„Rosyjski dyktator w czasie II wojny światowej. Wsławił się brutalnością przed wojną, w jej trakcie i po niej.” Józef Stalin, przywódca Związku Radzieckiego podczas II wojny światowej (zwanej przez Sowietów Wielką Wojną Ojczyźnianą), doszedł do władzy po śmierci Włodzimierza Lenina w 1924 roku. Był surowym i brutalnym tyranem. W latach 1937-38 przeprowadził czystkę w wojsku, pozbawiając je wielu najlepszych oficerów. Czystka objęła również inteligencję. Akt ten pozbawił go wielu kompetentnych przywódców w II wojnie światowej. W 1939 roku Stalin i Adolf Hitler podpisali nazistowsko-sowiecki traktat o nieagresji, który dzielił Polskę między Niemcy i Związek Radziecki, a także zobowiązywał do nieagresji między sygnatariuszami. Kiedy w 1941 r. Niemcy rozpoczęły inwazję na Związek Radziecki (operacja Barbarossa), Józef Stalin został całkowicie zaskoczony i przeżył załamanie nerwowe. Wyzdrowiał jednak i zdołał zmobilizować swój kraj do wysiłku, by powstrzymać Niemców. Niemcy posunęli się aż do samych obrzeży Moskwy, ale zostali powstrzymani przez upartą rosyjską obronę. W 1942 r. Stalin wydał rozkaz 227, który zabraniał oddania jakiegokolwiek terenu nacierającym siłom niemieckim. Rozkaz ten, podobnie jak czystki, kosztował Sowietów wielu ludzi. Ameryka, Wielka Brytania i inne kraje dostarczały Sowietom pomoc w postaci czołgów, samolotów, statków, żywności i innych materiałów wojennych. Stalin spotkał się z prezydentem Rooseveltem i Winstonem Churchillem, którym nie ufał, w Teheranie i Jałcie oraz z prezydentem Harrym Trumanem i Clementem Attlee w Poczdamie w 1945 roku. Po zakończeniu wojny w Europie Stalin kontynuował brutalne czystki, zabijając każdego, kogo uważał za przeciwnika, zarówno w Rosji, jak i w Europie Wschodniej. Wywołał tym samym początek zimnej wojny, która trwała do lat 90. Stalin zmarł z przyczyn naturalnych w 1953 r.
.