Pytanie: „Kim był Poncjusz Piłat?”
Odpowiedź: Poncjusz Piłat był rzymskim namiestnikiem Judei w latach 26-36 n.e., służącym za czasów cesarza Tyberiusza. Jest najbardziej znany ze swojego zaangażowania w skazanie Jezusa na śmierć na krzyżu.
Oprócz czterech Ewangelii, Poncjusz Piłat jest wspomniany przez Tacyta, Filona i Józefusa. Ponadto „Kamień Piłata”, odkryty w 1961 r. i datowany na ok. 30 r. n.e., zawiera opis Poncjusza Piłata i wspomina go jako „prefekta” Judei. Piłat jest również wspomniany w pismach apokryficznych, ale wszystkie one zostały napisane w znacznie późniejszych datach.
W Biblii Poncjusz Piłat jest wspomniany wyłącznie w związku z procesami i ukrzyżowaniem Jezusa. Ewangelie synoptyczne (Mateusza, Marka i Łukasza) przedstawiają Piłata jako niechętnego do ukrzyżowania Jezusa. Piłat nazywa zarzuty przeciwko Jezusowi „bezpodstawnymi” (Łk 23:14) i kilkakrotnie oświadcza, że Jezus nie jest winny: „Jaką zbrodnię popełnił ten człowiek? Nie znalazłem w nim podstaw do kary śmierci” (Łk 23,22).
Sumienie Piłata dręczyło go już wtedy, gdy jego żona przysłała mu pilną wiadomość dotyczącą Jezusa. Notatka błagała go: „Nie miej nic do czynienia z tym niewinnym człowiekiem, bo wiele dziś wycierpiałam we śnie z jego powodu” (Mt 27,19).
Ewangelia Jana oferuje nieco więcej szczegółów procesu, w tym dodatkową rozmowę między Piłatem a Jezusem. Jezus uznaje siebie za króla i twierdzi, że mówi bezpośrednio za prawdę. Piłat odpowiada na to słynnym pytaniem: „Czym jest prawda?” (Jan 18:38). Pytanie to celowo przekazywało wiele znaczeń. Oto sytuacja, w której prawda została skompromitowana w celu potępienia niewinnego człowieka. Piłat, który rzekomo szuka prawdy, zadaje to pytanie Temu, który sam jest „drogą, prawdą i życiem” (J 14, 6). Ludzki sędzia, zdezorientowany co do prawdy, miał zamiar potępić Sprawiedliwego Sędziego świata.
W końcu Piłat szukał kompromisu. Wiedząc, że Jezus został wydany przez przywódców religijnych z zazdrości, odwołał się do tłumów w czasie Paschy, pytając, który „przestępca” powinien zostać uwolniony, Jezus czy Barabasz? Przywódcy przekonali tłum do wołania o Barabasza (Mt 27:20-21). Ulegając presji politycznej, Piłat zezwolił zarówno na chłostę, jak i ukrzyżowanie Jezusa: „Chcąc zadowolić tłum, Piłat wydał im Barabasza. Kazał Jezusa wychłostać i wydał Go na ukrzyżowanie” (Mk 15,15).
Piłat kazał wywiesić na krzyżu nad głową Jezusa oskarżenie przeciwko Jezusowi: „TO JEST JEZUS, KRÓL ŻYDÓW” (Mt 27:37). Gdy tylko Jezus umarł, Józef z Arymatei poprosił Piłata o ciało Jezusa, aby go pochować, a Piłat przychylił się do tej prośby (J 19:38). Ostatni rzut oka na Poncjusza Piłata mamy, gdy przydziela strażników do grobu Jezusa (Mt 27, 64-66).
Krótkie pojawienie się Poncjusza Piłata w Piśmie Świętym jest pełne tragedii. Zlekceważył swoje sumienie, zlekceważył dobre rady swojej żony, wybrał polityczną korzyść nad publiczną prostotę i nie rozpoznał prawdy nawet wtedy, gdy prawda stała tuż przed nim. Kiedy dana jest nam możliwość oceny twierdzeń Jezusa, co zdecydujemy? Czy przyjmiemy Jego twierdzenie, że jest Królem, czy też pójdziemy za głosem tłumu?
.