendeling in Honduras werkt de volgende opmerkingen:
“In mijn ervaring in El Salvador en Honduras is het niet ongewoon om mannen en soms vrouwen een rozenkrans om hun nek te zien dragen. De rozenkransen zijn vaak heel goedkoop, van plastic of hout. De mensen die ze dragen zijn grotendeels armen, van wie de meesten een sterk geloof hebben. Hoewel het in de V.S. en Europa misschien ongewoon is, zie ik het hier vaker.
“In zekere zin is het voor de mensen – meestal, maar niet uitsluitend, jong – een manier om zich als katholiek te identificeren. Sommige lekenpastoraal werkers dragen ze omdat ze geen kruisje om hun nek hebben.
“Ik heb wel gehoord dat er in Honduras in de steden bendeleden zijn die de rozenkrans dragen als een soort talisman, om hen te beschermen. Ik denk niet dat het een manier is om hun bendelidmaatschap te identificeren, maar eerder een manier om veiligheid te zoeken in de zeer onzekere wereld van de stedelijke armen. Dat is een heel ander geval.
“Maar het is belangrijk te onthouden dat hier onder de armen de rozenkrans om de hals, hoewel het een soort ‘sieraad’ lijkt, een uiting van geloof is.
“Ik weet niet hoe vaak de jongeren de rozenkrans bidden, maar onder veel mensen op het platteland hier in het westen van Honduras wordt de rozenkrans vaak gebeden – vaak in familiegroepen, in basisgemeenschappen, of zelfs via het katholieke radiostation. De rozenkrans, gebeden of om de hals gedragen, is hier heel gewoon.” Ik geloof dat deze verhelderende informatie de centrale strekking van het oorspronkelijke antwoord aanvult en bevestigt: dat deze en soortgelijke praktijken alleen kunnen worden beoordeeld door rekening te houden met de lokale context.
Dit artikel is geselecteerd uit de ZENIT Daily Dispatch
© Innovative Media, Inc.
ZENIT International News Agency
Via della Stazione di Ottavia, 95
00165 Rome, Italy
www.zenit.org
Om te abonneren http://www.zenit.org/english/subscribe.html
of e-mail: [email protected] met SUBSCRIBE in het “onderwerp” veld
Geleverd met dank aan:
Eternal Word Television Network
5817 Old Leeds Road
Irondale, AL 35210
www.ewtn.com
HOME – EWTNews – FAITH – TELEVISION – RADIO – LIBRARY – MULTIMEDIA
WAT’S NEW – GENERAL – RELIGIOUS CATALOGUE – PILGRIMAGES – ESPAÑOL
Terms of Use Privacy Policy